Η 24η Απριλίου, επέτειος της αρμένικης γενοκτονίας από τους Νεότουρκους, έχει περάσει στις μαύρες σελίδες της ιστορίας της ανθρωπότητας. Μεταξύ 1915-1923 η Οθωμανική Αυτοκρατορία διέπραξε ένα έγκλημα, μια γενοκτονία σε βάρος του αρμενικού λαού.

Η  24η Απριλίου είναι μέρα μνήμης για την εξόντωση 1,5 εκατομμυρίου αθώων Αρμενιών. Αποτελεί σημείο αναφοράς για το μεγάλο έγκλημα που διαπράχθηκε από την Τουρκία.

ΓΙΑ την τουρκική ηγεσία μέχρι και σήμερα διατυπώνεται ο ανιστόρητος ισχυρισμός ότι δεν υπήρξε γενοκτονία. Η Άγκυρα παραπέμπει σε «γεγονότα του 1915». Τίποτε δεν έχει συμβεί τότε. Οι ζωές χάθηκαν… τυχαία, διώξεις δεν έγιναν και όσοι έφυγαν το έπραξαν σε εθελοντική βάση. Όλα αυτά και πολλά άλλα αποτελούν τα παραμύθια, που αναπαράγονται από το τουρκικό κράτος.  

ΕΙΝΑΙ μια πάγια τοποθέτηση άρνησης της κατοχικής δύναμης να αναγνωρίσει το προφανές. Ότι, δηλαδή, υπήρχε τότε ένα  οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία ήταν η πρώτη χώρα, που αναγνώρισε την αρμενική γενοκτονία. Κι αυτό έγινε το 1975, ένα χρόνο μετά την τουρκική εισβολή, με ψήφισμα της Βουλής των Αντιπροσώπων ενώ την ίδια χρονιά ήγειρε το ζήτημα τούτο και στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Υπενθυμίζεται ότι το 2015 η Βουλή ποινικοποίησε την άρνηση ότι οι Τούρκοι Οθωμανοί διέπραξαν γενοκτονία σε βάρος των Αρμενιών.

ΓΙΑ την ιστορία να αναφέρουμε πως την  περίοδο που διεπράχθη η  γενοκτονία, περίπου 9.000 Αρμένιοι πρόσφυγες κατέφθασαν  στην Κύπρο, από τους οποίους περίπου 1.300 εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Σημειώνεται, πάντως, ότι το 578 μ.Χ. ήταν η πρώτη τεκμηριωμένη παρουσία Αρμενίων στην Κύπρο.

ΟΙ Αρμένιοι έχουν βιώσει την πρώτη γενοκτονία του 2Οου αιώνα. Ως αποτέλεσμα τούτου 5,5 εκατομμύρια ζουν στην Διασπορά, όπως οι συμπατριώτες μας, της αρμενικής κοινότητας της Κύπρου. Στην Αρμενία και στο Ναγκόρνο- Καραμπάχ, ζουν  3,5 εκ. Αρμένιοι.

ΕΚΑΤΟ δέκα χρόνια μετά το έγκλημα αυτό σε βάρος των Αρμενίων, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, η Τουρκία παραμένει προκλητική συνεχίζοντας τις ίδιες πρακτικές.

ΘΑ μπορούσε η Τουρκία, εγκαταλείποντας συνειδητά τέτοιες πρακτικές και προσεγγίσεις, να αναγνωρίσει εγκλήματα και να δηλώσει συμμόρφωση προς το Διεθνές Δίκαιο. Αυτό, όμως, με βάση και τη συμπεριφορά της σήμερα, δεν πρόκειται να γίνει.  Η Άγκυρα συνεχίζει τις ίδιες πολιτικές εθνοκάθαρσης με μόνιμες επεκτατικές βλέψεις σε βάρος άλλων λαών.