Η υπουργός αναφέρεται στην επιστολή της προς τον Κυριάκο Χατζηγιάννη και στην αλλαγή του χρονοδιαγράμματος που είχε ζητήσει η κοινοπραξία: «Οι εργασίες για το έργο υποδομών έλευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Κύπρο είναι σε εξέλιξη. Η συμβατική ημερομηνία Έναρξης Εργασιών είναι η 28η Σεπτεμβρίου 2020. Ο εργολάβος/κοινοπραξία που έχει αναλάβει την ανέγερση των υποδομών, έχει υποβάλει αναθεωρημένο πρόγραμμα εργασιών που παρουσιάζει καθυστέρηση εννέα μηνών, καθώς και αυξημένες απαιτήσεις. Ο εργολάβος/κοινοπραξία ανέφερε ότι η εν λόγω καθυστέρηση/αυξημένες απαιτήσεις σχετίζονται με επιπτώσεις που προκάλεσε σε παγκόσμιο επίπεδο η πανδημία του Covid-19 σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα».
Η καθυστέρηση, όμως, των εννέα μηνών είχε καταγραφεί τον Σεπτέμβριο 2020, όταν έπρεπε να ξεκινήσουν τα έργα και δεν ξεκίνησαν. Σήμερα, η καθυστέρηση είναι πολύ μεγαλύτερη, καθώς από τον περσινό Ιανουάριο μέχρι τον φετινό οι εργασίες που έγιναν ήταν κατά κύριο λόγο χωματουργικές και δεν άρχισε ακόμα η κατασκευή των πραγματικών τεχνολογικών υποδομών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Φυσικό αέριο: Τα έργα για προβλήτα… αναμένονται
Στην επιστολή της, όμως, προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Ενέργειας, η υπουργός αναφέρει και κάτι που έχει τη σημασία του: «Σε σχέση με το αναθεωρημένο πρόγραμμα εργασιών, σημειώνεται ότι η ΕΤΥΦΑ δεν το αποδέχτηκε/ενέκρινε και αυτό θα τύχει χειρισμού μέσω διαδικασίας επίλυσης συμβατικών διαφορών».
Προφανώς η υπουργός εννοεί πως η ΕΤΥΦΑ θα ζητήσει τις αποζημιώσεις που προβλέπονται στο συμβόλαιο με την κινεζική κοινοπραξία για κάθε μέρα καθυστέρησης. Κάτι τέτοιο, όμως, ενδεχομένως να οδηγήσει και την κινεζική εταιρεία – εργολάβο σε δικές της πρόσθετες απαιτήσεις, καθώς υποστηρίζει πως οι ανατροπές που επέφερε η πανδημία στην εφοδιαστική αλυσίδα και στο κόστος των πρώτων υλών -κυρίως μετάλλων- αλλά και κάποιες διαφορετικές προδιαγραφές που απαιτεί η ΕΤΥΦΑ κατά την εκτέλεση των σχεδιασμών για το έργο επιφέρουν μεγάλη αύξηση του αρχικώς προϋπολογισθέντος κόστους (290 εκατ. ευρώ) αλλά και χρονική επέκταση των εργασιών.
Εν κατακλείδι, η Ν. Πηλείδου ενημερώνει πως «ο Εργολάβος υπέβαλε αίτημα για περαιτέρω αύξηση της τιμής συμβολαίου κατά €25 εκ. επί της αρχικής τιμής του συμβολαίου, λόγω της αύξησης στις τιμές των υλικών και εξοπλισμού, το οποίο έτυχε έγκρισης από την ΚΕΑΑ». Το αρχικό όμως αίτημα του εργολάβου άγγιζε τα 100 εκατ. ευρώ και υπήρξε συμφωνία με την Κυβέρνηση, μετά καιαπό σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για 25 εκατ., η οποία όμως συμφωνία δεν εμποδίζει τη CPP να επιστρέψει με νέες οικονομικές ή άλλες απαιτήσεις.
ΑΠΟΡΙΑ
Αποζημίωση και μπόνους στη CPP
Είναι θετικό αυτό που αναφέρει έμμεσα προς τον κ. Χατζηγιάννη η υπουργός Ενέργειας για διεκδίκηση, μέσω διαδικασίας επίλυσης διαφορών, αποζημιώσεων για την περίπου 9μηνη καθυστέρηση που είχε διαπιστωθεί μέσα στο 2021 για την έναρξη των κατασκευαστικών έργων για το τερματικό υγροποιημένου φυσικού αερίου στο Βασιλικό. Παλαιότερες πληροφορίες έκαναν λόγο για δικαίωμα της Κυβέρνησης να αξιώσει έως και 50 εκατ. ευρώ από την κοινοπραξία, εν είδει αποζημιώσεων για την καθυστέρηση. Όπως, πλέον, είμαστε ενώπιον νέας μεγάλης καθυστέρησης, αφού μοιάζει ανεδαφικό να περιμένει το κράτος ότι τον Ιούλιο του 2023 θα λειτουργήσει το τερματικό, χωρίς σήμερα να έχουν αρχίσει οι εργασίες για την κατασκευή προβλήτας.
Επιπλέον, προκαλεί απορίες το γεγονός ότι ενώ για τις αποζημιώσεις λόγω καθυστέρησης (που προνοούνταν στο συμβόλαιο) η Κυβέρνηση δέχθηκε να τις διαπραγματευτεί σε διαδικασία επίλυσης διαφορών, δεν έγινε το ίδιο με την πρόσθετη αποζημίωση που ζήτησε η κινεζική εταιρεία (συμφώνησαν στα 25 εκατ.), την οποία έλαβε, με σύμφωνη γνώμη της Κυβέρνησης και απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Αλλαγών και Απαιτήσεων), χωρίς παραπομπή σε διαιτησία.
Πρέπει ακόμα να σημειωθεί πως είχε κυκλοφορήσει -τέλη του 2021, αρχές 2022- έντονη πληροφορία ότι η Κυβέρνηση δεσμεύτηκε να παραχωρήσει μπόνους 3 εκατ. ευρώ στην κοινοπραξία, αν αυτή παρέδιδε το έργο τον Μάρτιο του 2023, αντί τον Ιούλιο. Πόσο πειστική θα είναι η κρατική πλευρά ενώπιον διαδικασίας επίλυσης διαφορών, όταν προσφέρθηκε να δώσει μπόνους για τον Μάρτιο και παράλληλα διεκδικεί αποζημιώσεις για την παράδοση τον Ιούλιο, βάσει του νέου χρονοδιαγράμματος;
