Επισκέφθηκα σήμερα το Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας για να πάρω ένα εξειδικευμένο φάρμακο και θα περιγράψω την ταλαιπωρία που περάσαμε όσοι δύστυχοι ήμασταν εκεί. Στις εγγραφές ήταν μόνο μια υπάλληλος, τα άλλα δύο πόστα ήταν κλειστά και το τέταρτο μετατράπηκε σε λογιστήριο! Μετά από αρκετή ώρα πήρα τον αριθμό μου στο φαρμακείο και περίμενα. Υπήρχε μόνο ΕΝΑΣ φαρμακοποιός, όλα τα άλλα έξι παράθυρα ήταν κλειστά, παρόλο που στον χώρο του φαρμακείου κυκλοφορούσαν διάφορα άτομα. Ο αριθμός στην πινακίδα έμεινε ο ίδιος για πολλή ώρα. Σε κάποια στιγμή ήρθε ακόμα ένας φαρμακοποιός, εξυπηρέτησε 2-3 άτομα, έκλεισε το παράθυρο και αποσύρθηκε. Όπως γίνεται πάντα, εμείς τα πρόβατα μουρμουρίζαμε μεταξύ μας, ένας φώναξε λίγο παραπάνω, αλλά στο τέλος όλοι περιμέναμε υπομονετικά. Όταν μετά από μία ώρα αντιλήφθηκα ότι είχα ακόμα 45 άτομα μπροστά μου και υπολόγισα ότι με τον πολύ αργό ρυθμό που προχωρούσε η «εξυπηρέτηση» θα τέλειωνα μετά από 2-3 ώρες, έφυγα άπρακτη. Το ερώτημά μου είναι ποιος ελέγχει το τι γίνεται στα κρατικά φαρμακεία και την εξυπηρέτηση που προσφέρεται στον κόσμο. Ποιος αποφασίζει ότι θα υπάρχει το ελάχιστο προσωπικό; Ας περάσουν οι αξιωματούχοι του Υπουργείου Υγείας, χωρίς προειδοποίηση όμως, για να δουν τι γίνεται. Ευτυχώς που με το ΓΕΣΥ έχουμε γλυτώσει σε μεγάλο βαθμό από τις «υπηρεσίες» των κρατικών φαρμακείων. Αλίμονο σε εκείνους που θα τους έχουν ανάγκη.
Ελένη
Η αναγνώστριά μας περιγράφει την περιπέτειά της μπροστά από το φαρμακείο του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, που δυστυχώς είναι «σύνηθες φαινόμενο» ακόμη και σήμερα, που ήδη τέθηκε σε εφαρμογή το Γενικό Σχέδιο Υγείας και πολλοί ασθενείς άρχισαν να εξυπηρετούνται από τον ιδιωτικό τομέα.
Δυστυχώς, η σιγουριά που πρόσφερε και εξακολουθεί να προσφέρει η κάθε θέση εργασίας στον δημόσιο τομέα δημιούργησε καταστάσεις απαράδεκτες που λειτουργούν σε βάρος του πολίτη.
Ευχή και προσδοκία όλων μας, με το ΓεΣΥ να έρθουν οι καλύτερες μέρες στον τομέα της υγείας.
Ως στήλη περιοριζόμαστε στην απλή καταγραφή και τον σχολιασμό των όσων αναφέρει η αναγνώστριά μας, κρίνοντας ότι η όποια διερεύνηση θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο, λόγω και των ριζικών αλλαγών στον τομέα της υγείας που ήδη άρχισαν.