Όλως αιφνιδίως προέκυψε ζήτημα με την Αλόα και τους αγνοουμένους, από δηλώσεις του Ερσίν Τατάρ, σύμφωνα με τις οποίες: «Το μέλος της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ) εκ μέρους των Ελληνοκυπρίων εμποδίζει την έναρξη της εκσκαφής του ομαδικού τάφου στην Αλόα που αποφασίστηκε, με κοινή συμφωνία, να αρχίσουν οι εργασίες τον περασμένο Ιανουάριο».
Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, διέψευσε στο ΡΙΚ τους ισχυρισμούς Τατάρ, για προσκόμματα στην εκταφή από τον Ε/Κ εκπρόσωπο στη ΔΕΑ.
Από την «είδηση» αυτή, έμειναν να αιωρούνται ενώπιον της κοινής γνώμη κάμποσα ερωτήματα, κυριότερο των οποίων το εξής: «Τι εστί Αλόα;». Το χωριό Αλόα, μαζί με τα χωριά Μαράθα και Σανταλάρις, τρία χωριουδάκια των 200 ανθρώπων το 1974, συνθέτουν το σκηνικό ενός ειδεχθούς εγκλήματος πολέμου εναντίον 126 Τουρκοκυπρίων γυναικόπαιδων από Ε/Κ Εοκαβητατζήδες, στις 14 Αυγούστου 1974.
Στις 8 Οκτωβρίου 2009, ο τότε γενικός εισαγγελέας Πέτρος Κληρίδης με επιστολή του στον αρχηγό Αστυνομίας ζήτησε να εντοπιστούν 15 Ελληνοκύπριοι οι οποίοι σε δημοσίευμα της τ/κ εφημερίδας «Volkan», ημερομηνίας 14.08.2009, κατονομάσθηκαν ως οι δράστες των δολοφονιών 126 Τ/Κ. Ο φάκελος της υπόθεσης πέρασε στη συνέχεια στα χέρια του Κώστα Κληρίδη. Όπως έγραψε ο Μιχάλης Θεοδώρου στον «Π» στις 23.07.2018, «σύμφωνα με τον απολογισμό της Αστυνομίας τέλη του 2013, αν και τα γεγονότα της υπόθεσης εξακριβώνονται εν μέρει, η εξασφάλιση μαρτυρίας που να δικαιολογεί ποινική δίωξη δεν καθίσταται δυνατή».
Οι φονιάδες κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσα μας μέχρι σήμερα. Γιατί όμως ο Ερσίν Τατάρ κατηγορεί το μέλος της ΔΕΑ Λεωνίδα Παντελίδη, έναν έμπειρο βετεράνο διπλωμάτη ότι εμποδίζει την έναρξη της εκσκαφής στην Αλόα, που όπως λέει, αποφασίστηκε να αρχίσουν οι εργασίες τον περασμένο Ιανουάριο. (Για να γίνει μια εκταφή χρειάζεται κοινή απόφαση και των τριών μελών της ΔΕΑ).
Πώς γίνεται ο μειλίχιος Παντελίδης να μουλάρωσε ξαφνικά και να μην αφήνει να γίνει μια εκταφή σε ένα ομαδικό τάφο πάνω στον οποίο βρίσκεται μάλιστα κι ένα τεράστιο μνημείο; Μήπως διότι το καθεστώς Τατάρ κωλυσιεργεί και παρεμποδίζει τον εντοπισμό των τάφων περισυλλογής εκατοντάδων Ε/Κ οι οποίοι αναζητούνται στη βάση αδιαμφησβήτητων πληροφοριών εδώ και καιρό;
Στην έκθεση του πρώην Ε/Κ Εκπροσώπου στη ΔΕΑ, Θεόφιλου Β. Θεοφίλου, ημερομηνίας 27 Μαρτίου 2014, δια της οποίας υπέβαλλε την παραίτηση του στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, λόγω των όσων απαράδεκτων διαδραματίζονταν, σημειώνεται για την περίπτωση Αλόα: «Στον επίσημο κατάλογο των αγνοουμένων – που συμφωνήθηκε ύστερα από μακρές συζητήσεις, επίπονες και χρονοβόρες διαδικασίες – περιλαμβάνονται συνολικά 2001 άτομα. Από τα οποία 1508 είναι Ελληνοκύπριοι και 493 Τουρκοκύπριοι που αγνοούνται από της διακοινοτικές ταραχές του 1963-64 και μετέπειτα και από τις δύο φάσεις της τουρκικής εισβολής του 1974. Η αναλογία Ε/Κ και Τ/Κ αγνοουμένων είναι 3 προς 1.
Όμως στον κατάλογο των Τ/Κ αγνοουμένων περιλαμβάνονται και 126 άτομα που δεν είναι στην πραγματικότητα αγνοούμενοι αλλά “known dead”. Πρόκειται για τα θύματα – αθώα γυναικόπαιδα και γέροντες των Τ/Κ χωριών Αλόα, Σανταλάρη και Μαράθας – που δολοφονήθηκαν από εγκληματικά στοιχεία (μέλη προφανώς της ΕΟΚΑ Β) στις 14.8.74 και θάφτηκαν σε δύο ομαδικούς τάφους. Παρ’ όλο που πρόκειται συγκριτικά για το πιο αποτρόπαιο, ειδεχθές και απάνθρωπο έγκλημα που διαπράχθηκε στην εισβολή και γενικά στην Κύπρο από την εποχή της τουρκοκρατίας, τα 126 αθώα και τραγικά θύματα του, δεν είναι αγνοούμενα πρόσωπα.
Μερικές μόνο μέρες μετά τη δολοφονία τους και με βάση μαρτυρία επιζήσαντος Τ/Κ, οι χώροι της ομαδικής ταφής ανευρέθηκαν, ανοίχθηκαν και τα πτώματα τους εκτάφηκαν και θάφτηκαν κανονικά στην παρουσία των συγγενών τους, μουσουλμάνων θρησκευτικών λειτουργών, ανδρών της Ειρηνευτικής Δύναμης των Η.Ε., Τούρκων, Τ/Κ και ξένων δημοσιογράφων, ανταποκριτών και φωτογράφων.
Τα θύματα από την Αλόα τάφηκαν ομαδικά σε χώρο στην είσοδο του χωριού και τα θύματα από τη Σανταλάρη και τη Μαράθα τάφηκαν ομαδικά σε χώρο έξω από το χωριό. Και στους δύο χώρους ανεγέρθηκαν μνημεία στις πλάκες των οποίων αναγράφονται τα ονόματα και οι ηλικίες όλων των θυμάτων και έχουν τοποθετηθεί πολλές προπαγανδιστικές πινακίδες με ανθελληνικό περιεχόμενο. Ήταν ολοφάνερο ότι αυτό που επιδίωκε η Τ/Κ ηγεσία ήταν να αυξηθεί με ψεύτικα στοιχεία και να φουσκώσει ο κατάλογος των Τ/Κ αγνοουμένων».
Τώρα, η τουρκική πλευρά έχει «δέσει» δύο εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν Ε/Κ, ( των 126 στα χωριά Μαράθα, Σανταλάρι, Αλόα καθώς και τους 83 της περιοχής της Τόχνης) ενώ η Ε/Κ βρίσκεται αντιμέτωπη με το διαχρονικό τουρκικό έγκλημα, της μετακίνησης ομαδικών τάφων, όπως ο τάφος των 71 της Άσσιας, που βρέθηκε σχεδόν άδειος καθώς και την πολύχρονη τουρκική κωλυσιεργία και την άρνηση στην παροχή στοιχείων από τον κατοχικό στρατό. Η Ε/κ πλευρά ορθώς συμβάλλει θετικά στον εντοπισμό και επιστροφή στους οικείους των λειψάνων Τ/Κ αγνοουμένων διότι εκπροσωπεί και το νόμιμο κράτος. Στο αισχρό και αποτρόπαιο αυτό παιγνίδι της τουρκικής πλευράς, πρωταγωνιστικό ρόλο είχε η τέως Τ/Κ εκπρόσωπος στη ΔΕΑ Γκιουλντέν Πλουμέρ Κιουτσιούκ ενώ συνέπραττε ο Ελβετός Ανρί Αρνί, σύμφωνα με τον κ. Θεοφίλου, «ανεκδιήγητος, «αποστειρωμένος» και «τουρκόφιλος».
Ο Ερσίν Τατάρ, αφού είδε ότι το παίγνιο της κωλυσιεργίας που η τουρκική πλευρά εφάρμοσε από το 1981, στα 42 χρόνια απέδωσε εξαιρετικά με τους Ε/Κ αγνοούμενους εν πολλοίς πια να βρίσκονται στον «πάγο», θέλει να το πάει πια σε άλλο επίπεδο δημιουργώντας πιθανώς ένα «διακρατικό μηχανισμό» και είναι ενδεικτικό στις δηλώσεις του: «Επανέλαβα στον Ε/Κ ηγέτη ότι είμαι έτοιμος να μελετήσουμε επί τόπου τις εργασίες της ΔΕΑ με επίσκεψη που θα κάνουμε μαζί και μετά από αυτό με κοινή δήλωση να εκφράσουμε στήριξη στις δραστηριότητές της που έχουν μεγάλη σημασία από ανθρωπιστικής άποψης. Διαβιβάσαμε πριν δύο εβδομάδες προς την ελληνοκυπριακή πλευρά μέσω των Η.Ε. και το προσχέδιο της δήλωσης που θα μπορούσε να γίνει μετά από την εν λόγω επίσκεψη». Ιδού τι εστί Αλόα, αγαπητοί!
