Το A23a, το μεγαλύτερο παγόβουνο που έχει καταγραφεί ποτέ, οδεύει προς το τέλος του καθώς λιώνει γοργά μετακινούμενο σε θερμότερα νερά του Νότιου Ατλαντικού, σύμφωνα με δορυφορικές εικόνες της ευρωπαϊκής υπηρεσίας Copernicus.
Στις αρχές του 2024, ο παγετώνας αυτός είχε βάρος περίπου 1 τρισεκατομμύριο τόνους και κάλυπτε έκταση 4.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων – κατά 50% μεγαλύτερη από την επιφάνεια του Λουξεμβούργου. Σήμερα, μετά από συνεχείς αποκολλήσεις, περιορίζεται στα 1.770 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
«Αναπόφευκτη αποσάθρωση»
«Θα έλεγα ότι πραγματικά οδεύει προς το τέλος. Το νερό είναι υπερβολικά ζεστό για να επιβιώσει. Λιώνει σταθερά», δήλωσε στο AFP ο ωκεανολόγος Άντριου Μέιτζερς του Βρετανικού Ινστιτούτου Ερευνών Ανταρκτικής, προβλέποντας ότι το παγόβουνο θα γίνει αγνώριστο μέσα στις επόμενες εβδομάδες.
Από την Ανταρκτική στη Νότια Γεωργία
Το A23a αποκολλήθηκε από την Ανταρκτική το 1986 και έμεινε για τρεις δεκαετίες καθηλωμένο στον βυθό της Θάλασσας του Γουέντελ. Το 2020 άρχισε και πάλι να κινείται, παρασυρόμενο από τα ισχυρά ανταρκτικά ρεύματα. Τον Μάρτιο του 2024 προσάραξε κοντά στη Νότια Γεωργία, προκαλώντας ανησυχίες για την επιβίωση πιγκουίνων και θαλάσσιων ελεφάντων στο νησί. Τελικά όμως απέφυγε την πρόσκρουση και συνέχισε την πορεία του βορειότερα.
Οι επιστήμονες δηλώνουν αιφνιδιασμένοι από τη μακροβιότητά του, καθώς «τα περισσότερα παγόβουνα δεν ταξιδεύουν τόσο μακριά» και συνήθως λιώνουν μόλις εγκαταλείψουν τα ψυχρά νερά της Ανταρκτικής.
Κλιματική αλλαγή και παγόβουνα
Ο σχηματισμός παγόβουνων είναι φυσική διαδικασία, ωστόσο οι ειδικοί εκτιμούν ότι η συχνότητά τους έχει ενταθεί εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, επιταχύνοντας την αποσταθεροποίηση των πάγων.
