> «Αντί να πάνε από την αρχή να βάλουν το εμβόλιο να τελειώνουμε, προτίμησαν να κολλήσουν και να γίνουμε η χειρότερη χώρα σε κρούσματα στην Ευρώπη.
Επηρεάζεται ο τουρισμός. Η κίνηση στα εστιατόρια έπεσε κάθετα. Καταστρέψαμε δηλαδή κι αυτό το καλοκαίρι, με την… ακακία που μας δέρνει. Είμαστε για τα παναΰρκα. Διότι είμαστε τελικά ένας περίεργος λαός που, αντί να πείθεται από τους νούσιμους, πείθεται από τους πελλούς.
Τώρα είδαμε και τον άγιο Εφραίμ μέσα στις φλόγες της φωτιάς που έκαψε τον Αρακαπά και άλλα 50 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το πιο φοητσιάρικο της ιστορίας είναι ότι εκείνοι που τον είδαν, τον είδαν ξεμέθυστοι…» – Κωνσταντίνος Οδυσσέως, γενικός διευθυντής του ΑΝΤ1 Κύπρου, σεναριογράφος και παραγωγός επιτυχημένων τηλεοπτικών σειρών.
> Την Παρασκευή, έπειτα από μια έκρηξη του αριθμού των κρουσμάτων από Covid – 19, η Μάλτα ανακοίνωσε ότι είναι η πρώτη χώρα που αποφασίζει να κλείσει τα σύνορά της σε όποιον δεν είναι πλήρως εμβολιασμένος κατά του κορωνοϊού.
> «Αυτό που κάνει η Μάλτα είναι πολύ σοφό και θα τους βοηθήσει και μεσοπρόθεσμα. Σημειώστε ότι η Μάλτα έχει και 68% πλήρως εμβολιασμένους», παρατηρεί στο Twitter ο δρ Νικόλας Διέτης (@Dietis_Lab_UCY), επίκουρος καθηγητής Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου.
> «Κάθε αλήθεια περνάει από τρία στάδια. Πρώτα γελοιοποιείται. Μετά βρίσκει σφοδρή αντίθεση. Και στο τέλος θεωρείται αυτονόητη» – Arthur Schopenhauer, Γερμανός φιλόσοφος (1788-1860). Μέχρι τότε, αγαπημένε μου Αρθούρε, να δούμε πόσους ακόμα συνανθρώπους μας θα χάσουμε από κορωνοϊό ώσπου να φύγει το ψέκασμα.
> «Τρέμω με την ιδέα ενός Τροόδους που θα είναι μόνα τα βράχια και τα παιδιά των παιδιών μας θα διαβάζουν για έναν χαμένο παράδεισο!» – παρατηρεί o καθηγητής, τέως πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου και γενικός συντονιστής του πολιτικού κινήματος «Νέο Κύμα – Η Άλλη Κύπρος», Κωνσταντίνος Χριστοφίδης, προωθώντας στο Twitter άρθρο του στο Philenews για της πυρκαγιές με τίτλο «Ένα έξυπνο δίκτυο δασικής πυρόσβεσης» και με αυτήν τη φωτογραφία που επιλέγω για την εικονογράφηση της στήλης σήμερα.
> σύνδεσμος για το άρθρο είναι: https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1241398/ena-exypno-diktyo-dasikis-pyrosbesis
In Memoriam, Τάσος Δημητριάδης, ο αγαπημένος μου παιδικός φίλος από το Mount Darwin στην τότε Ροδεσία, τώρα Ζιμπάμπουε. Δεν θυμάμαι κάτι που να μην κάναμε μαζί, σε εκείνα τα χρόνια της αθωότητας, σε μια χώρα που ξέραμε (διότι μας το έλεγαν οι γονείς μας) ότι «δεν είναι η κανονική μας», αλλά εμείς δεν το καταλαβαίναμε αυτό. Πώς άλλωστε να καταλάβουμε, στην πιο βορειοανατολική ίσως επαρχία μιας χώρας μεγάλης στα νότια βάθη της αχανούς Αφρικής, ότι οι δικές μας πατρίδες ήταν η Κύπρος (του Τάσσου) και η Ελλάδα (δικιά μου); Ακόμα κι όταν καταλήξαμε κάποτε στις Μητέρες Πατρίδες μας, σχεδόν όλες μας οι κουβέντες ήταν για τη Mama Africa. Θυμόμασταν τα δύσκολα, ναι –φοιτώντας εσώκλειστοι σε σχολεία αγγλικά, επί μήνες μακριά από τους γονείς και τα σπίτια μας– αλλά ήμασταν μαζί: στα σπορ, κυρίως αυτά, στο ράγκμπι που παίζαμε στην Εθνική κάτω των 51, στα ταξίδια στους ξενώνες, στις τάξεις, στις εκδρομές, … , έπειτα χωρίσαμε, επέστρεψα Ελλάδα. Όλα αυτά σαν αστραπή με διαπερνούν από χθες το πρωί που έμαθα ότι εκοιμήθη εν ειρήνη στη Λευκωσία, μετά από πολύχρονες, σκληρές περιπέτειες με την υγεία του. Και γι’ αυτό «σπεύδω» να τα γράψω, όχι βέβαια από κάποιο χρέος, αλλά από ανάγκη να κρατιόμαστε από όλα όσα μας προσφέρει η ζωή –καλά και άσχημα. Bye, Big Guy Buddie. Τέρμα ο πόνος.
