Ο Αντώνης Χατζηαντώνης, πρόσφυγας από την Κερύνεια, θεωρεί υπερβολικούς τους πανηγυρισμούς κάποιων για τη συγκεκριμένη απόφαση της κυβέρνησης.
Κάποιοι πανηγυρίζουν, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για την αφαίρεση των ταξιδιωτικών εγγράφων του Τατάρ, του Σανέρ και άλλων δώδεκα. Είναι για γέλια ή για κλάματα αυτό;
Φυσικά, θα συμφωνήσουμε ότι είναι προς την ορθή κατεύθυνση, η κίνηση της κυβέρνησης Αναστασιάδη. Αλλά δεν είναι αρκετό. Διότι οι 14 αυτοί, λεγόμενοι αξιωματούχοι, μπορούν άνετα να ταξιδέψουν με τις ταυτότητες τους. Εξάλλου, δεν τους στερήσαμε την υπηκοότητα.
Ένα δεύτερο «σκληρό» μέτρο, που λαμβάνει η Δημοκρατία, είναι η 5η Διακρατική προσφυγή στο ΕΔΑΔ, κατά της Τουρκίας για τις παρανομίες της στην Αμμόχωστο. Ο δικηγόρος Χρήστος Κληρίδης λέει ότι το θέμα μάλλον είναι ρίσκο. Θα είναι χρονοβόρο και συνήθως αυτά τα θέματα πολιτικό ποιούνται. Εννοώντας, ότι δεν πρέπει να περιμένουμε πολλά πράγματα.
Μα καλά τι περιμέναμε τόσα χρόνια για να τους αφαιρέσουμε τα διαβατήρια; Τι να πρωτοαναφέρω; Την ανακήρυξη τον Νοέμβριο του 1983 του ψευδοκράτους; Τις δολοφονίες εθνοφρουρών από Τούρκους στρατιώτες στην πράσινη γραμμή; Την επέκταση, την εδαφική επέκταση τους, στα Στροβίλια; Τις δολοφονίες Ισαάκ και Σολωμού, τον Αύγουστο του ’96; Και σε αυτό το θέμα, βλέπουμε ότι παρ’ όλο που ο Αρικλί συνελήφθη από την Ιντερπόλ Κιργισίας, αφέθηκε αμέσως ελεύθερος!
Ο Κενάν Ακίν; Που πυροβόλησε τον Σολάκη Σολωμού πάνω στον ιστό της κατοχικής σημαίας; Και εκείνος κυκλοφορεί ελεύθερος. Αυτή η κίνηση λοιπόν, της κυβέρνησης Αναστασιάδη, έγινε απλά, για την τιμή των όπλων, όπως λέμε. Δηλαδή, για να δείξει ότι κάτι κάνει και κάπως αντιδρά στην από πολλών χρόνων -και καλά μελετημένη- πρόθεση των Τούρκων να εποικήσουν την Αμμόχωστο.
Φυσικά, δεν έχω να προτείνω κάτι πιο αποτελεσματικό. Ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας. Διότι ο μύρμηγκας δεν μπορεί να τα βάλει με τον ελέφαντα… Τουλάχιστον, όμως, ας αποφεύγονται κάποιοι βλακώδεις πανηγυρισμοί, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, του τύπου: «Εκάτσαμεν τους την…». Ας μη γινόμαστε θλιβερά γελοίοι. Ας ακολουθήσουμε μία κατά το δυνατόν, συνετή πολιτική, με την ενίσχυση του εξοπλισμού της Εθνικής Φρουράς, με το κλείσιμο των οδοφραγμάτων διά των οποίων, κάποιοι αιμοδοτούν τον κατακτητή και με τη σύναψη συμμαχιών με χώρες της περιοχής, που έχουν τα ίδια συμφέροντα με εμάς.