Ο εμετός είναι μια δυσάρεστη, αλλά σχετικά συχνή εμπειρία για όσους ζουν με γάτες. Το γνώριμο ηχητικό προμήνυμα και η εικόνα της γάτας να αποβάλλει το περιεχόμενο του στομάχου της μπορεί να προκαλέσει άγχος στους ιδιοκτήτες. Αν και συχνά πρόκειται για κάτι αθώο, όπως μια τριχόμπαλα, υπάρχουν περιπτώσεις που υποδηλώνουν σοβαρό υποκείμενο πρόβλημα υγείας.

Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι που μπορεί να προκαλέσουν εμετό σε μια γάτα περιλαμβάνουν την αποβολή τριχόμπαλας, γαστρεντερίτιδα, κατάποση ξένου σώματος, τροφικές αλλεργίες, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, παρασιτώσεις ή ακόμη και οργανικές παθήσεις όπως η νεφρική ανεπάρκεια, ο υπερθυρεοειδισμός ή ο καρκίνος του γαστρεντερικού συστήματος.

Οι τριχόμπαλες είναι συνηθισμένες σε γάτες που φροντίζουν έντονα τη γούνα τους. Αν όμως οι αποβολές είναι συχνές, απαιτείται κτηνιατρική συμβουλή. Η γαστρεντερίτιδα, από την άλλη, μπορεί να οφείλεται σε κάποια διατροφική απόκλιση ή σε λήψη φαρμάκου, και συχνά υποχωρεί χωρίς παρέμβαση. Αν όμως η γάτα έχει καταπιεί ξένο σώμα ή παρουσιάζει αλλεργικές αντιδράσεις στην τροφή της, ο εμετός είναι έντονος και επιμένει, απαιτείται άμεση κτηνιατρική φροντίδα. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση παρασίτων ή αν υποκρύπτεται σοβαρότερο νόσημα.

Ορισμένα σημάδια στον ίδιο τον εμετό μπορούν να δώσουν ενδείξεις. Για παράδειγμα, αν είναι κίτρινος, πορτοκαλί ή καφέ, μπορεί να υποδηλώνει παρουσία χολής και ημιχωνεμένου φαγητού. Αν είναι ροζ ή κόκκινος, ενδέχεται να περιέχει αίμα. Διάφανος ή λευκός εμετός μπορεί να προέρχεται από σάλιο ή υγρά όταν το στομάχι είναι άδειο, ενώ ο πράσινος εμετός μπορεί να έχει σχέση με τη χολή ή χρωστικές της τροφής. Ο μαύρος ή με υφή «σαν κόκκους καφέ» υποδηλώνει πιθανή αιμορραγία στο γαστρεντερικό σύστημα και απαιτεί άμεση εξέταση.

Οι ιδιοκτήτες πρέπει να είναι σε εγρήγορση όταν ο εμετός συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα, όπως αιμορραγία, απώλεια όρεξης, λήθαργο, διάρροια ή πυρετό. Επίσης, πολλαπλά επεισόδια μέσα στην ίδια μέρα ή αλλαγές στη συμπεριφορά και τη χρήση της τουαλέτας είναι σημάδια που δεν πρέπει να αγνοηθούν.

Το μήνυμα των ειδικών είναι σαφές: ακόμη και όταν ο εμετός φαίνεται ακίνδυνος, είναι καλό να παρακολουθείται η συχνότητά του και να καταγράφονται πιθανά άλλα συμπτώματα. Ο κτηνίατρος είναι ο μόνος αρμόδιος να θέσει διάγνωση και να χορηγήσει την κατάλληλη θεραπεία. Οι γάτες δεν δείχνουν πάντα εμφανώς ότι υποφέρουν, και γι’ αυτό η προσεκτική παρατήρηση και η έγκαιρη παρέμβαση είναι καθοριστικής σημασίας για την υγεία τους.