Ο Βόσνιος ηθοποιός μιλά για τον ρόλο που αποδείχτηκε η πιο απαιτητική υποκριτική του αποστολή.
Είναι μια μεγάλη ελπίδα του βοσνιακού και του βαλκανικού θεάτρου, έχοντας φέρει εις πέρας στα 27 του μόλις χρόνια πολύ απαιτητικές υποκριτικές αποστολές. Έγινε ευρύτερα γνωστός από τη συμμετοχή του την πολυβραβευμένη και πολυσυζητημένη ταινία «Quo Vadis, Aida?», με θέμα τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Στην Κύπρο θα τον δούμε στον ρόλο του Οιδίποδα Τυράννου στη συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου του Σεράγεβου και του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου MESS, σε σκηνοθεσία του διακεκριμένου Σλοβένου σκηνοθέτη Ντιέγκο ντε Μπρέα.
– Πόσο δύσκολο έργο βρίσκετε τον ρόλο του Οιδίποδα για έναν ηθοποιό; Αυτή τη στιγμή, κάθε φορά που παίζουμε απολαμβάνω όλο και περισσότερο τον ρόλο. Νομίζω ότι είμαι ακόμα πολύ νέος, αλλά ανεξάρτητα απ’ αυτό, είχα την ευκαιρία να παίξω πολλούς ρόλους μέχρι τώρα και πάντα αναλάμβανα αρκετά απαιτητικές υποκριτικές αποστολές. Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ο ρόλος του Οιδίποδα ήταν ο πιο σύνθετος μέχρι τώρα κι ότι απαιτούσε πολύ κόπο και δουλειά στην πρόβα. Ομολογώ ότι φοβόμουν από την αρχή αυτό το καθήκον, αλλά πλέον νομίζω ότι είμαι σε θέση να το κάνω.
– Θα λέγατε ότι αυτή η εμπειρία σας μεταμόρφωσε ως ηθοποιό; Με τον ίδιο τρόπο που κάθε διαδικασία αφήνει αποτύπωμα στον ηθοποιό, έτσι έγινε και τώρα. Απλώς νομίζω ότι στην περίπτωση αυτή ένιωσα για πρώτη φορά πώς η εργασία πάνω στον ρόλο όχι μόνο άφησε αποτύπωμα, αλλά και με άλλαξε ριζικά. Ο Οιδίποδας με άλλαξε και ως ηθοποιό και ως άνθρωπο, φυσικά με θετικό τρόπο. Νομίζω ότι ως ηθοποιός έχω κερδίσει πολλά κι έχω μάθει απ’ αυτή τη διαδικασία. Το οφείλω στον σκηνοθέτη, τον Ντιέγκο (Ντε Μπρέα), που διαβάζει καλά τους ανθρώπους κι είναι υπέροχος στη συνεργασία με ηθοποιούς. Αυτό σε κάνει να φτάνεις συνεχώς στα άκρα και να ξεπερνάς τα όριά σου και τότε είναι που η πραγματική μαγεία συμβαίνει στη σκηνή. Νομίζω ότι η διαδικασία μ’ έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο γιατί έχω μεγαλύτερη συναίσθηση του γεγονότος ότι είμαστε υπεύθυνοι για όλα όσα μας συμβαίνουν στη ζωή.
– Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συνδέεται αυτό το έργο με την εποχή μας; Το θέμα αυτού του έργου είναι πολύ επίκαιρο σήμερα και νομίζω ότι ο Σοφοκλής έγραψε μια διαχρονική ιστορία πριν από πολύ καιρό. Ακριβώς για τον λόγο που ανέφερα προηγουμένως, αυτή η ιστορία μάς λέει ότι στη ζωή είμαστε όλοι υπεύθυνοι για τις πράξεις μας κι ότι η ζωή μας εξελίσσεται περαιτέρω σε συνάρτηση μ’ αυτές. Ο Οιδίποδας είναι ένας καλός άνθρωπος που έχει τραγικό τέλος εξαιτίας των πράξεών του από το παρελθόν, τις οποίες συνειδητοποίησε μόνο όταν οι συνέπειες που προκάλεσε καρποφόρησαν.
– Τι θα κρατούσατε από τον Οιδίποδα Τύραννο ως ηθικό δόγμα για τη ζωή σας; Αυτό που θα κρατούσα είναι αυτή η αγάπη για την αλήθεια. Διότι αγωνίζεται για την αλήθεια ακόμα και με τίμημα αυτό να αποβεί μοιραίο. Όσο κακό κι αν είναι, ειδικά στην περίπτωσή του, νομίζω ότι είναι καλύτερο να ζεις στην αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή, παρά στο ψέμα.
– Πού εστιάζει η δική σας η ερμηνεία; Μέσα από αυτή τη μυθική ιστορία, ο Ντιέγκο ντε Μπρέα, με τον δικό του τρόπο, δείχνει με τα σκηνοθετικά του μέσα όλη την ψυχρότητα, τις κακουχίες, τη βαρβαρότητα και το κακό που πηγάζει από τους ανθρώπους όπως στο κουτί της Πανδώρας. Πάντα νέο, απροσδόκητο και πιο βάναυσο από πριν. Γιατί το κακό δεν έρχεται ποτέ μόνο του.
– Ποια είναι η πιο αιχμηρή αλήθεια με την οποία μας φέρνει αντιμέτωπους το έργο; Νομίζω ότι είναι ακριβώς αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει με την αλλαγή που βιώνει ο Οιδίποδας και πώς καταντά εξαιτίας των πράξεών του.
– Εσείς πόσο αντέχετε ν’ ακούτε σκληρές αλήθειες; Φυσικά, δεν είναι πάντα εύκολο να ακούς την αλήθεια στη ζωή, αλλά νομίζω ότι είναι απαραίτητο για μια κανονική ζωή. Μόνο όταν ανακαλύψουμε την πραγματική αλήθεια και την αποδεχθούμε, μπορούμε να θέσουμε τον εαυτό μας σε σχέση μ’ αυτές τις συνθήκες και να προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Γι’ αυτό αγαπώ την αλήθεια και με τον καιρό έμαθα να την αποδέχομαι.
– Τι ρόλο παίζει στη ζωή σας το παιχνίδι του πεπρωμένου; Εμείς εδώ στα Βαλκάνια συνηθίζουμε να λέμε το ρητό «όποιος πιστεύει στις συμπτώσεις είναι τρελός». Ο Οιδίποδας ξεφεύγει από ό,τι του είχαν προφητεύσει και προσπαθεί να αποφύγει το κακό που θα έπρεπε να του συμβεί. Ωστόσο, αγνοώντας το γεγονός ότι έχει υιοθετηθεί, ότι δεν είναι γιος των γονιών του, προσπαθεί να ξεφύγει από το κακό που θα μπορούσε να τον βρει. Τρέχοντας, πλησιάζει όλο και πιο κοντά του. Το χρησμοδοτημένο κακό γίνεται πραγματικότητα κι ο Οιδίποδας σκοτώνει τον πατέρα του, παντρεύεται τη μητέρα του και κάνει παιδιά μαζί της, χωρίς να το γνωρίζει. Πιστεύω ότι για όλους μας, ως ένα βαθμό, η ζωή καθορίζεται από το πεπρωμένο, όπως νομίζω επίσης ότι οι πράξεις μας μερικές φορές μπορούν να αλλάξουν αυτό το πεπρωμένο, προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, αλλά δεν μπορούμε ποτέ να ξεφύγουμε.
– Τι αποκομίσατε από την εμπειρία σας με τη βραβευμένη ταινία «Quo Vadis, Aida;» Απέκτησα πρώτα απ’ όλα μια τεράστια εμπειρία. Η δημιουργία αυτής της ταινίας έμεινε στη μνήμη μου ως ένα ιδιαίτερο κομμάτι της ζωής μου. Οι άνθρωποι, ο επαγγελματισμός και η ατμόσφαιρα σ’ εκείνο το γύρισμα ήταν μαγικά και θα ήθελα κάθε επόμενο γύρισμα που με περιμένει να είναι έτσι. Έμαθα πολλά και απολάμβανα να μαθαίνω. Μιας και αναφέραμε το πεπρωμένο, πρέπει να ομολογήσω ότι είμαι πολύ χαρούμενος που μού έκανε την τιμή να είμαι μέρος αυτής της δουλειάς.
– Αναμένατε την επιτυχία της ταινίας; Πού την αποδίδετε; Δεν μπορώ να πω ότι περίμενα την επιτυχία, αλλά το ήλπιζα. Παρόλο που όλο το σετ ήταν σε υψηλό επίπεδο, δεν μπορούσα καν να ονειρευτώ ότι θα είχε τέτοιο αντίκτυπο κι ότι θα φτάναμε μια ανάσα από τα Όσκαρ. Λυπάμαι που δεν το πήραμε γιατί πιστεύω ότι το αξίζαμε. Αποδίδω αυτή την επιτυχία πρώτιστα σ’ όλους όσοι ήταν μέρος του έργου. Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω δει τόσους πολλούς ανθρώπους να συνεργάζονται και να φλέγονται όλοι από την ίδια επιθυμία: να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό και να κάνουν τη δουλειά τους όσο το δυνατόν καλύτερα. Παρά το γεγονός ότι κάθε γύρισμα έχει προβλήματα, εδώ φαινόταν ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα κι ότι τίποτα δεν μπορούσε να μας σταματήσει, αν και τα γυρίσματα κράτησαν δύο ή τρεις μήνες σε πολύ δύσκολες συνθήκες, στους 40+ βαθμούς. Η ενέργεια όλων των συντελεστών ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές ήταν μαγική.
INFO Οιδίπους Τύραννος, 6 Ιουλίου, Πάφος, Αρχαίο Ωδείο, 8 Ιουλίου, Λευκωσία, Αμφιθέατρο Μακαρίου Γ’, 8.45μ.μ. soldoutticketbox