Ανδρούλα Ταραμουντά: Όπως ο Ζελένσκι ζητάμε πολλά;

Εξαργύρωσε τη δημοφιλία του ως κωμικός ηθοποιός με την ανάδειξή του στην προεδρία της Ουκρανίας σε μια συγκυρία κατά την οποία η χώρα του δοκιμαζόταν από σκάνδαλα διαφθοράς και τους επαγγελματίες πολιτικούς να δέχονται έντονη αμφισβήτηση. Δέχθηκε τις θωπείες της Δύσης όταν καθόρισε καθαρά δυτικόστροφη ρότα με αίτημα για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αργότερα με αίτημα για ένταξη και στο ΝΑΤΟ. Αυτή η επιλογή του προκάλεσε τη Μόσχα που δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Η ρωσική εισβολή είναι γεγονός. Συμπληρώθηκε ένας μήνας ανελέητων πολεμικών συγκρούσεων στην καρδιά της Ευρώπης με τις επιπτώσεις να ταρακουνούν όλο τον πλανήτη…

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι κάνει τον δικό του πόλεμο κερδίζοντας τις εντυπώσεις όπως και την εκτίμηση των Ουκρανών πολιτών, ακόμη και εκείνων που τους απογοήτευσε στην πορεία της προεδρίας του, πριν από την εισβολή… Ο πόλεμος των εντυπώσεων, της εικόνας και του διαδικτύου βρήκε την Ουκρανία προετοιμασμένη απέναντι σε έναν ισχυρότατο αντίπαλο, ο οποίος δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι κατάφερε να προκαλέσει τριγμούς στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν γινόταν λόγος για παρεμβολές στην εκλογική διαδικασία για ανάδειξη του ενοίκου του Λευκού Οίκου. 

Ο Ουκρανός Πρόεδρος έμεινε στο Κίεβο την ώρα που οι φήμες τον ήθελαν να αποδρά από τη χώρα του σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Φόρεσε χακί στολή και δίνει σε καθημερινή βάση μάχες για να δημιουργεί εντυπώσεις υπέρ της Ουκρανίας. Με ζητούμενο να διεγείρει την παγκόσμια κοινή γνώμη, αποδύεται σε ένα ράλι ομιλιών προς κοινοβούλια ισχυρών χωρών του δυτικού κόσμου. Η πρώτη ομιλία του απευθύνθηκε προς το βρετανικό Κοινοβούλιο στις 3 Μαρτίου. Συμπλήρωσε αισίως τις δέκα μέσα σε δύο βδομάδες. Εισπράττει από παντού το χειροκρότημα και τη συμπάθεια. Όντας ένας άνθρωπος που ξέρει καλά τι πάει να πει εικόνα και πώς να την «πουλήσει» στην κοινή γνώμη, προσέχει όλες τις λεπτομέρειες. Πώς εμφανίζεται, τι χρωματισμούς επιλέγει, το σκηνικό, κυρίως τα μηνύματα που θέλει να στείλει. Μηνύματα που δεν διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Τα προσαρμόζει όμως αναλόγως σε ποιο κοινό ποιας χώρας απευθύνεται επικαλούμενος πότε την πτώση του Βερολίνου, πότε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, πότε επικαλούμενος το γαλλικό σύνθημα «liberte, egalite, fraternite».  

Είναι πολύ καλά προετοιμασμένος. Δεν απευθύνεται στους ηγέτες. Απευθύνεται σε όλους προκαλώντας. «Σε κάθε μία από τις ομιλίες, λέει τι είδους άτομο είσαι;» λέει η Νόμι Κλαιρ Λαζάρ, καθηγήτρια δημοσίων και διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα. «Τι είδους έθνος είστε; Αν δεν καταφέρετε να ζήσετε αυτή τη στιγμή, τότε ντροπή σας.» Η ομιλία του προς στο Κογκρέσο των ΗΠΑ ήταν γεμάτη με αναφορές στο Περλ Χάρμπορ, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και το Όρος Ράσμορ. Ο Πρόεδρος Ζελένσκι επέπληξε το κοινό του με ξεκάθαρα αντιδιπλωματική γλώσσα. «Ζητάμε απάντηση», παρακάλεσε. «Για την απάντηση στον τρόμο. Ζητάω πολλά;» Στην ομιλία του προς το Λονδίνο ο Ουκρανός ηγέτης συνέκρινε τον πόλεμο των 13 ημερών της Ουκρανίας με τη Μάχη της Βρετανίας, τη μάχη που καθόρισε την εποχή της χώρας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέσω του Σαίξπηρ («Να είσαι ή να μην είσαι»), έφτασε, αναπόφευκτα, στον Ουίνστον Τσόρτσιλ. Ο κ. Ζελένσκι δεν κατονόμασε τον ηγέτη της Βρετανίας εν καιρώ πολέμου, αλλά όπως διαβάσαμε, προσάρμοσε διακριτικά την εμβληματική ομιλία του Τσόρτσιλ στις 4 Ιουνίου 1940 ώστε να ταιριάζει με τη γεωγραφία της Ουκρανίας. «Θα πολεμήσουμε στα δάση, στα χωράφια, στις παραλίες, στις πόλεις και στα χωριά, στους δρόμους, θα πολεμήσουμε στους λόφους».

Η τέχνη ενός ηγέτη αυτή είναι. Να προσαρμόζει τα της χώρας του σε σταθερές και αξίες της χώρας στην οποία απευθύνεται για να γίνεται κατανοητός από τη μια και να αποσπά στήριξη από την άλλη. Στην Κύπρο έγινε τουρκική εισβολή το 1974. Η μισή πατρίδα μας βρίσκεται υπό κατοχή. Χιλιάδες νεκροί, εκατοντάδες αγνοούμενοι, ξεσπίτωμα για τον μισό πληθυσμό…, καταστροφές, αφανισμός κάθε τι που θύμιζε την εθνικότητα και τη θρησκευτική ταυτότητα στη βόρεια Κύπρο… Δεν ακούσαμε ούτε έναν ηγέτη από το 1974 μέχρι και σήμερα να προσαρμόσει τα κακά που επισώρευσε η τουρκική εισβολή και κατοχή σε όσα κακά βίωσε η όποια χώρα στην οποία απευθυνόταν η Λευκωσία για στήριξη… Η αντιστοιχία των αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής στα αμερικανικά δεδομένα σίγουρα θα ταρακουνούσε στην Ουάσινγκτον… Κανένας δεν μπήκε στον κόπο να το κάμει… Εμείς εδώ ξοφλήσαμε βάζοντας εντός εισαγωγικών το παράνομο μόρφωμα στα κατεχόμενα, κοτσάραμε κι ένα «ψευδό» μπροστά από κάθε θεσμό δημιούργησε το κατοχικό καθεστώς και ξοφλήσαμε… Ζητάμε πολλά;