Αγιορείτες μοναχοί ετοιμάζονταν να εξαπλωθούν στην Κύπρο πατώντας πόδι στην Πάφο όπου βρήκαν πρόσφορο έδαφος προκειμένου να λειτουργήσουν μοναστήρι, αλλά η έκπτωση Τυχικού τους έκοψε τη φόρα, δεδομένου ότι πλέον κουμάντο κάνει ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος, ως τοποτηρητής του θρόνου της Πάφου.

Σε πρώτη φάση το νέο μοναστήρι, το οποίο προγραμματιζόταν να λειτουργήσει στη Δρούσεια, θα στελεχωνόταν από μικρό αριθμό μοναχών από το Άγιον Όρος (2-4 άτομα) και στην πορεία, αναλόγως θα μπορούσε να αυξηθεί ο αριθμός τους.

Στο χώρο υπάρχουν 3-4 δωμάτια/κελιά, στα οποία μπορούν να διαμένουν οι μοναχοί, εάν και εφόσον λειτουργήσει, τελικά, μοναστήρι.

Τα γεγονότα ανέτρεψαν την όλη προσπάθεια και για να επανέλθουν οι Αγιορείτες, προωθώντας εκ νέου τις ενέργειες τους, είτε πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση (έκκλητο) που υπέβαλε ενώπιον του Οικουμενικού Πατριαρχείου ο κ. Τυχικός, είτε ο νέος Μητροπολίτης Πάφου να δώσει τη συγκατάθεση του. Αυτό από μόνο του παραπέμπει σε μάχη όχι μόνο για το ποιος θα ελέγχει την Πάφο και για την μία ψήφο που αυτός θα έχει στη Σύνοδο, αλλά και για τη διείσδυση ή μη των Αγιορειτών στην Πάφο, όπου είναι ήδη δικτυωμένοι. Θεωρείται δε, πως άτομα φίλα προσκείμενα προς τους Αγιορείτες έχουν αλώσει μεγάλο μέρος της Πάφου με τη χρόνια παρουσία και δράση τους, η οποία εντάθηκε επί Τυχικού βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος να δράσουν. Σημειώνεται, πως σύμφωνα με πληροφορίες που έφτασαν και ενώπιον μελών της Ιεράς Συνόδου, μερικοί από τους ανθρώπους οι οποίοι οργάνωσαν τη στήριξη Τυχικού, στις πρόσφατες διαμαρτυρίες, τυγχάνουν υποστηριχτές του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιου.

Σημειώνεται, πως όποιος αναλάβει τη διοίκηση της Πάφου, αναλαμβάνει και τοποτηρητής του θρόνου, οπόταν κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ακόμη ένα βήμα στη μακροχρόνια προσπάθεια για ανάδειξη Αγιορείτη στον αρχιεπισκοπικό θρόνο.

Πάντως, όποιος υποψήφιος (για το θρόνο της Πάφου) έχει την εύνοια του Μητροπολίτη Λεμεσού, εκτιμάται ότι θα αναδειχθεί στο τριπρόσωπο, κάτι το οποίο θεωρείται το πρώτο αποφασιστικό βήμα για ανάδειξη του στο θρόνο της Πάφου. Σε αυτό θα συμβάλουν και οι υποστηριχτές του Μητροπολίτη, τέως Πάφου, κ. Τυχικού. Ωστόσο, η τελική απόφαση θα ληφθεί από την Ιερά Σύνοδο, της οποίας η πλειοψηφία δεν φαίνεται, προς το παρόν, να ευνοεί ανάδειξη Μητροπολίτη με αγιορείτικες καταβολές ή και στήριξη.

Οι συσχετισμοί εντός της Ιεράς Συνόδου ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους τόσο ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος όσο και οι υποστηριχτές του, τάχθηκαν υπέρ της εκλογής Αρχιεπισκόπου από τον λαό ή με βαρύνουσα την απόφαση του λαού, όπως αυτή προκύπτει μέσα από την κάλπη.

Το ιστορικό της μονής Αγίου Γεωργίου του Νικοξυλίτη

Ποιο είναι, όμως, το μοναστήρι των αγιορειτών; Όπως πληροφορείται ο «Φ», πρόκειται για τις εγκαταστάσεις που βρίσκονται δίπλα από τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νικοξυλίτη στη Δρούσεια, του οποίου τα θυρανοίξια τέλεσε ο κ. Τυχικός στις 2 Μαΐου 2025. Σημειώνεται, πως η αναστήλωσή του Αγίου Γεωργίου Νικοξυλίτη ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2024. Μάλιστα, ο κ. Τυχικός είχε υποδεχθεί και το λείψανο του Αγίου Γεωργίου Τροπαιοφόρου.

Υπενθυμίζεται, πως τον ναό είχε επισκεφθεί την Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022, ο τότε υπουργός Μεταφορών Επικοινωνιών και Έργων της Κύπρου κ. Γιάννης Καρούσος, συνοδευόμενος από την τότε Διευθύντρια του Τμήματος Αρχαιοτήτων κ. Μαρίνα Ιερωνυμίδου. Ο κ. Καρούσος επισκέφθηκε τον ναό ύστερα από την αποκατάσταση της ερειπωμένης Μονής και Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου που στοίχισε περίπου €600.000.

Η Μονή του Αγίου Γεωργίου του Νικοξυλίτη βρίσκεται περίπου 3 χλμ βορειανατολικά του χωριού Δρούσεια, της επαρχίας Πάφου.

Όπως προκύπτει και από σχετικές αναφορές, το μοναστήρι ανάγεται στον 9ο με 10ο αιώνα και κτίστηκε από τους μοναχούς παλαιότερης Μονής, η οποία επίσης ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο και η οποία εγκαταλείφθηκε συνεπεία των αραβικών επιδρομών.

Το μοναστήρι απέκτησε σημαντικό πλούτο και είναι χαρακτηριστικό ότι στις αρχές του 19ου αιώνα κατατασσόταν ανάμεσα στις πλουσιότερες μονές της Κύπρου με μεγάλη κτηματική περιουσία και αρκετά μετόχια. Ωστόσο, περί το 1808, όταν οι Τούρκοι συνέλαβαν και κρατούσαν ομήρους όλους τους μητροπολίτες του νησιού και ζητούσαν σημαντικό χρηματικό ποσό για να τους απελευθερώσουν, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση.

Για να επιτευχθεί η απελευθέρωση των ιεραρχών αποφασίστηκε η εκποίηση μέρους της ακίνητης περιουσίας των πλουσιότερων ναών και μονών, μεταξύ των οποίων ήταν και η μονή του Αγίου Γεωργίου του Νικοξυλίτη. Τότε, μεγάλο μέρος της κτηματικής της περιουσίας πουλήθηκε σε ιδιώτες.

Από το μοναστήρι απέμεινε μόνο η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, που ανακαινίστηκε εκ θεμελίων το 1923, ύστερα από πυρκαγιά. Σταδιακά η εκκλησία εγκαταλείφθηκε ενώ υπέστη και ζημιές συνεπεία των σεισμών του 1953.

Όπως διαβάζουμε, το εξωκλήσι είναι πετρόκτιστο, κτισμένο σε ρυθμό μονόκλιτης βασιλικής. Το εσωτερικό του είναι ιδιαίτερα λιτό, καθώς αποτελείται από ένα απλό εικονοστάσι με λιγοστές εικόνες.