Ο καρκίνος μαστού αποτελεί μια πάθηση που μπορεί να εμφανιστεί και στους σκύλους, με την ακριβή αιτία της εμφάνισής του να μην είναι πάντοτε σαφής. Είναι ωστόσο γνωστό ότι οι θηλυκές ορμόνες συνδέονται με την ανάπτυξή του, γεγονός που καθιστά ορισμένα ζώα πιο επιρρεπή.
Τι είναι ο καρκίνος του μαστού
Ο καρκίνος του μαστού αφορά την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ανώμαλων κυττάρων στον μαστικό αδένα. Αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλους μαστούς, στους λεμφαδένες, στους πνεύμονες ή και σε άλλα όργανα.
Θεωρητικά κάθε κατοικίδιο μπορεί να παρουσιάσει την πάθηση, όμως εμφανίζεται συχνότερα σε θηλυκά και μεγαλύτερης ηλικίας ζώα που δεν έχουν στειρωθεί.
Έρευνες δείχνουν ότι περίπου τα μισά περιστατικά σε σκύλους είναι κακοήθη, ενώ στις γάτες το ποσοστό αυτό είναι ακόμη υψηλότερο.
Πιθανά αίτια
Οι ακριβείς παράγοντες που προκαλούν τον καρκίνο του μαστού δεν είναι πλήρως κατανοητοί. Παρά ταύτα, έχει παρατηρηθεί ότι θηλυκά ζώα που στειρώνονται νωρίς, μετά την πρώτη περίοδο, έχουν σημαντικά μειωμένες πιθανότητες εμφάνισης της νόσου. Αυτό υποδεικνύει ότι οι θηλυκές ορμόνες παίζουν καθοριστικό ρόλο. Παράλληλα, γενετικοί παράγοντες φαίνεται να αυξάνουν τον κίνδυνο σε ορισμένα ζώα.
Συμπτώματα
Τα βασικά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Σκληρά οζίδια ή μάζες στην περιοχή των μαστών
- Πρήξιμο ή φλεγμονή στις θηλές
- Πιθανή παρουσία εκκρίματος
- Δέρμα με ερεθισμό ή έλκη γύρω από τη μάζα
Δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί αν ένα οζίδιο είναι καρκινικό μόνο με την ψηλάφηση. Κάθε οζίδιο στην περιοχή των μαστών πρέπει να ελέγχεται από κτηνίατρο άμεσα.
Διάγνωση
Η πιο αξιόπιστη μέθοδος διάγνωσης είναι η βιοψία, κατά την οποία εξετάζεται δείγμα ιστού στο μικροσκόπιο. Πριν ή μετά τη χειρουργική αφαίρεση της μάζας πραγματοποιούνται επίσης:
- Αιματολογικές εξετάσεις
- Ακτινογραφίες θώρακα ή κοιλίας, για έλεγχο πιθανών μεταστάσεων
Σε μεγαλύτερες μάζες, μπορεί να γίνει αναρρόφηση κυττάρων με λεπτή βελόνα, όμως η βιοψία είναι συνήθως πιο αποκαλυπτική.
Αντιμετώπιση
Η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η έγκαιρη χειρουργική αφαίρεση της μάζας.
Εφόσον δεν υπάρχουν ενδείξεις μετάστασης, η πρόγνωση είναι καλύτερη. Αν το ζώο δεν έχει στειρωθεί, ο κτηνίατρος συχνά προτείνει τη στείρωση κατά τη διάρκεια της επέμβασης, καθώς η απουσία των ορμονών μειώνει την πιθανότητα επανεμφάνισης της νόσου.
Πρόληψη
Η στείρωση των θηλυκών ζώων σε νεαρή ηλικία αποτελεί τον αποτελεσματικότερο τρόπο μείωσης του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Ακόμη και αν η στείρωση γίνει μέχρι περίπου την ηλικία των δύο ετών, οι πιθανότητες μειώνονται σημαντικά.
