Για άλλη μια φορά, ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους κατάφερε να δημιουργήσει επεισόδιο στη Βουλή. Αναγκάζοντας την Πρόεδρο του Σώματος να πει πως «έχουμε (έχουν) κάνει το Κοινοβούλιο τσίρκο». «Κάθε Κοινοβούλιο πρέπει να σέβεται τον εαυτό του και την εικόνα την οποία παρουσιάζει προς τα έξω», είπε η Αννίτα Δημητρίου. «Όλα τα Κοινοβούλια του κόσμου έχουν κανονισμούς λειτουργίας και αυτοκαθορίζουν πώς εκπονείται η διαδικασία στην Ολομέλεια… εμείς το έχουμε καταντήσει τσίρκο», είπε η κ. Δημητρίου.
Η αλήθεια είναι πως έχουμε δει σκηνές απείρου κάλλους από διάφορα Κοινοβούλια, αλλά τις πλείστες –αν όχι σε όλες τις– περιπτώσεις από χώρες που δεν φημίζονται για τα δημοκρατικά τους θέσμια. Οπόταν οι καβγάδες, οι φωνασκίες, ενίοτε κι οι ξυλοδαρμοί αποτελούν μέρος της κουλτούρας των χωρών αυτών. Το επίπεδο των οποίων δεν θα θέλαμε να φτάσουμε. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ντραπεί για αυτούς που ανέλαβαν (με την ψήφο μας) να ρυθμίζουν τα κοινά.
Είναι φανερό πια πως ο συγκεκριμένος βουλευτής δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να γίνεται είδηση. Κάθε τρεις και λίγο δημιουργεί σκηνές απείρου κάλλους στη Βουλή για να τροφοδοτεί την ύπαρξη του στη δημόσια ζωή. Με τη στάση του αυτή, ωστόσο, διασύρει όλους τους άλλους συναδέλφους του, αφού τσουβαλιάζονται όλοι και στην κοινή γνώμη αυτό που συμβαίνει είναι η απαξίωση όλων.
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν θα πάψει να δημιουργεί επεισόδια όσο κι αν υψώσει τον τόνο της φωνής της η Πρόεδρος, όσο κι αν τον επιπλήξουν επιτροπές δεοντολογίας ή άλλες αρμόδιες ενδοκοινοβουλευτικές επιτροπές. Μόνος τρόπος να πάψει να υπάρχει, αφού δεν μπορεί να αποβληθεί διά παντός από τη δημόσια ζωή, είναι να πάψουμε να ασχολούμαστε μαζί του. Αν είναι δυνατόν, να αποχωρούν από την αίθουσα οι υπόλοιποι και να τον αφήνουν να τσακώνεται με τον εαυτό του. Κι οι δημοσιογράφοι να πάψουμε να ασχολούμαστε με τα καμώματα του. Τόσο αυτού, όσο και όμοιων του. Τόσο με τα εντός Βουλής καμώματα, όσο και τα εκτός. Πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα να τον ανατροφοδοτούμε αναδημοσιεύοντας αναρτήσεις του, σε μια προσπάθεια να αντικρούσουμε τις θέσεις του. Όπως και εγώ τώρα, αλλά υπόσχομαι να είναι η τελευταία φορά. Δεν είναι θέμα δημοκρατικότητας και έλλειψης της, ας μην αυτοενοχοποιούμαστε. Είναι θέμα αυτοπροστασίας. Μακριά από τη σήψη για να σώσουμε ότι περισώζεται. Ας μην κανονικοποιούμε όλο και πιο πολύ τέτοιες συμπεριφορές και τέτοια άτομα. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να κυλούμε όλοι μαζί στον βούρκο.