>>> Ακούστηκαν διάφορα, μέχρι και τα πιο τρελά περί αναγγελίας σεναρίου «συντέλειας του κόσμου» για τη σημερινή μέρα, κατά τη διάρκεια της οποίας θα λάβουν χώρα στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας οι πανηγυρισμοί της Ρωσίας για τη νίκη στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και όσα επιφυλάσσει ν΄ αναγγείλει ο Πούτιν που ίσως λειτουργήσουν και ως κομβικά σημεία για περαιτέρω εξελίξεις. Το σίγουρο πάντως είναι ότι κλιμακώνονται όλο και πιο πολύ οι επιθέσεις σε κρίσιμης σημασίας περιοχές που θεωρούνται στρατηγικής σημασίας, με αποτέλεσμα να καθίσταται ακόμα πιο ομιχλώδες το τοπίο στην όλη τραγωδία που εξελίσσεται στο πολεμικό πεδίο. Χαρακτηριστική είναι η ένταση της πολιορκίας του Azovstal, τελευταίου θύλακα της ουκρανικής αντίστασης στη Μαριούπολη, με την ανθρωπιστική επιχείρηση απομάκρυνσης γυναικόπαιδων και ηλικιωμένων να κρατά σε αγωνία όλο τον πλανήτη. 

>>> Κι ενώ η φρίκη του πολέμου αποτυπώνεται με τα πιο μελανά χρώματα στη σύγχρονη ιστορία και σε μια εποχή που οι ψευδαισθήσεις για εδραίωση της ειρήνης εκφράζονταν στο απόλυτο, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έσπευσε αργά την Παρασκευή να εκδώσει ομόφωνα ανακοίνωση για την Ουκρανία, την πρώτη μετά την εισβολή στις 24 Φεβρουαρίου, με την οποία εκφράζει «τη σθεναρή στήριξή του» στις προσπάθειες του γενικού γραμματέα του οργανισμού» αλλά και «τη βαθιά του ανησυχία για τη διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας» στην Ουκρανία. Τέτοιες διατυπώσεις οικείες και στη δική μας περίπτωση και καμιά αμφιβολία για τη σημασία τους. 

>>> Ημέρα σήμερα της Ευρώπης που παραπέμπει στις 9 Μαϊου του 1950, τότε που τοποθετείτο το πρώτο θεμέλιο μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδίας. Ο τότε Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν καλούσε επίσημα ευρωπαϊκές χώρες να ενώσουν την παραγωγή τους στον άνθρακα και τον χάλυβα. Η Διακήρυξη Σουμάν θεωρείται η αρχή της δημιουργίας της σημερινής Ε.Ε. Όπως αποδεικνύεται ο πόλεμος στην Ουκρανία ταρακουνά πιο πολύ τα θεμέλια της Ευρώπης από κάθε άλλο σημείο του πλανήτη. Έχει βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα και προβλέπεται ότι θα επωμιστεί ένα επαχθές οικονομικό βάρος, το μέγεθος του οποίου ενόσω συνεχίζεται η σχιζοφρένεια του πολέμου, είναι ακόμα απρόβλεπτο. Επιπλέον, εισέρχονται σε διακεκαυμένες ζώνες αδιαμφισβήτητες σταθερές που είχαν διαμορφωθεί μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ ύστερα από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, με έντονη πλέον την αίσθηση της ανασφάλειας. Και αυτά, μετά τους κλυδωνισμούς που προέκυψαν από την περίοδο της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη αλλά και την προέλαση της πανδημίας, που την τσάκωσαν να είναι εντελώς απροετοίμαστη και ανέτοιμη για τα πιο δύσκολα. Ο ηγετικός ρόλος που είχε εξ αρχής οραματισθεί τέθηκε επανειλημμένα εν αμφιβόλω και πέρασε από σκληρές δοκιμασίες. Στο ακόμα πιο κρίσιμο σταυροδρόμι των τεκτονικών αλλαγών που επέρχονται και που απειλούν με σοβαρότερες αναταράξεις το όλο οικοδόμημά της, απαιτούνται πλέον τολμηρές και θαρραλέες αποφάσεις, όπως αυτές σκιαγραφούνται και από την πρόσφατη ομιλία του Μάριο Ντράγκι στο Ευρωκοινοβούλιο. Υπέδειξε ότι επείγουν οι ισχυρές και γρήγορες αποφάσεις, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, όπως λειτουργούν σήμερα, αδυνατούν να αντιμετωπίσουν μεγάλες κρίσεις και γι’ αυτό χρήζουν ριζικής μεταρρύθμισης. Τόνισε μάλιστα ότι διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη του οικοδομήματος. Με αφορμή, λοιπόν, τη σημερινή μέρα και τις συντεταγμένες που διαμορφώνονται δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι το μέλλον της Ευρώπης κρέμεται σε μια κλωστή…