«Πολίτες επικοινώνησαν μαζί μου και μου ανέφεραν ότι πολλές φορές οδηγοί περνούν με κόκκινο λόγω υπερβολικής ταχύτητας, γι’ αυτό πρέπει να δούμε τι μέτρα μπορεί να ληφθούν. Μπορεί να είναι η κατασκευή κυκλικού κόμβου ή η τοποθέτηση ενός πλατό ώστε να μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης υπερβολικής ταχύτητας από τους οδηγούς».
Τάδε έφη ο υπουργός Μεταφορών Αλέξης Βαφεάδης χθες στο Philenews αναφορικά με τη φονική διασταύρωση, όπου γράφτηκε η τραγωδία με το ξεκλήρισμα μιας οικογένειας την Πρωτοχρονιά.
Εκ των υστέρων. Αφού μια χώρα συγκλονίστηκε. Αφού μια οικογένεια σπαράζει. Αφού όσοι απέμειναν από την δύστυχη οικογένεια δεν θα χαμογελάσουν ποτέ ξανά. Στην προκειμένη περίπτωση ουδεμία ευθύνη φέρει ο συγκεκριμένος υπουργός. Τους στήνουμε στον τοίχο και τους πυροβολούμε τους πολιτικούς σε κάθε ολίσθημά τους. Εδώ, όμως, δεν μπορεί ένας υπουργός να γνωρίζει κάθε δρόμο της Κύπρου και ποιοι απ’ όλους είναι επικίνδυνοι. Καλή του ώρα, που μόλις συνέβη η τραγωδία κινήθηκε αμέσως για να ληφθούν μέτρα. Τουλάχιστον, να μην μαυροφορεθούν άλλες οικογένειες…
Στην προκειμένη περίπτωση η ευθύνη βαραίνει τεχνοκράτες. Που τόσο καιρό δεν εντόπισαν την επικινδυνότητα στο συγκεκριμένο σημείο. Βαραίνει το τμήμα της Αστυνομίας στο οποίο ανήκει ο έλεγχος της συγκεκριμένης διασταύρωσης. Όφειλαν να είχαν εντοπίσει τον κίνδυνο. Όποιος είδε το τραγικό βίντεο, αμέσως θα αντιλήφθηκε τον κίνδυνο τον οποίο αντιμετωπίζουν οι οδηγοί που επιχειρούν να στρίψουν δεξιά και ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθεί κάποιος ανεύθυνος να παραβιάσει το κόκκινο φανάρι.
Πριν και πάνω απ’ όλους, όμως, η ευθύνη βαραίνει εμάς τους απλούς πολίτες. Όλους όσους τυγχάνει να περνάμε από τη φονική διασταύρωση. Όλους όσους εντοπίσαμε τον κίνδυνο αλλά σιγήσαμε. Όλους αυτούς στους οποίους αναφέρεται ο κ. Βαφεάδης. Αυτούς, που εκ των υστέρων και υπό το σοκ το οποίο προκάλεσε η τραγωδία, επικοινωνούν μαζί του για να του επισημάνουν τον κίνδυνο. Να του υποδείξουν ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα.
Δυστυχώς, αργήσαμε φίλοι μου. Δυστυχώς, τα τέσσερα θύματα της τραγωδίας δεν θα επιστρέψουν. Και δυστυχώς, μπορούσαμε να τους είχαμε γλυτώσει. Αν μιλούσαμε πολύ πριν. Αν πελεκούσαμε τον συγκεκριμένο υπουργό. Αν πελεκούσαμε τους τεχνοκράτες του υπουργείου Μεταφορών. Αν πελεκούσαμε την Αστυνομία. Αν υποδεικνύαμε εγκαίρως τον κίνδυνο. Και αν όλοι αυτοί ποιούσαν τη νήσσα, οφείλαμε να το καταγγείλουμε δημοσίως. Ευθύνη συνδυασμένη με ενσυναίσθηση λέγεται.
Αυτό ισχύει σε κάθε δρόμο στον οποίο διαπιστώνουμε βαθμό επικινδυνότητας. Για ζωές μιλάμε. Την ίδια υπευθυνότητα οφείλουμε να επιδεικνύουμε σε κάθε τομέα του δημόσιου βίου. Όπου εντοπίζουμε κίνδυνο. Όπου αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι δουλεύει στραβά. Αν θέλουμε να λεγόμαστε Άνθρωποι!
Επειδή, όμως, ο κ. Βαφεάδης αναφέρθηκε στις πιθανές λύσεις και συγκεκριμένα στο ενδεχόμενο κατασκευής κάποιου κυκλικού κόμβου ή κάποιου πλατό, που θα αναγκάζει τους οδηγούς να μειώνουν ταχύτητα, πρέπει να του υποδείξουμε μια πιο γρήγορη λύση. Διότι αυτές στις οποίες αναφέρθηκε απαιτούν χρόνο. Πάρε αμέσως κάμερες στη φονική διασταύρωση κύριε Βαφεάδη. Αντί που τις αραδιάσατε στη λεωφόρο Γρίβα Διγενή κάθε 500 μέτρα (κάποια στιγμή πρέπει να μας υποδείξετε το σοφό που το σκαρφίστηκε) πάρτε σήμερα τέσσερις εκεί.
Έτσι δικαιολογείται απόλυτα η απόφαση τοποθέτησής τους. Έτσι δεν θα λειτουργούν για να γεμίζουν τα δημόσια ταμεία αλλά για να σώζουν ζωές. Μάλιστα, η τραγωδία του τετραπλού θανατηφόρου άνοιξε και συζήτηση για το περιβόητο πρόστιμο των 300 ευρώ για όσους παραβιάζουν το κόκκινο φανάρι.
Πλέον, μετά από το σοκ το οποίο βιώσαμε, οφείλουμε όσοι σκεφτόμασταν ενδεχόμενη μείωση του προστίμου να αναθεωρήσουμε. Επειδή απλούστατα, δεν μπορεί να γίνει διαχωρισμός μεταξύ εκείνων που εσκεμμένα παραβιάζουν το κόκκινο (όπως οι ενδείξεις δείχνουν να έπραξε ο οδηγός της τραγωδίας) από εκείνους τους οποίους περνάνε ελαφρώς τη γραμμή αιφνιδιαζόμενοι. Αντιθέτως, μάλλον, την αύξηση του πρέπει να σκεφτούμε. Διότι κανένα πρόστιμο δεν αξίζει περισσότερο από μια ζωή!
Επειδή, ορθώς ο σύμβουλος οδικής ασφάλειας Ανδρέας Παπάς, επισήμανε χθες, πως όποιος παραβιάζει το κόκκινο είναι εν δυνάμει δολοφόνος. Επειδή μετά από τόσες δεκαετίες στον τομέα της τροχαίας και τα μύρια τα οποία βίωσε, ορθώς υπέδειξε με βουρκωμένα μάτια, ότι όσοι χάνουν δικούς τους ανθρώπους σε τροχαίο δεν το ξεχνάνε ποτέ. Επειδή πρέπει να βάλουμε φραγμό στον κάθε ανεύθυνο, που περνά το κόκκινο αδιαφορώντας για το Χάρο που καιροφυλακτεί!
Αν θέλουμε να λεγόμαστε Άνθρωποι!
