Δεν έμεινε κόμμα που να μην έχει «πυροβολήσει» τις τράπεζες για τις χρεώσεις στους τραπεζικούς λογαριασμούς και τις συναλλαγές και κυρίως για τις αυξήσεις που έχουν εξαγγείλει. Μάλιστα τις έχουν απειλήσει ότι θα λάβουν νομοθετικά μέτρα για να προστατεύσουν τους πολίτες. Την περασμένη Παρασκευή, για παράδειγμα, ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος, Αβέρωφ Νεοφύτου, κάλεσε τις τράπεζες να ανακαλέσουν τις αποφάσεις τους, διαφορετικά, είπε, θα βρεθούν αντιμέτωπες μαζί του. «Δεν έχουν αντιληφθεί τη δύναμη του νομοθέτη. Έχουν διέξοδο, να αποσύρουν τις αποφάσεις και τις εξαγγελίες τους. Διαφορετικά θέλω να στείλω ένα μήνυμα στους πολίτες, να μην ανησυχούν γιατί δεν θα τους επιτρέψουμε ποτέ να τις εφαρμόσουν», ανέφερε κατά λέξη ο κ. Νεοφύτου.
Επομένως εμείς οι απλοί πολίτες δεν πρέπει να ανησυχούμε, μας είπε ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος, διότι δεν θα επιτρέψει στους τραπεζίτες να αυξήσουν τις χρεώσεις τους. Το πρόβλημα όμως, κύριε Νεοφύτου, δεν αφορά τις χρεώσεις που έρχονται αλλά και τις χρεώσεις που υφίστανται και αρκετές από αυτές είναι ήδη υψηλές. Όπως, για παράδειγμα, η πληρωμή τιμολογίων τελών υπηρεσιών για τις οποίες η χρέωση πολλές φορές υπερβαίνει και το 10% με 15%. Εάν, για παράδειγμα, η κατανάλωση νερού ενός μονομελούς νοικοκυριού συνταξιούχου είναι €15, θα πληρώσει και €2 κατά την εξόφληση του τιμολογίου στο ταμείο της τράπεζας, δηλαδή 14%.
Το πρόβλημα δεν είναι όμως τόσο απλό όπως παρουσιάζεται. Δεν είναι ένα πρόβλημα που θα λυθεί με μια νομοθετική πράξη. Που η Βουλή π.χ. θα αποφασίσει οροφή τελών για ευάλωτες ομάδες όπως οι χαμηλοσυνταξιούχοι (με τους υπόλοιπους τι θα γίνει;). Έχει να κάνει με τα έξοδα και τα έσοδα των τραπεζών. Και τα έξοδα των τραπεζών στην Κύπρο είναι δυσανάλογα σε σχέση με το μέγεθός τους και τον πληθυσμό της χώρας. Έχει να κάνει με τη φούσκα προ του 2013 και τις αποφάσεις μετά το 2013. Έχει να κάνει με τα κενά που οδήγησαν στην τραπεζική κατάρρευση, στην ανοχή που επιδείκνυε ανέκαθεν η Πολιτεία στις τράπεζες και τον συνεργατισμό, έχει να κάνει με τα ανεπαρκή εργαλεία σε ό,τι αφορά την ανάκτηση δανείων, έχει όμως κυρίως να κάνει με τη διαπλοκή του πολιτικοκομματικού συστήματος με το οικονομικό και το τραπεζικό.
