Μάρα Κωνσταντίνου: Το θέατρο είναι η ίδια η ζωή, απλοποιημένη

Για το έργο που θα πρωταγωνιστήσει η Μάρα Κωνσταντίνου και κάνει πρεμιέρα την ερχόμενη Πέμπτη, η  Guardian έγραψε πως «…αυτό είναι το τέλειο θέατρο: έξυπνο, συγκινητικό και τρομερά, τρομερά σύγχρονο και σχετικό. Μα περισσότερο απ’ όλα, στις τελευταίες του στιγμές, το νιώθει κανείς σαν την αρχή μιας επανάστασης». Με αφορμή αυτό, η αγαπημένη ηθοποιός μιλά για τον νέο της ρόλο και γιατί επιζεί τις προκλήσεις.
 
– Στο έργο βλέπουμε την ηρωίδα σου να θυσιάζεται στο βωμό της ανάπτυξης και των περικοπών και να βρίσκεται ξαφνικά στο επίκεντρο των μέτρων λιτότητας του εθνικού συστήματος υγείας και προσπαθεί με ό,τι μέσα διαθέτει να παλέψει για κάτι καλύτερο. Αγγίζει το σήμερα η παράσταση αυτή; Απόλυτα! Αγγίζει το σήμερα με εντυπωσιακό τρόπο. Είναι τρομερά σύγχρονο και συγκινητικό έργο, τοποθετημένο στον 21 αιώνα. Η ηρωίδα θα μπορούσε κάλλιστα να αντιπροσωπεύει και μια Έφη της σύγχρονης Κύπρου, όπως παρατηρούμε να έχει διαμορφωθεί η χώρα μας, ειδικά, τα τελευταία χρόνια της κρίσης.

 

– Τι είναι αυτό που λειτούργησε ως μαγνήτης για να επιλέξεις το «Ιφιγένεια εν Ουαλία»; Είχα πάει στο Λονδίνο στη βιβλιοθήκη του National Theatre για να ψάξω να βρω ένα θεατρικό έργο, κάτι καινούριο για να το ανεβάσω στο θέατρο. Μετά από κάποια ώρα ψαξίματος τυχαία και αυθόρμητα τράβηξα ένα λεπτό, στενό βιβλιαράκι με τίτλο «Iphigenia in Splott». Κρατώντας το στα χέρια μου αρχίζω να ψυλλιάζομαι ότι είμαι πολύ κοντά στο να βρω αυτό που ψάχνω. Διαβάζοντας τις πρώτες γραμμές, το μυαλό μου έχει ήδη κάνει την εικόνα: εμένα στη σκηνή, να ενσαρκώνω αυτό τον ρόλο. Δεν είχα πια καμία αμφιβολία, ήξερα ότι το θεατρικό έργο που κρατώ στα χέρια μου είναι η επόμενή μου θεατρική παράσταση. Ο δυνατός  του λόγος η αλήθεια που έβγαινε μέσα από αυτόν, η απόλυτη αμεσότητα του έργου και η καθαρότητά του μου μίλησε κατευθείαν στην καρδιά. Τόσο πολύ που ανυπομονούσα να μεταφραστεί και να αρχίσω τη σκληρή μελέτη που απαιτεί ένα τέτοιο έργο.

 

 

– Πώς επιλέγεις κάθε φορά τι θα ανεβάσεις; Τι θέλει το μυαλό και η ψυχή σου όταν επιλέγεις τα επόμενα; Ο κύριος λόγος που διαλέγω ένα έργο είναι να μου μιλήσει στην καρδιά,  να εξιτάρει τον εγκέφαλο – το μυαλό μου, να θέλω να το εξερευνήσω και να μου μιλήσει στην ψυχή μου. Θέλω να έχει αλήθεια και να είναι κάτι που πάει κόντρα στα συνηθισμένα και τα αναμενόμενα. Με ενδιαφέρει και με αφορά πάντα το καινούριο και το διαφορετικό. Σαν ανήσυχο πνεύμα  που είμαι, θέλω να δοκιμάσω πολλούς δρόμους και μονοπάτια της υποκριτικής τέχνης. Θέλω να πηγαίνω πάντα εκεί που φοβάμαι και να δοκιμάζω τα όρια μου, δεν μου αρέσει το βόλεμα και οι ευκολίες μου. 

 

– Ποια είναι τα κοινά χαρακτηριστικά με τη νέα σου ηρωίδα την Έφη; Ένιωσα έντονα να έχουμε κοινά στοιχεία στον χαρακτήρα μας όσον αφορά τον δυναμισμό, τον αυθορμητισμό, την τρέλα μας και την πίστη στο όνειρο. Και αυτό που με έκανε να χαρώ πολύ είναι ότι έχουμε και οι δυο δυσλεξία!

 

– Απ’ την άλλη, τι σε γοητεύει στην προσωπικότητά της; Τι είναι αυτό που σε εξέπληξε σ’ αυτή;
Με γοήτεψε η ξέγνοιαστη καθημερινότητά της, το εκρηκτικό και σκληρό της ταμπεραμέντο αλλά και η τρέλα που βγάζει. Με εξέπληξε η ευσυνειδησία της που δεν περιμένεις ότι την έχει, η μεγαλοσύνη της απέναντι στους συνανθρώπους της και η αλήθειά της. 

 

Πρόκειται για ένα έργο, με πολλά «κατηγορώ» και ένα ωμό, επιθετικό λόγο αλλά και με χιούμορ. Από πού προέρχεται αυτή η έντονη διάθεση αντιπαλότητας και σύγκρουσης στις μέρες μας; Η Έφη η ηρωίδα του έργου είναι ένα πλάσμα αδύνατο και ανυπεράσπιστο που δέχεται τη σκληρή και ανελέητη επίθεση του αδίστακτου κοινωνικού συστήματος που τη στραγγαλίζει χωρίς κανένα οίκτο. Το σύστημα στις μέρες μας γίνεται ακόμα πιο αμείλικτο, όταν στριμωχτεί. Η οικονομική κρίση, που έπληξε τον καπιταλιστικό κόσμο τα τελευταία χρόνια, δεν κτυπά αυτούς που προκάλεσαν την κρίση, δηλαδή τους κεφαλαιοκράτες, αλλά τον εργαζόμενο, τον φτωχό και αυτόν που δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Η Έφη είναι ένα από τα εκατομμύρια θύματα της κρίσης. Και η κρίση την εξωθεί στην αθλιότητα και στο κοινωνικό περιθώριο. Ουσιαστικά, την εξοντώνει κοινωνικά! Ο λόγος της ο σκληρός και προκλητικός είναι μια απελπιστική κραυγή για την αδικία και τον πόνο που υφίσταται. Δεν έχει κανένα άλλο όπλο να χρησιμοποιήσει, εκτός απ’ αυτή την εξέγερση του λόγου, μέσα στην απόγνωση και το αδιέξοδο που βιώνει…

 

 

– Θεωρείς πως οι γυναίκες είναι οι μεγάλες αδικημένες; Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να χτυπηθεί. Και στη συγκεκριμένη ιστορία, η Έφη βρίσκεται εν αγνοία της μπλεγμένη σε περίπλοκες και αναπάντεχες καταστάσεις όταν μετατρέπεται σε εξιλαστήριο θύμα της κοινωνικής αδικίας.

 

– Το θέατρο τι κάνει; Μπορεί να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων; Το θέατρο θα αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου θετικά. Και περνά τα δικά του μηνύματα κάτω από κάθε ιστορία. Πιστεύω ότι το θέατρο μπορεί να κάνει  τη ζωή μας να πετάξει. Η ψυχή μας νιώθει ελεύθερα και αληθινά. Το θέατρο προβληματίζει τον άνθρωπο, τον καλλιεργεί, τον μετακινεί από τα κατεστημένα και τα σίγουρα. Ανοίγει το πνεύμα σου και σε κάνει κοινωνικά πιο μορφωμένο, σε βοηθά να καλυτερεύεις τον εαυτό σου. Κάνει κάτι μαγικό, προσφέρει χαμόγελο στην ψυχή σου όσο σκληρός και να είσαι σε χαϊδεύει. Το θέατρο για μένα είναι η ίδια η ζωή απλοποιημένη.

 

– Ποιο είναι το πιο μεγάλο όφελος από τη δουλειά του ηθοποιού; Όταν αγαπάς αληθινά και βαθιά αυτό που κάνεις παίρνεις τεράστια  ανταμοιβή. Εξελίσσεσαι και προχωρείς. Όταν δουλεύεις σαν μαθητής που είναι εκεί για να μάθει και όχι για να διδάξει, είσαι στον σωστό  δρόμο, το δρόμο της πνευματικής τροφοδότησης, της αλήθειας.

 

– Κάθε φορά που είσαι επάνω στη σκηνή τι σκέφτεσαι; Να μην με καταβάλει το άγχος. Εύχομαι να μπορέσω να επικοινωνήσω την τέχνη μου και αυτό που κάνω με όλο μου το είναι. Θέλω η αλήθειά μου να πάει κάτω στο κοινό και να την αγκαλιάσουν με το βλέμμα τους και την ψυχή τους. Όταν συμβαίνει αυτό, είναι μια από τις πιο πολύτιμες στιγμές του ηθοποιού.

– Κάποιος επιλέγει να σε δει εξαιτίας της θεατρικής σου πορείας, κάποιος άλλος εξαιτίας της συμμετοχής σου σε τηλεοπτικές σειρές και κάποιοι επειδή είσαι και φαίνεσαι ωραία. Ποια είναι η σχέση σου με όλους αυτούς; Είμαι αληθινή και αυθόρμητη. Ό,τι μου δείξουν θα ανταποκριθώ αναλόγως, μιας και δεν μπορώ να προσποιούμαι. Δεν μπλέκω τα επαγγελματικά μου με τα προσωπικά μου και την αλήθειά μου δεν την διαπραγματεύομαι με κανένα.

 

– Από τις προκλήσεις που έχεις αντιμετωπίσει επαγγελματικά – μέχρι σήμερα-ποια ήταν η μεγαλύτερη; Μου αρέσουν γενικά οι προκλήσεις στον επαγγελματικό μου τομέα, γιατί αναζητώ τον διαφορετικό και τον δύσκολο δρόμο, δεν μου αρέσουν τα σίγουρα και δεν είναι λίγες οι φορές που διεκδίκησα και που μου έδωσαν να υποδυθώ κάτι κόντρα. Για παράδειγμα δεν θα ξεχάσω ποτέ τον ρόλο της τρίτης Γριάς, που έκανα στις «Εκκλησιάζουσες» στο Ηρώδειο. Όπως επίσης στην τηλεόραση τον αξέχαστο ρόλο της Ινδής Μάγιας. Τα σχόλια που έπαιρνα ήταν πολύ θετικά και συγκινητικά αλλά και στις δυο περιπτώσεις δυσκολεύονταν  να πιστέψουν ότι η ηθοποιός που υποδυόταν αυτούς τους ρόλους ήταν η Μάρα Κωνσταντίνου. Όταν ο κόσμος σε αγκαλιάζει και ακούς τέτοια σχόλια από αυτούς, η χαρά και η αγάπη που νιώθεις είναι το μεγαλύτερο βραβείο που θα μπορούσες να πάρεις.

 

– Τα όνειρά σου πραγματοποιήθηκαν Μάρα; Έγινες, τελικά, αυτό που ήθελες να γίνεις; Νιώθω πολύ τυχερή με τη μέχρι τώρα πορεία μου. Τα όνειρα όμως δεν σταματούν ποτέ να υπάρχουν και ό,τι πετυχαίνεται δίνει απλά σκυτάλη στον επόμενο στόχο, στο επόμενο όνειρο, στο επόμενο ταξίδι. Αυτή είναι άλλωστε η ομορφιά  και η χάρη αυτού του επαγγέλματος, δεν τερματίζεις ποτέ, απλά συνεχίζεις το ταξίδι σου και αν είσαι τυχερός και δουλέψεις σκληρά  ανεβαίνεις το επόμενο σκαλί!
 
Το Dream theatre, με πρωτοβουλία της ηθοποιού Μάρας Κωνσταντίνου παρουσιάζει το έργο «Ιφιγένεια εν Ουαλία», του Γκάρι Όουεν. Κάθε Πέμπτη και Παρασκευή, στις 20:30, στο Flea Theatre, στη Λευκωσία (Πληροφορίες και κρατήσεις: 99 744 227). Μόνο για  έξι παραστάσεις, με περιορισμένο αριθμό θέσεων. Γενική είσοδος 12 ευρώ (μέρος των εσόδων θα δοθεί στο Κέντρο διάσωσης για ζώα Dog Resort Cyprus). Επίσημη πρώτη, 9 Μαΐου.