Με αφορμή τη νέα της έκθεση «Εκ του φυσικού», που παρουσιάζεται αυτές τις μέρες στη Λευκωσία, η εικαστικός Αντρεάνα Καμπανέλλα, μιλά για τη γοητεία που κρύβεται στη λιτότητα του απολύτως αναγκαίου.
– Κάνοντας αρχή από τον τίτλο της νέας σας έκθεσης «Εκ του φυσικού», τι σημαίνει για σας; Το σχέδιο εκ του φυσικού, πέρα από το ότι είναι –στην κυριολεξία – μια ανακάλυψη για τον καλλιτέχνη, σημαίνει να παρατηρείς διεισδυτικά αυτό που έχεις μπροστά σου και να αποφασίζεις ταυτόχρονα τι είναι σημαντικό και απαραίτητο να κρατήσεις. Είναι μια διαδικασία αφαίρεσης του περιττού.
– Από πού αντλήσατε την έμπνευσή σας για τη συγκεκριμένη δουλειά; Η αφετηρία για τον κύκλο αυτής της δουλειάς, ήταν να προσεγγίσω την ουσιαστική και απροσποίητη ανθρώπινη κατάσταση. Η πρόκληση ήταν να μπορέσω, μέσα από την εικαστική διερεύνηση και καταγραφή, να πλησιάσω την ουσία του ανθρώπου που είχα απέναντί μου.
– Με ποια συναισθήματα/προβληματισμούς θα θέλατε να φεύγει από την αίθουσα ο επισκέπτης της έκθεσης; Ιδανικά, θα ήθελα τα έργα μου, να προκαλούν στους επισκέπτες αισθητική συγκίνηση. Εκείνη, δηλαδή, την ιδιόμορφη εμπειρία που έχουμε μόνο όταν αφηνόμαστε σε αυτό που βλέπουμε να επιδρά πάνω μας και το οποίο ουσιαστικά επικοινωνεί με τον κάθε θεατή διαφορετικά (χωρίς να επιζητούμε ερμηνείες ή επεξηγήσεις).
– Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, πώς θα προσδιορίζατε την αισθητική της δουλειάς σας; Ποια υλικά προτιμάτε και σε ποια θέματα εστιάζετε περισσότερο; Ενώ η δουλειά μου ήταν και παραμένει ανθρωποκεντρική, υπάρχει η μετατόπιση του ενδιαφέροντός μου από τη φιγούρα (τα γυμνά, ακέφαλα σώματα), στο πορτρέτο. Με τα πιο βασικά των υλικών -όπως μολύβι, νερομπογιές σε χαρτί και ακρυλικά σε καμβά -στόχος μου ήταν η αισθητική λιτότητα του απολύτως αναγκαίου.
– Ποιοι λόγοι σάς ώθησαν στην τέχνη; Πηγαίνοντας πίσω στις πρώτες φορές που ζωγραφίσατε, τι όνειρα κάνατε τότε; Πραγματοποιήθηκαν; Από τότε που θυμάμαι το εαυτό μου, ζωγράφιζα. Ήδη στο δημοτικό είχα αποφασίσει ότι θα γινόμουν ζωγράφος και ονειρευόμουν να περάσω στην Καλών Τεχνών της Ελλάδας. Ήταν πραγματικά δύσκολο να περάσεις τις εξετάσεις και σχεδόν αδύνατο να πετύχεις με την πρώτη. Άπαξ και αυτό έγινε, εξακολουθώ να μην θέλω να κάνω κάτι άλλο.
– Εάν δεν ακολουθούσατε τη ζωγραφική τέχνη, πού θα διοχετεύατε τη δημιουργικότητά σας; Μάλλον σε παρεμφερή πεδία, όπως είναι η γλυπτική, η κεραμική, η χαρακτική.
– Ποιο είναι το πιο σημαντικό προσωπικό χαρακτηριστικό, το οποίο πρέπει να κατέχει ένας εικαστικός; Ενεργητική όραση, η οποία σε οδηγεί στο να διεισδύεις κάτω από την επιφάνεια πραγμάτων και καταστάσεων. Αυτή θα σε ενεργοποιήσει, θα σε προβληματίσει και θα σε παιδέψει. Μόνο μέσω της τα αποτελέσματα ολοκληρώνονται ουσιαστικά και έχουν σημασία.
– Εσείς τι ανακαλύψατε για τον εαυτό σας μέσα από την ενασχόλησή σας με τη ζωγραφική; Η ζωγραφική, μου έδειξε ότι μπορώ να λειτουργώ αντίθετα από τον τρόπο που συνηθίζω σε άλλους τομείς της καθημερινότητάς μου. Είμαι πολύ ανυπόμονος άνθρωπος, εκτός κι αν δουλεύω…
– Υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες που μπορείτε να εργάζεστε καλύτερα; Δεν θα το έλεγα. Σημαντικότερο για μένα είναι να υπάρχει αδιάλειπτος χρόνος, ώστε να μπορώ να συγκεντρώνομαι σε αυτό που κάνω και να το αναπτύσσω.
– Η ενασχόληση με τη ζωγραφική είναι για σας ορμητήριο ή καταφύγιο; Η ζωγραφική μου, έχει και τους δυο ρόλους. Στο εργαστήρι μου, μπορώ να απομονώνομαι και να εκφράζομαι μέσα από τα έργα μου-μια πολύ προσωπική διεργασία. Από την άλλη, μέσα από αυτά τα ίδια έργα, μπορώ να επικοινωνώ με τον κόσμο και να μοιράζομαι αυτό που προκύπτει από τη δουλειά μου. Νιώθω τυχερή που μπορώ να ταιριάζω και τα δυο.
– Υπάρχει κάποιο έργο που σας «ταλαιπώρησε» μέχρι να ολοκληρωθεί; Στη δική μου περίπτωση, το παίδεμα αφορά περισσότερο τη διαδικασία μέχρι την ολοκλήρωση της κάθε σειράς έργων. Από τη μία να προκύψουν δυνατά έργα, από την άλλη να είναι αρκετά σε αριθμό, ώστε να αποτελούν έναν αυτόνομο κύκλο. Συνεπώς, χρειάζεται πολλή και συνεχόμενη δουλειά.
– Υπάρχει κάποιο καλλιτεχνικό ρεύμα με το οποίο θα θέλατε να πειραματιστείτε; Το σημαντικό είναι να έχεις ανοιχτούς ορίζοντες. Αγαπώ και επηρεάζομαι από διάφορα –συχνά αντιφατικά μεταξύ τους – ρεύματα της ιστορίας της τέχνης, αλλά και της σύγχρονης εικαστικής παραγωγής. Αυτές οι επιδράσεις, όπως και οι άλλα είδη τέχνης (λογοτεχνία, χορός, θέατρο), αλλά και τα ταξίδια και διάφορα βιώματα της καθημερινότητας, μπορούν να αποτελέσουν πιθανά ερεθίσματα για πειραματισμούς και να εξελιχθούν σε νέους κύκλους δουλειάς.
– Έχετε μπει σε σκέψεις για την επόμενη εικαστική σας αναζήτηση; Δεν είναι λίγες οι φορές που καθώς αναπτύσσεται και εξελίσσεται ένας κύκλος δουλειάς, ιδέες εμφανίζονται αλλά δεν μπορούν να ενταχθούν στην τρέχουσα πρόταση. Υποβόσκουν μέσα μου, μόνο σαν σημειώσεις. Συνήθως η ολοκλήρωση μιας έκθεσης, ακολουθείται από ένα χρονικό διάστημα, φαινομενικά «κενό», μέχρι το ξεκίνημα της επόμενης αναζήτησης. Είναι πολύτιμος ο χρόνος αυτός, γιατί μαζεύεις τις σκέψεις, τα ερεθίσματα και επαναφέρεις και αυτές τις ιδέες, τις «standby». M’ αυτά είναι που γεμίζεις και η αφομοίωσή τους μέσα μου, είναι που επιτρέπει να δημιουργηθεί κάτι νέο και πάλι.
- Info: «Εκ του φυσικού», Μέχρι 27/5, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Διάτοπος, Λευκωσία. Τηλ.: 22766117.
tanya@phileleftheros.com
Φιλελεύθερα, 15.5.2022.
