Είναι ικανή και μόνο η θέση για ανατροπή των σημερινών κυβερνώντων να διαφοροποιήσει το κομματικό σκηνικό και να ανοίξει το δρόμο αυτών που σήμερα βρίσκονται στην αντιπολίτευση, για το Προεδρικό Μέγαρο; Και πώς θα γίνει αυτή η περιβόητη «αλλαγή» -που την έχουν κάνει ψωμοτύρι, οι πέραν του Δημοκρατικού Συναγερμού- όταν είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να έχουμε τρεις υποψήφιους για την προεδρία το 2023 που μετείχαν με τον άλφα ή βήτα τρόπο στη σημερινή διακυβέρνηση; Θα προωθήσουν την αλλαγή με παίχτες του Αναστασιάδη!!!
Για τους αντιπολιτευόμενους όλα δείχνουν πως είναι ορατό το σενάριο στο προεδρικό ψηφοδέλτιο του 2023 να έχουν θέση: ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού Αβέρωφ Νεοφύτου. Ο τέως υπουργός των Εξωτερικών και μέχρι πρότινος εξ απορρήτων στενός συνεργάτης του Προέδρου Αναστασιάδη, Νίκος Χριστοδουλίδης. Και ο τέως διαπραγματευτής Ανδρέας Μαυρογιάννης. Ο τελευταίος είχε ξεκινήσει ως φαβορί υποψήφιος όσων θέλουν λύση χτες, προεξάρχοντος του ΑΚΕΛ. Εν πάση περιπτώσει, μιας ισχυρής ομάδας στελεχών που στην πορεία δεν διατήρησαν τον ίδιο ενθουσιασμό για το γνωστό διπλωμάτη που συνεργάστηκε και με τον Τάσσο Παπαδόπουλο στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, και με τον Δημήτρη Χριστόφια στην προεδρία. Και τα τελευταία χρόνια με τον Νίκο Αναστασιάδη. Ο ενθουσιασμός «εξανεμίστηκε» όταν άνοιξε η συζήτηση για το τι έγινε στο Κραν Μοντανά, ειδικά μετά τη δημοσιοποίηση των εγγράφων από τον «Φ», τον περασμένο Νοέμβριο. Τότε ο κ. Μαυρογιάννης βρέθηκε στο «εδώλιο» κατηγορούμενος γιατί «κρίθηκε» ότι στήριξε το αφήγημα Αναστασιάδη για το τι έγινε στο Κραν Μοντανά και όχι όσα το κόμμα της Αριστεράς υποστηρίζει.
Στην πολιτική ποτέ δεν λες ποτέ. Αυτό έγινε και στην παρούσα συγκυρία. Το αδιέξοδο που σημειώθηκε στις διεργασίες για συγκρότηση μετώπου της αντιπολίτευσης, έφερε πισωγύρισμα. Κι αυτό γιατί παρά το γεγονός ότι από πλευράς ΑΚΕΛ, γνωστά στελέχη «έσπρωξαν» την υποψηφιότητα του γνωστού δικηγόρου Αχιλλέα Δημητριάδη με την προσδοκία συγκρότησης μιας πλατιάς πλατφόρμας όσων τάσσονται υπέρ των διαπραγματεύσεων εδώ και τώρα για την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού, με βασικό επιχείρημα ότι τα τετελεσμένα μονιμοποιούνται και εξανεμίζονται οι προοπτικές προσέγγισης και διευθέτησης. Η εξαγγελία έγινε με τις κομματικές διεργασίες να συνεχίζονται κατά τρόπο αποστασιοποιημένο από τον γνωστό δικηγόρο. Σε αυτή τη φάση αυτός είναι που ατύπως δέχεται αποδόμηση από τα αριστερά, για σχέσεις με τους Αμερικάνους, για προσφυγές στην Επιτροπή Ακίνητης Περιουσίας στα κατεχόμενα. Ακόμη και για χρησιμοποίηση όρων μην αποδεκτών από το ΑΚΕΛ σε ό,τι αφορά το κατοχικό καθεστώς!. Το μόνο σίγουρο είναι το ΑΚΕΛ και ο όποιος εκλεκτός υποψήφιός του θα τον βρουν απέναντί τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, στο ΑΚΕΛ φαίνεται ότι είναι ριζωμένη μια πεποίθηση που πάει πίσω, και θέλει το κόμμα της Αριστεράς να «αλώνει» την εξουσία με «δεξιό» υποψήφιο. Και δη άνθρωπο του επιχειρηματικού κόσμου. Η γνωστή ομάδα που υπέβαλε και στήριξε την υποψηφιότητα του Μάικ Σπανού στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές διατηρεί, όπως μαθαίνουμε, τις ίδιες θέσεις. Από εκείνη την ομάδα εκπορεύθηκε και το όνομα του Τζον Χριστοδούλου, του γνωστού Κύπριου εκατομμυριούχου με έδρα το Λονδίνο, που φλέρταρε και με την αγορά της Ομόνοιας. Σενάριο που θεωρήθηκε ιδεατό για την προσέλκυση ψηφοφόρων της Αριστεράς που παρουσιάζονται αποστασιοποιημένοι από την Εζεκία Παπαϊωάννου. Τα ποδοσφαιρικά δεν εξελίχθηκαν όπως ανέμεναν, έτσι δικαιολογήθηκε και η ανατροπή στο πλασάρισμα του επιχειρηματία στο προεδρολογικό παιγνίδι.
Όσοι ξέρουν πώς λειτουργεί το ΑΚΕΛ, δεν θεωρούν εύκολη υπόθεση τη συζήτηση στην Κεντρική Επιτροπή στη βάση του short list με τα τρία ονόματα: Ανδρέας Μαυρογιάννης, Αχιλλέας Δημητριάδης και Στέλιος Πλατής. Το όνομα του γνωστού οικονομολόγου, έσπρωξε υψηλόβαθμο στέλεχος με το οποίο διατηρεί άριστες σχέσεις σε βαθμό που θεωρήθηκε ικανό για την επανασύνδεση με το Δημοκρατικό Κόμμα, αγνοώντας βασικά τις αντιδράσεις στο ΔΗΚΟ μετά την απόρριψη υποψηφιότητας Νικόλα Παπαδόπουλου και Χριστιάνας Ερωτοκρίτου. Οι πληροφορίες θέλουν κι αυτό το όνομα να έχει εξαιρεθεί από τη λίστα.
Ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο το ΑΚΕΛ και ο όποιος υποψήφιος στηρίξει ότι θα έχουν απέναντί τους, τον εκλεκτό του Δημοκρατικού Κόμματος. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος και το κόμμα του περπατούν υπό τα σημερινά δεδομένα πάνω στο κόκκινο χαλί… Έχουν να περιμένουν από μια συνεργασία με τον Νίκο Χριστοδουλίδη από τον πρώτο γύρο και από τον Αβέρωφ Νεοφύτου από τον δεύτερο γύρο, αφού ο δηκοϊκός πρόεδρος εκτιμά ότι τα δεδομένα στο κόμμα του δεν του επιτρέπουν συνεργασία πρώτου γύρου με την Πινδάρου, αφού τη βάζει στην ίδια ζυγαριά με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Αυτόνομη κάθοδος αν και βρίσκεται επί τάπητος, στις ενδοκομματικές συζητήσεις θεωρείται ρίσκο από μια ισχυρή μερίδα κομματικών στελεχών. Οπότε τι απομένει; Μια συνεργασία η οποία θα κρίνει εν πολλοίς και τη διαπραγματευτική δεινότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου, που θα του διασφαλίζει ισχυρή παρουσία του ΔΗΚΟ στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα, την πολιτική επιβίωση ως ηγέτης του ενδιάμεσου χώρου και χωρίς να απειλείται ως κομματικός σχηματισμός από απορρόφηση, εξοστρακισμό… Και χωρίς να αποστεί γνωστών θέσεων που υπηρέτησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Ο δρόμος είναι μακρύς και από τις κάλπες μάς χωρίζουν δέκα μήνες και στην πολιτική πολλά μπορούν να συμβούν.
