Έτσι θα πολεμήσετε κάποιοι τον Χριστοδουλίδη επειδή δεν τον γουστάρετε; Έτσι θα πολεμήσετε κάποιοι άλλοι τον Αβέρωφ επειδή είναι αντίπαλος; Έτσι θα πολεμήσετε και τον Μαυρογιάννη επειδή πρέπει να τον αφήσετε εκτός δεύτερου γύρου; Με λάσπη; Με κατηγορίες τραβηγμένες από τα μαλλιά; Με αμέτρητη υπερβολή που μετατρέπεται σε απρέπεια; Με τέτοιες μεθόδους μόνο τους φανατικούς πείθετε. Αλλά αυτούς δεν χρειάζεται να τους πείσει κανείς. Ούτως ή άλλως, δεν μετακινούνται από εκείνο που υποστηρίζουν ούτε με σφαίρες. Είτε για τα κομματικά επιτελεία πρόκειται είτε για δημοσιογράφους, καιρός είναι να το εμπεδώσουν όλοι, πως τέτοιες μέθοδοι μόνο σαν μπούμερανγκ μπορεί να λειτουργήσουν. Να ευνοήσουν το θύμα τέτοιων απρεπών επιθέσεων, που προσεγγίζουν τα όρια της συκοφαντίας, κάνοντας κόσμο να το συμπαθήσει.
Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το προχθεσινό θέμα σε θέση κυρίου θέματος στην πρώτη σελίδα του «Π», με γιγαντιαία φωτογραφία του Χριστοδουλίδη και με ακόμη πιο γιγάντιο τίτλο: «Είχε προσωπικό όφελος ο Νίκος Χριστοδουλίδης». Το βλέπεις και λες, αμάν, τι ματσαράγκα έκανε ο συγκεκριμένος, που μας το παίζει ηθικός και έντιμος.
Αρχίζεις να διαβάζεις για να βρεις τη ματσαράγκα. Αφορά το διαχρονικό θέμα, το οποίο κατά καιρούς επαναφέρεται, για την κάλυψη των διδάκτρων των παιδιών διπλωματών στο εξωτερικό αλλά και όταν βρίσκονται στην Κύπρο. Ένα δικαίωμα το οποίο καλύπτει και την οικογένεια Χριστοδουλίδη, αφού η σύζυγος του είναι διπλωμάτης. Όσο διαβάζεις το δημοσίευμα, όμως, κάθε άλλο παρά τα παίρνεις στο κρανίο με τον Χριστοδουλίδη. Αντιθέτως, τα παίρνεις στο κρανίο επειδή αναζητάς τη ματσαράγκα και δεν την εντοπίζεις. Εντοπίζεις μόνο μια εξόφθαλμη υποτίμηση της νοημοσύνης.
Το δικαίωμα αυτό το έχουν τα μέλη των διπλωματικών αποστολών (δεν μιλάμε μόνο για πρέσβεις διότι υπάρχουν και ακόλουθοι με μέτριους μισθούς) επειδή η Δημοκρατία τους στέλνει να υπηρετήσουν στο εξωτερικό. Ως εκ τούτου, χάνουν το δικαίωμα της δωρεάν εκπαίδευσης που όλοι οι υπόλοιποι απολαμβάνουμε στην Κύπρο. Παράλληλα, επιλέγουν σχολεία με αγγλική γλώσσα διότι αυτές είναι οι επιλογές που έχουν στο εξωτερικό. Είναι ευνόητο, πως όταν επιστρέψουν μερικά χρόνια στην Κύπρο, δεν μπορεί να αλλάξουν εκπαιδευτικό σύστημα στα παιδιά τους και 1-2 χρόνια μετά να διορισθούν εκ νέου στο εξωτερικό, άρα να αλλάζουν κάθε λίγο εκπαιδευτικό σύστημα τα παιδιά τους. Ποιος θα δεχόταν κάτι τέτοιο;
Αυτό ακριβώς συνέβη και με την οικογένεια Χριστοδουλίδη. Τον κατηγορούν στο ρεπορτάζ ότι το κράτος πλήρωσε πολλά γι’ αυτόν (40.000 ευρώ τον τελευταίο χρόνο). Όντως, πρέπει να οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα. Διότι ο αφιλότιμος, απέκτησε τέσσερα παιδιά!
Τι ειρωνεία όμως. Απάντηση στο δημοσίευμα το οποίο, εμφανώς επιχειρεί να δημιουργήσει εντυπώσεις σε βάρος του εν λόγω υποψηφίου, δίδει εκείνος ο οποίος αυτή την περίοδο εμφανίζεται απρόκλητα ως ο μεγαλύτερος πολέμιος του Χριστοδουλίδη: Ο Γιαννάκης Κασουλίδης. Διαβάστε λοιπόν τι έγραφε στη Βουλή ο κ. Κασουλίδης το 2014 όταν ήταν ξανά υπουργός Εξωτερικών.
«Στόχος του επιδόματος αυτού δεν είναι η οικονομική ενίσχυση των υπαλλήλων που μετατίθενται στο εξωτερικό, αλλά η παραχώρηση ενός αντισταθμίσματος στην απώλεια του δικαιώματος που έχει κάθε Κύπριος πολίτης σε δωρεάν παιδεία. Επί του προκειμένου, θα πρέπει να σημειωθεί κατ’ αρχήν, ότι είναι παραδεκτό ότι τα παιδιά των διπλωματών εξ ανάγκης φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία, δεδομένης της φύσης της εργασίας των γονέων τους, που τα υποχρεώνει να ακολουθούν, κατά το πλείστον, αγγλόφωνη, ή γαλλόφωνη εκπαίδευση, χάνοντας έτσι ουσιαστικά το δικαίωμα στη δωρεάν παιδεία. Ανάλογα δικαιώματα παραχωρούνται και στους υπαλλήλους άλλων υπηρεσιών που υπηρετούν στο εξωτερικό».
Και προσθέτει ο μέγας πολέμιος του Χριστοδουλίδη: «Τα μέλη της Εξωτερικής Υπηρεσίας, δικαιούνται εκπαιδευτικό επίδομα για τα τέκνα τους που φοιτούν σε ιδιωτικές σχολές στην Κύπρο ή στο εξωτερικό για όλη τη διάρκεια της καριέρας τους στο υπουργείο Εξωτερικών. Όπως αναφέρεται και πιο πάνω είναι παραδεκτό ότι για τα παιδιά των διπλωματών, δεδομένου ότι οι γονείς τους είναι μεταθέσιμοι στο εξωτερικό δεν υπάρχει άλλη επιλογή, από το να φοιτούν σε αγγλόφωνα ή γαλλόφωνα σχολεία από πολύ μικρή ηλικία, αφού δεν είναι νοητό να αλλάζουν κάθε λίγο εκπαιδευτικό σύστημα και γλώσσα».
Συνεχίζοντας να διαβάζεις το ρεπορτάζ του «Π», ματαίως ψάχνεις απεγνωσμένα τη ματσαράγκα. Διαβάζεις ότι ο Χριστοδουλίδης καταγγέλλεται ότι ως υπουργός Εξωτερικών δεν προχώρησε σε μείωση του εκπαιδευτικού επιδόματος επειδή είχε ίδιον όφελος. Λίγο μετά, όμως, κάπου θαμμένο, εντοπίζεις το εξής: «Όταν ο Ν.Χ. διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών, μεταξύ των εξουσιών που εκχώρησε στον γενικό διευθυντή του υπουργείου για να τα χειρίζεται είναι και το εκπαιδευτικό επίδομα, λόγω της σύγκρουσης συμφέροντος που προέκυπτε»! Ώστε; Αυτή και αν είναι «ματσαράγκα»! Πετάξτε τον σε κάποιο μπουντρούμι τον «ασυνείδητο», που ξεχωρίζει κιόλας τη σύγκρουση συμφέροντος…
Εν πλήρει συνειδήσει γράφω ό,τι γράφω. Γνωρίζοντας πως σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι να με κατηγορήσουν ότι κάνω τον συνήγορο του Χριστοδουλίδη, άρα τον στηρίζω. Κούνια που τους κούναγε. Όπως επέκρινα τον Αχιλλέα Δημητριάδη για την άδικη επίθεση κατά του Μαυρογιάννη, έτσι επικρίνω σήμερα και αυτούς που επιτίθενται με τέτοιες μεθόδους στον Χριστοδουλίδη. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα επικρίνω και όποιον επιχειρήσει να πετάξει λάσπη και ό,τι κάτσει στον Αβέρωφ.
Επιτέλους, εν έτει 2022, πρέπει όλοι να μάθουμε ότι έχουμε απόλυτο δικαίωμα να ασκήσουμε κριτική έναντι οποιουδήποτε. Όσο σκληρή και αν κρίνουμε. Όμως, μόνο με πολιτικούς όρους και μόνο με πολιτικά επιχειρήματα! Τελεία! Οτιδήποτε πέραν αυτού είναι εγκληματικό και απαράδ
