Το μεσημέρι της Δευτέρας, από την εξοχική προεδρική κατοικία στο Τρόοδος, η υπουργός Ενέργειας Νατάσα Πηλείδου είχε κάθε λόγο να είναι χαρούμενη, γιατί επί παρούσας διακυβέρνησης καταγραφόταν ακόμα μια θετική εξέλιξη στο ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λίγες ώρες προηγουμένως, όμως, είχε κυκλοφορήσει η έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας για το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα μέσα από την οποία καταγράφονται για άλλη μια φορά έργα και ημέρες της Κυβέρνησης.
Δύο εξίσου σημαντικά ζητήματα που μπορεί να ανεβάσουν στα ύψη και να ρίξουν στα τάρταρα μια κυβέρνηση. Το μεν ενεργειακό πρόγραμμα γεννά προοπτική και νέα δεδομένα για το μέλλον, το δε ΚΕΠ φροντίζει να υπενθυμίζει τις παθογένειες που συνεχίζουν να υφίστανται σ’ αυτό τον τρόπο και έρχονται να μας υπενθυμίσουν πως απέχουμε πολύ από το να γίνουμε ένα πραγματικό κράτος.
Ας πούμε ένα κράτος όπως η Φινλανδία, κι ας μην έχουμε τις λίμνες, τα δάση, την παγωνιά και τα σχεδόν ανύπαρκτα καλοκαίρια. Να μας απασχολεί, για παράδειγμα, εάν ο Πρόεδρός μας (γιατί εάν πούμε η Πρόεδρος θα σημαίνει ότι έχουμε περάσει ακόμα 2-3 γενιές και ενδεχομένως τότε να είμαστε σχεδόν κανονικό κράτος) χόρευε με την παρέα του ή με κάποιον/κάποια ινφλουένσερ.
Αλλά επειδή αυτά είναι θέματα του μέλλοντος και η δική μου γενιά μπορεί να μην προλάβει να ζήσει, ας παραμείνουμε στα σημερινά ζητήματα. Τα οποία βεβαίως δεν μπορεί να είμαστε και σίγουροι ότι θα τα δούμε να υλοποιούνται επιτυχώς.
Για παράδειγμα, παρ’ όλη τη θετικότητα που εκπέμπει ο τόνος της φωνής της Νατάσας Πηλείδου για το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, προσωπικά δεν είμαι σίγουρος εάν θα προλάβω να δω φυσικό αέριο από την κυπριακή ΑΟΖ να φτάνει στα κυπριακά νοικοκυριά και το κόστος που για δεκαετίες πληρώνουμε για παροχή ενέργειας να μειωθεί σε ένα υποφερτό επίπεδο.
Ο μέσος πολίτης αυτό που θέλει να ξέρει είναι κατά πόσο η Κύπρος θα μπορεί η ίδια να χρησιμοποιεί το φυσικό της αέριο κατά τρόπο που θα μειώνει το κόστος που πληρώνει στην ενέργεια ή όχι. Γιατί όσο περνούν τα χρόνια όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που αμφισβητούν ότι τελικά θα υλοποιηθεί το ενεργειακό πρόγραμμα. Πέραν εκείνων που φοβούνται, ότι τελικά αυτοί που θα προχωρήσουν σε εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών στην Ανατολική Μεσόγειο είναι οι Τούρκοι!
Από την άλλη, στο θέμα των λεγόμενων «χρυσών διαβατηρίων» η έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας έρχεται να καταγράψει με τη σειρά της συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειες που δείχνει πόσο σαθρό είναι το σύστημα σ’ αυτό τον τόπο. Όπως φάνηκε –σε διάφορες περιπτώσεις– όλοι φρόντισαν με πράξεις και παραλείψεις να έχουν εμπλοκή στο θέμα των «χρυσών διαβατηρίων».
Οι ευθύνες των κυβερνώντων και συγκεκριμένων υπουργών είναι εκεί, και είναι πολύ σοβαρές. Ακόμα και ένας απλός πολίτης να διαβάσει την έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, μπορεί να αντιληφθεί τις ευθύνες συγκεκριμένων μελών της κυβέρνησης. Όμως –όπως έδειξαν κι άλλες εκθέσεις στο παρελθόν– το σκάνδαλο του ΚΕΠ δεν αφορά μόνο στην κυβέρνηση και κάποια στελέχη της, αλλά αφορά και ευρύτερα όλους εκείνους (δικηγορικά και ελεγκτικά γραφεία, κ.λπ.) που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είχαν εμπλακεί.
Αυτό που ο μέσος πολίτης θέλει να δει είναι να καθαρίζει ο στάβλος με όλα αυτά που έγιναν. Και ο στάβλος δεν θα καθαρίσει με τον ήχο της φωνής των αντιπολιτευομένων που θα φωνάξουν και σήμερα και αύριο. Ο στάβλος θα καθαρίσει μόνο εάν κάποιοι πάρουν την απόφαση να τον καθαρίσουν από γωνιάς.
Τα ωραία λόγια –για τα ενεργειακά– και οι φωνές –για τα σκάνδαλα– πολλές φορές λειτουργούν ως ένα ηχητικό παραπέτασμα για να μη γίνει ακριβώς τίποτε. Να μην προχωρήσουν, να μην κάνουν το επόμενο βήμα.
