Πολλές οικόσιτες γάτες ξεχωρίζουν για τα άσπρα πατουσάκια τους, που μοιάζουν με μικρά «καλτσάκια» και τις κάνουν ακόμη πιο αγαπητές. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι ιδιαίτερα συχνό στα κατοικίδια, αλλά σπάνιο στις αγριόγατες, οι οποίες βασίζονται στο καμουφλάζ για να επιβιώσουν.
Η διαφορά αυτή οφείλεται στη διαδικασία εξημέρωσης που ξεκίνησε πριν από περίπου 10.000 χρόνια, όταν οι πρώτοι αγρότες υιοθέτησαν τις γάτες ως «σύμμαχους» στην προστασία των σιτηρών τους από τα τρωκτικά. Όπως εξηγεί η γενετίστρια Leslie Lyons στο Live Science, τα λευκά πατουσάκια είναι αποτέλεσμα γενετικών μεταλλάξεων και επιλογής από τους ανθρώπους, που ευνοούσαν ζώα με ιδιαίτερα χρώματα και πιο ήρεμο χαρακτήρα.
Βιολογικά, τα λευκά μπαλώματα στο τρίχωμα εμφανίζονται από τον τρόπο που μεταναστεύουν τα κύτταρα με χρωστικές στο έμβρυο: αν δεν φτάσουν μέχρι το κάτω μέρος του σώματος, μένουν λευκές περιοχές, όπως πόδια, στήθος ή πρόσωπο.
Για τις αγριόγατες το λευκόc θα ήταν μειονέκτημα, αφού τις κάνει πιο ορατές στο περιβάλλον τους. Όμως, για τις οικόσιτες γάτες αποτέλεσε πλεονέκτημα, αφού οι άνθρωποι τις ξεχώριζαν και τις φρόντιζαν, ενισχύοντας τη διάδοση του χαρακτηριστικού.
Εκτός από το χρώμα, η εξημέρωση άλλαξε και άλλα στοιχεία: οι γάτες απέκτησαν λίγο μεγαλύτερα έντερα, μικρότερους επινεφριδικούς αδένες και κυρίως ανέπτυξαν πιο κοινωνικές συμπεριφορές, ζώντας σε ομάδες και συνεργαζόμενες μεταξύ τους – κάτι που δεν συμβαίνει στις άγριες συγγενείς τους.
