Η Νίκη Κονομή Φωκά, χειρούργος οδοντίατρος, γράφει για την αγαπημένη της Κύπρο.
Η χαρά βασίλευε παντού. Η ζωή ήταν απλωμένη στους κάμπους κάτω, στα βουνά πάνω, στη θάλασσα γύρω. Τα βουνά αντηχούσαν από το χαρούμενο τραγούδι του βοσκόπουλου και τα βελάσματα των άκακων ζώων και από κει ξεκουραζόταν το βλέμμα σου αντικρίζοντας το πλούσιο πράσινο που απλωνόταν γύρω σου. Και στην άκρη εκεί που έρχεται και ξεκουράζεται το γαλανό στοιχείο, στην αγκαλιά της μάνας γης. Και όμως τώρα τίποτα πια δεν έμεινε όπως πριν από όλη αυτή την ομορφιά. Η Κύπρος μοιράστηκε στα δύο· η καρδιά των ανθρώπων και ειδικά των προσφύγων μοιρασμένη και τούτη, αιμορραγεί εδώ και 46 χρόνια. Χάθηκαν μνημεία και εκκλησίες, χάθηκαν πόλεις, χάθηκαν τόσο όμορφες ακρογιαλιές, χάθηκε η μισή Κύπρος -χάθηκαν τα τόσο όμορφα χωριουδάκια που ο κόσμος τους ήταν τόσο αγνός και φιλόξενος- η ψυχή μας δεν βρίσκει αναπαμό. Μέρα και νύκτα κάνουμε προσευχές και παρακαλούμε πριν φύγουμε απ’ αυτό τον κόσμο να ξαναδούμε όλα όσα τόσο πολύ επιθυμούμε. Μα και τώρα στην κατάσταση αυτή σε αγαπούμε, αγαπημένη μου Κύπρος. Σε αγαπώ πολύ περισσότερο έστω και έτσι, γιατί τρέμω στην ιδέα της κατάστασης αυτής. Σε αγαπούσα πάντοτε μα τότε είχες τόσα πολλά χαρίσματα. Τώρα μοιράστηκες, τώρα είσαι τόσο κοντά μας μα και τόσο μακριά μας. Τώρα λοιπόν που έχουμε αυτή τη μεγάλη λύπη, δεν παύω να σε αγαπώ και να ζω με τις δικές σου αναμνήσεις. Δυστυχώς μόνη στον πόνο σου εγώ συνεχίζω να θυμάμαι όλα σου τα καλά και να προσεύχομαι για ένα θαύμα που πάντα καρτερούμε. Σε αγαπούσα πολύ και τότε που είχες όλα τα καλά και όλες τις χάρες. Σε αγαπώ και τώρα που είσαι τόσο λυπημένη αγωνιώντας τι θα γίνει. Μη λυπάσαι και εσύ και εμείς και ας ελπίσουμε στον Ύψιστο. Ανησυχούμε Κύπρος μου αγαπημένη και για τον κορωνοϊό ακόμη. Δυστυχώς καθημερινά βρίσκονται κρούσματα ορφανά, που αυτά είναι και η πιο δύσκολη περίπτωση. Ευτυχώς υπάρχει η ομάδα των επιστημόνων που μας εξηγεί και μας βοηθά όπως νομίζουν καλύτερα. Ευχαριστούμε και πάλι και σας παρακαλούμε να μη μας εγκαταλείψετε.
Αγαπάτε όσο μπορείτε την Κύπρο μας.