Για άλλη μια χρόνια, η γκαλερί Seprentine έχει προχωρήσει στο σχεδιασμό ενός εφήμερου περιπτέρου στους κήπους του Κένσιγκτον στο Λονδίνο. Ο σχεδιασμός του φετινού περιπτέρου ανατέθηκε στον Κορεάτη Minsuk Cho.
Εδώ και 24 χρόνια, ο σχεδιασμός του περιπτέρου της Serpentine, έχει γίνει θεσμός που κερδίζει τη διεθνή προσοχή. Σε μεγάλο βαθμό λόγω και του ονόματος του αρχιτέκτονα που καλείται να σχεδιάσει την εφήμερη αυτή κατασκευή, κάθε χρόνο διαφορετική, με νέους συμβολισμούς και μηνύματα, από αλλιώτικα υλικά. Τα πρώτα χρόνια επιλέγονταν ονόματα από το πάνθεον των αρχιτεκτόνων, όπως Ζάχα Χαντίτ, Φρανκ Γκέρι, Τόγιο Ίτο, Ζαν Νουβέλ, Πήτερ Ζούμθορ… Τα τελευταία χρόνια, η επιλογή γίνεται ανάμεσα σε πιο εναλλακτικούς αρχιτέκτονες. Διακεκριμένοι μεν, κυρίως στις χώρες τους, αλλά όχι παγκοσμίως γνωστοί. Φέτος ο σχεδιασμός ανατέθηκε στον Κορεάτη Minsuk Cho (Mass Studies), ο οποίος ονόμασε τη δημιουργία του “Archipelagic Void”.
Σε αντίθεση με τα περίπτερα των προηγούμενων χρόνων, που τις πιο πολλές φορές είχαν τη μορφή μίας μόνο δομής, ο Cho προτείνει κάτι πιο «κοινοτικό» με διάφορες μονάδες γύρω από έναν κεντρικό ανοιχτό χώρο. «Πολλοί από αυτούς τους σπουδαίους καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες που θαυμάζω, έχουν εξερευνήσει τρόπους να φέρουν τους ανθρώπους κοντά, ως μια μορφή γενναιοδωρίας μέσω της αρχιτεκτονικής», είπε ο Cho. «Στην περίπτωσή μας, ένας τρόπος για να συγκεντρώσουμε τους ανθρώπους ήταν να παράσχουμε πολλές επιλογές».
Εμπνευσμένος από τα Mandang, ένα είδος ανοικτής αυλής στα παραδοσιακά κορεάτικα σπίτια, σχεδίασε μια υποδομή σε σχήμα αστεριού, οργανωμένο γύρω από ένα κυκλικό κενό. Περιλαμβάνει πέντε δομές – ή «νησιά» – που το καθένα εξυπηρετεί διαφορετικές λειτουργίες. Οι πέντε κατασκευές διαθέτουν διαφορετικά μεγέθη, ύψη και μορφές και στηρίζονται το καθένα από υπερυψωμένες κολώνες από σκυρόδεμα που εκτείνονται προς τα έξω για να παρέχουν ενσωματωμένα καθίσματα. Οι κατασκευές συνδέονται επίσης στις στέγες τους με έναν κυκλικό ατσάλινο δακτύλιο που σχηματίζει ένα οφθαλμό στο κέντρο αντλώντας φυσικό φως.
Η μεγαλύτερη από τις πέντε κατασκευές είναι το Αμφιθέατρο, το οποίο έχει σχεδιαστεί ως χώρος για δημόσιες συγκεντρώσεις, παραστάσεις και ομιλίες. Έχει γωνιακή κεκλιμένη οροφή και επένδυση από ημιδιαφανή πολυανθρακικά ανοίγματα σε ροζ απόχρωση. Στη μια του πλευρά βρίσκεται η “Library of Unread Books” του καλλιτέχνη Heman Chong και του αρχειοφύλακα Renée Staal. Πρόκειται ένα έργο τέχνης που λειτουργεί ως βιβλιοθήκη με συμβολισμούς. Κάθε βιβλίο έχει δωρηθεί από τον ιδιοκτήτη του, ο οποίος δεν το διάβασε όταν το είχε στην κατοχή του. Κάνοντας προσβάσιμα αυτά τα αδιάβαστα βιβλία, η βιβλιοθήκη σχηματίζει μια δεξαμενή κοινής γνώσης για την κοινότητα.
Η Γκαλερί, που βρίσκεται στην άλλη πλευρά του Αμφιθεάτρου, είναι μια παρόμοια μικρή κατασκευή με ημιδιαφανή πολυανθρακικά ανοίγματα και μια ηχητική εγκατάσταση που παίζει μουσική του συνθέτη Jang Young-Gyu. Εμπνευσμένος από το περιβάλλον του Περιπτέρου, ο Νοτιοκορεάτης μουσικός χρησιμοποιεί ήχους της φύσης και τις ανθρώπινες δραστηριότητες στους κήπους του Κένσιγκτον. Τους ήχους αυτούς εμπλούτισε με παραδοσιακή κορεάτικη φωνητική μουσική και όργανα, δημιουργώντας δύο έργα, ένα για το καλοκαίρι κι ένα για το φθινόπωρο.
Η ψηλότερη από τις πέντε κατασκευές είναι ο Πύργος Play – μια ξύλινη πυραμίδα με πορτοκαλί δίχτυ για να παίζουν οι επισκέπτες – ενώ η πέμπτη κατασκευή, που ονομάζεται Tea House, περιλαμβάνει μία καφετέρια.
Ο Minsuk Cho, γεννημένος στη Σεούλ το 1966, είχε γίνει γνωστός το 2014, όταν το περίπτερο που σχεδίασε ως συν-επιμελητής στη Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα. Είναι επίσης ο ιδρυτής του Mass Studies, μέσω του οποίου σχεδίασε το Περίπτερο της χώρας του στην Shanghai Expo 2010 και το Songwon Art Centre. Πριν ιδρύσει το δικό του γραφείο είχε εργαστεί στην Ολλανδία στο γραφείο του Rem Koolhaas. Τόσο στην χώρα του, όσο και διεθνώς, έχει λάβει διάφορα σημαντικά βραβεία για τη δουλειά του.
Το φετινό περίπτερο είναι το 23ο του θεσμού και θα είναι ανοιχτό για το κοινό μέχρι τις 27 Οκτωβρίου. Το πρώτο ήταν το 2000 που σχεδιάστηκε από τη Ζάχα Χαντίτ.
