Εδώ και δεκαετίες αναζητείται μία φόρμουλα προς άρση της αδικίας την οποία έχουν υποστεί οι ιδιοκτήτες ακινήτων κατεχομένων περιουσιών. Κανείς δεν διαφωνεί ότι οι χιλιάδες πρόσφυγες του 1974 είχαν σημαντικές απώλειες όσον αφορά την ακίνητη περιουσία και σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι έπρεπε από νωρίς να βρεθεί μια λύση ώστε να αρθεί αυτή η εις βάρος τους αδικία.
Η πρόταση νόμου του ΔΗΣΥ έχει αυτό το στόχο και στη γενική της φιλοσοφία μπορεί να κριθεί ως θετική και προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ωστόσο χρίζει ιδιαίτερης προσοχής και πρέπει να εξεταστούν σοβαρά όλες οι πτυχές πριν ληφθούν αποφάσεις. Μια σοβαρή πτυχή η οποία θα πρέπει να μελετηθεί είναι οι τιμές πάνω στις οποίες θα μπορούσαν να δοθούν αποζημιώσεις σε περίπτωση που ληφθεί μια ανάλογη απόφαση. Θα είναι με σημερινές τιμές ή τιμές του 1974;
Με σημερινές τιμές θα πρέπει να υπολογιστεί το κόστος στην ευρύτερη οικονομία. Με τιμές του 1974 δικαιώνεται εν μέρει το κατοχικό καθεστώς για τις αποζημιώσεις που προσφέρει μέσω της «επιτροπής ακίνητης περιουσίας».
Υπάρχουν και πολλές άλλες πτυχές που επίσης θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Η διόρθωση μιας αδικίας δεκαετιών θα πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά, χωρίς τη δημιουργία άλλων στρεβλώσεων.
ΑΠΙΜ
