Η τεράστια οικογένεια του Τομέα της Φιλοξενίας γιορτάζει και φέτος την Παγκόσμια Μέρα Τουρισμού. Η ανάγκη των ανθρώπων για ξεκούραση, αναψυχή και ταξίδι είναι διαχρονική. Μέσα από τα ταξίδια οι άνθρωποι δεν αναζητούν μόνο νέους προορισμούς∙ αναζητούν εμπειρίες, αναμνήσεις, γνώση και σύνδεση με τους ανθρώπους και τις τοπικές κοινωνίες. Αυτό είναι και η ουσία του τουρισμού: η αλληλεπίδραση, η αυθεντικότητα και η φιλοξενία.
Στην Κύπρο, το πανέμορφο νησί μας, γιορτάζουμε την ημέρα αυτή κάτω από δύσκολες συνθήκες, με το εθνικό μας πρόβλημα άλυτο και το κατεχόμενο μέρος της πατρίδας μας να λειτουργεί πλέον ως αθέμιτος ανταγωνιστής. Δυστυχώς, αρκετές αφίξεις καταλήγουν εκεί – είτε λόγω παραπλανητικών διαφημίσεων στο εξωτερικό που οδηγούν τους επισκέπτες σε λάθος κατεύθυνση, είτε λόγω συνειδητής επιλογής. Το γεγονός αυτό πληγώνει, αλλά και υπογραμμίζει πόσο αναγκαία είναι η εξεύρεσης μιας υποφερτής λύσης στο πρόβλημα αλλά και η σωστή ενημέρωση διεθνώς, η ορθή στρατηγική και προώθηση της χώρας μας.
Ταυτόχρονα, η τουριστική μας πολιτική πατάει «με τα πόδια σε δύο βάρκες». Από τη μία μιλάμε για ποιοτικό τουρισμό, αλλά από την άλλη όλες οι πράξεις και ενέργειες μας οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα. Συνεχώς χτίζουμε νέες ξενοδοχειακές μονάδες και κέντρα αναψυχής, χωρίς όμως να υπάρχει επαρκής αριθμός ντόπιων εργαζομένων που να θέλουν ή να μπορούν να στελεχώσουν τον τομέα. Αυτό οδηγεί αναπόφευκτα στην απασχόληση προσωπικού από τρίτες χώρες, με αποτέλεσμα να χάνεται σταδιακά η αυθεντική κυπριακή φιλοξενία και κουλτούρα.
Παράλληλα, το πρόβλημα της στέγασης μεγαλώνει, οι φυσικοί πόροι – και ειδικά το νερό – λιγοστεύουν και εξαντλούνται, ενώ αυξάνονται συνεχώς οι εισαγωγές προϊόντων, επηρεάζοντας γεύσεις, αρώματα και παραδοσιακή αυθεντική τοπική ταυτότητα. Ο πρωτογενής τομέας, που θα έπρεπε να συνδέεται αρμονικά με τον τουρισμό, αγωνίζεται να επιβιώσει. Οι πυρκαγιές είναι συνήθεις και είναι μέσα στο σπίτι μας με καταστροφή του οικοσυστήματος, απώλειες περιουσιών και επιχειρήσεων αλλά και ανθρώπινων ζωών και με το αίσθημα της ασφάλειας να κλονίζεται.
Μέσα σε αυτό το δύσκολο σκηνικό, αντί στήριξης, βρισκόμαστε μπροστά σε νέες αρνητικές προκλήσεις. Το Υφυπουργείο Τουρισμού, με το νομοσχέδιο που πρόσφατα εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και αφορά τα Κέντρα Αναψυχής, όχι μόνο δεν ενισχύει τον Τομέα της Φιλοξενίας, αλλά κινδυνεύει να του προσθέσει τεράστια προβλήματα. Κι όμως, τα Κέντρα Αναψυχής αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του τουριστικού μας προϊόντος και έχουν πολλαπλή συνεισφορά τόσο στην οικονομία της χώρας όσο και στην κοινωνία.
- Περιορίζουν δραστικά τα ωράρια λειτουργίας ταβερνών, εστιατορίων, μπαρ, μπυραριών κ.α..
- Επεκτείνουν τα ωράρια των μουσικοχορευτικών κέντρων και αιθουσών δεξιώσεων.
- Μετονομάζουν τον «περί Κέντρων Αναψυχής Νόμο», διαγράφοντας τον όρο «Αναψυχή» που είναι συνυφασμένος με την κυπριακή φιλοξενία, τον πολιτισμό, την οικογένεια, επιχειρώντας την εισαγωγή μιας άλλης καταστροφικής και αναχρονιστικής φιλοσοφίας που παραβιάζει ακόμα και το σύνταγμα της χώρας.
- Μετατρέπουν τα εστιατόρια ταβέρνες κ.α. σε στάνες των ζώων όπου θα μπορούμε μόνο να φάμε και μετά θα μας μαντρίζουν. Ντροπή σας! Γιατί δεν θεωρούν την απόλαυση ενός καλού κρασιού η ενός καλού φαγητού η ακόμα ενός καλού καφέ διασκέδαση, γιατί έχουν στο στενό τους μυαλό κάτι άλλο για τον όρο διασκέδαση και αναψυχή.
Τα Κέντρα Αναψυχής είναι πρωτεύον στοιχείο και συστατικό. Είναι η καρδιά και η ψυχή του τουριστικού προϊόντος και της κοινωνίας: η ταβέρνα, το εστιατόριο, το μπαρ, η μπυραρία, ο χώρος όπου ο επισκέπτης γεύεται τον πολιτισμό μας μαζί με τους ανθρώπους του την οικογένεια του. Δεν μπορεί να υποβαθμίζεται μπροστά στη λογική της «διασκέδασης» μέχρι το πρωί» μετατρέποντας την χώρα σε Party Destination διώχνοντας την οικογένεια.
Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου αυτού δεν έχουν καμία θέση στον Τομέα της Φιλοξενίας του Τουρισμού και της Αναψυχής, ανήκουν προφανώς κάπου αλλού.
Η Παγκόσμια Μέρα Τουρισμού δεν είναι μόνο μια αφορμή για εορτασμό∙ είναι και μια ευκαιρία για περισυλλογή. Η Κύπρος έχει όλα τα εφόδια να παραμείνει πρωταγωνιστής στη Μεσόγειο: φυσική ομορφιά, πλούσια ιστορία, αυθεντική φιλοξενία. Χρειάζεται όμως στρατηγική, υπευθυνότητα και σεβασμό στους πόρους, στους ανθρώπους και στον πολιτισμό μας.
Ο τουρισμός δεν είναι απλώς αριθμοί αφίξεων. Είναι ποιότητα, βιωσιμότητα και η ικανότητα να μετατρέπουμε κάθε επίσκεψη σε μια αληθινή εμπειρία ζωής. Και σε αυτή τη διαδρομή, η φωνή των ανθρώπων της πρώτης γραμμής του Τομέα της Φιλοξενίας πρέπει να ακούγεται καθαρά και κρυστάλλινα.
Η αυθεντικότητα, η φιλοξενία, η αναψυχή είναι το στίγμα της Κύπρου και αυτό πρέπει να υπερασπιστούμε. Δεν θα αφήσουμε την έννοια της Αναψυχής να σβήσει∙ είναι η ψυχή του τόπου μας και το μέλλον του τουρισμού μας.
*γγ ΠΑ.Σ.Ι.Κ.Α.
