Κορύφωση άλλης μιας ξεχωριστής προεκλογικής περιόδου και το στοίχημα που προσελκύει το ενδιαφέρον εστιάζει όλο και πιο πολύ στο τι μπορεί να πετύχουν και τι όχι τα κόμματα, ποιους θα καταφέρουν να εκλέξουν σε επίπεδο Ευρωεκλογών και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ποιες συσπειρώσεις θα καταφέρουν την τελευταία στιγμή, αλλά και ποιες θέσεις είναι ικανά να κατοχυρώσουν από το αποτέλεσμα πλέον της κάλπης.
Για το τι έπρεπε πραγματικά να σημαίνει Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή, δεν μπορεί να λέει και πολλά μπροστά σε άλλες ευαισθησίες που πλειοδοτούν στο σύγχρονο πολιτικό τοπίο. Γι’ αυτό κάποιοι που είναι σε θέση να διαθέτουν στοιχειώδεις έστω ικανότητες διορατικότητας, διακρίνουν ένα μέλλον, όχι τόσο ρόδινο, όπως τουλάχιστον σπεύδουν να υποσχεθούν τόσοι και τόσοι απ’ όλο αυτό το συρφετό των υποψηφίων. Πιο χτυπητή η περίπτωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η οποία σε φάση μεταρρύθμισης, φαίνεται ότι θα ταλαιπωρείται ως θεσμός με στρεβλώσεις που απορρέουν από την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών και όχι εν πάση περιπτώσει από ευαισθησίες για πραγματική αναβάθμιση ενός τόσο σημαντικού θεσμού για την ποιότητα ζωής των πολιτών. Για παράδειγμα, δεν θέλει και πολλή σοφία για να διαπιστώσει κάποιος ότι ένα υδροκέφαλο σύστημα ενισχύεται ακόμα περισσότερο, τόσο ως προς τα συμπλέγματα όσο και ως προς τις θέσεις, χωρίς ουσιαστικά τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για μια σύγχρονη Τοπική Αυτοδιοίκηση που να συνάδει με τα δεδομένα του σήμερα. Εκείνο που φαίνεται να εκσυγχρονίζεται με τόση μαεστρία, ικανότητα και υπερβάλλοντα ζήλο είναι μάλλον ο συνθηματικός λόγος, ο οποίος εμπλουτίζεται από μια πρωτοφανή ευρηματικότητα. Ευτυχώς, μέσα απ’ όλο αυτό το συνονθύλευμα των παρελαυνόντων υποψηφίων – χρειάζεται και ειδική επιμόρφωση για το πώς θα μπορεί κάποιος να διεκπεραιώνει τη διαδικασία του δικαιώματος της ψήφου με το πολυδαίδαλο κι εδώ σύστημα που προκύπτει – υπάρχουν σίγουρα και άνθρωποι που νοιάζονται περισσότερο για την προσφορά στον τόπο τους. Και αβίαστα παρεισφρέει το στοιχείο της ευθύνης του ίδιου του πολίτη να επιλέξει κατάλληλους ανθρώπους σε κατάλληλες θέσεις. Δυστυχώς, είναι εδώ που πολλές φορές παρατηρείται η μεγάλη αστοχία, δηλαδή η ικανότητα να επιλέγει κάποιος με κριτήρια που θα υπερισχύουν και θα λειτουργούν για το πραγματικό συμφέρον του τόπου και όχι για το οποιοδήποτε άλλο όφελος, προσωπικό ή κομματικό.
Αυτό που δεν βοηθά, δυστυχώς, είναι ότι στη σημερινή πραγματικότητα παραμένει καταζητούμενη η καθαρότητα της πολιτικής και αντί αυτής είναι διάχυτη η εμπορία των εντυπώσεων. Παντού κατεστημένη η απόλυτη προτεραιότητα στις εντυπώσεις και ακόμα χειρότερα να μην υποψιαζόμαστε ως δείγμα διαφθοράς τον κατεστημένο τρόπο για να κερδηθεί και ασκηθεί η εξουσία, η οποία τελικά λειτουργεί σε τόσο διαβρωτικό επίπεδο.
