Η κατάσταση με την αιμοδοσία στην Πάφο, που είναι σε αναστολή, εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη τακτικές μεταγγίσεις. Αφού όλα τα τμήματα του Νοσοκομείου Πάφου έχουν αρχίσει να επαναλειτουργούν, γιατί δεν γίνεται το ίδιο και με τη Μονάδα Αιμοδοσίας;
Αναστασία Σ.

Όπως πληροφορεί τη στήλη η ανταποκρίτρια μας στην Πάφο Ντόρα Χριστοδούλου, από τη Δευτέρα 11 Μαΐου, επαναλειτούργησε κανονικά ο προσωρινός Σταθμός Αιμοδοσίας του Κέντρου Αίματος του Νοσοκομείου Πάφου, αν και σε χώρο εκτός του νοσηλευτηρίου.
Η απόφαση αυτή λήφθηκε αφού, στο μεταξύ, ολοκληρώθηκαν όλα τα ενδεικνυόμενα βήματα για την απολύτως ασφαλή επαναλειτουργία της μονάδας και δεδομένου ότι οι όποιες ανάγκες της Πάφου σε αίμα καλύπτονταν από τις μονάδες αιμοληψίας άλλων επαρχιών.
Ο σταθμός λειτουργεί την περίοδο της πανδημίας, σε προσωρινό χώρο εκτός νοσοκομείου, λόγω της σοβαρής κατάστασης που δημιουργήθηκε με τα κρούσματα του κορωνοϊού σε αυτό και ειδικότερα στην αίθουσα εκδηλώσεων της εκκλησίας Αποστόλων Παύλου και Πέτρου στην Πάφο.
Σύμφωνα με στοιχεία που εντόπισε η στήλη, στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Υγείας, οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να δώσουν αίμα. «Αν έχεις γενικά καλή υγεία, είσαι ηλικίας 17-66 και ζυγίζεις τουλάχιστον 50 κιλά μπορείς να προσφέρεις αίμα», διαβάζουμε σ’ αυτήν.
Οι άντρες μπορούν να δίνουν αίμα κάθε 90 μέρες (3 μήνες), ενώ οι γυναίκες μπορούν να δίνουν αίμα κάθε 120 μέρες (4 μήνες).
Σε κάθε αιμοδοσία, ο αιμοδότης δίνει μόνο 450 ml αίμα, δηλαδή λιγότερο από μισό λίτρο και λιγότερο από το 10% του συνολικού όγκου του αίματος στο σώμα του.
Η όλη διαδικασία για την αιμοδοσία (εγγραφή, αξιολόγηση, αφαίρεση, ανάπαυση) διαρκεί περίπου 30 – 45 λεπτά, ανάλογα και με τη συχνότητα προσέλευσης των αιμοδοτών. Η διαδικασία αφαίρεσης μιας μονάδας ολικού αίματος διαρκεί 5-10 λεπτά.
Εφόσον ένας αιμοδότης ανταποκρίνεται στα κριτήρια καταλληλότητας για αιμοδοσία, δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο για την υγεία του. Ουσιαστικά δίνει λιγότερο από το ένα δέκατο του αίματός του, το οποίο περιέχει συστατικά πολύτιμα για τον οργανισμό, όπως ερυθρά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια και πλάσμα. Ο οργανισμός αντιδρά άμεσα, ενεργοποιώντας μια αλληλουχία φυσικών μηχανισμών για να τα αναπληρώσει πολύ γρήγορα.
Στην ίδια ιστοσελίδα αναφέρεται ότι μπορεί να σωθεί η ζωή μέχρι και 3 ατόμων με μια μόνο αιμοδοσία. Επιπλέον, αναφέρεται ότι μελέτες έχουν δείξει ότι η τακτική (τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο) αιμοδοσία μειώνει μακροπρόθεσμα τις πιθανότητες εκδηλώσεως χρόνιων παθήσεων, όπως καρδιοπάθεια, υπέρταση, ορισμένες μορφές καρκίνου, σακχαρώδη διαβήτη, αυξημένη χοληστερόλη στο αίμα και εγκεφαλικά επεισόδια. 
Το άτομο που γίνεται αιμοδότης, νιώθει αυτοπραγμάτωση, αυτοεκτίμηση, κοινωνική συμμετοχή, κοινωνική αναγνώριση, αίσθηση ατομικής και οικογενειακής προστασίας».