Persona Non Grata. Η εικονιζόμενη, Μαρία Βλαντιμίροβα (εκ του Βλαδίμηρου, βεβαίως!) Ζαχάροβα, Ρωσίδα πολιτικός, 49 ετών, διευθύντρια της Υπηρεσίας Πληροφοριών και Ενημέρωσης του υπουργείου Εξωτερικών. Η οποία, μετά από το χαστούκι κατά του Γάλλου προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν, από την σύζυγό του Μπριτζίτ, στην ανοικτή πόρτα του αεροπλάνου, έκρινε ότι έπρεπε να τοποθετηθεί και επ’ αυτού και, με τη γνωστή της φαρμακερή ειρωνεία, αναρωτήθηκε «Μήπως ήταν το χέρι του Κρεμλίνου;». Μπορεί, κυρά μου, παντού το έχετε βάλει…
ΥΓ: Πριν από αυτό, η κα Ζαχάροβα πρόσφερε, υπομειδιώντας και άλλες ωραίες θεωρίες. Όπως:
«Μήπως ήθελε να του δώσει ένα μαντίλι να σκουπιστεί αλλά αστόχησε; Μήπως, πάλι, ήθελε να του διορθώσει τον γιακά του, και κατά λάθος άγγιξε το αγαπημένο της πρόσωπο – αυτό του Προέδρου; Ή ακόμα, μήπως σκόνταψε και έπεσε επάνω στο έμπιστο πρόσωπο του αγαπημένου της Γάλλου προέδρου;».
Και τέλος, μετά από αυτές τις κρυάδες (σ.σ.: οι Ρώσοι, είναι γνωστό ότι δεν φημίζονται για το χιούμορ τους – μόνο το μαύρο…), ξεφούρνισε το …χέρι του Κρεμλίνου.
Στα δικά μας εδώ στη Μητέρα Πατρίδα. Όπως διαβάζω στην ιστοσελίδα του ΕΡΤ News, η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη, λέει, να λύσει τον γόρδιο δεσμό της αγοράς ενοικίων, προκειμένου να περιορίσει τη φοροδιαφυγή που «κρύβεται» πίσω από τα χαμηλά δηλωμένα εισοδήματα και το «μαύρο χρήμα» που διακινείται κάτω από το τραπέζι για την καταβολή των πραγματικών μισθωμάτων.
Αποφασισμένη. Μάλιστα! Σημειώστε την ημερομηνία!
Το μεγαλύτερο καλαμπούρι όμως είναι η άποψη-πρόταση του νέου (και σε ηλικία) υπουργού Μεταφορών στην Ελλάδα, Κωνσταντίνου Κυρανάκη, 38 ετών, να επιδοτεί το κράτος ένα μέρος από το ποσό που θα γράφει το ταξίμετρο, ώστε οι κάμποσοι νέοι μας, αντί να πηγαίνουν στα νάιτ-κλαμπς, όπου κατά κανόνα γίνονται φέσι (ποτό, ίσως και άλλες ουσίες), καβαλούν τις μηχανές και τα αυτοκίνητα και πάνε και σκοτώνονται, να παίρνουν ταξί!
Δηλαδή, αντί να φροντίζει το κράτος για την τήρηση των νόμων, βγάζει από τον προϋπολογισμό ένα πόσο (που επιβαρύνει όλους μας), για να πηγαίνουν τα μεθυσμένα μας παιδιά με ταξί. Έξοδα πληρωμένα από μας… Το …αστείο είναι ότι τα ταξί μας στην Ελλάδα είναι πολύ φτηνά. Αντί να πιούν δέκα ποτά, που μάλλον είναι μπόμπες, κόψουν 2-3 για το ταξί! Τι να πεις;
Ο Συνήθης Ύποπτος. Πάλι ο Τραμπ, τι να κάνουμε; Γεννά ειδήσεις κάθε μέρα. Όπως αυτή: Παγώνει όλα τα ραντεβού για συνεντεύξεις ξένων φοιτητών στις πρεσβείες των ΗΠΑ στις χώρες τους, προκειμένου να τους δοθεί βίζα για τις σπουδές του. Επιπλέον, εντείνει τον έλεγχο στα social media. Κάποιοι το λένε και λογοκρισία. Στην Αμερική, καλέ;
Αλλά το πιο ωραίο. Ό,τι αποφάσισε να δωρίσει στον Καναδά τον Χρυσό Θόλο, που θα τον προστατεύσει, υποτίθεται από κάθε απειλή. Αλλά, με μία προϋπόθεση: Να δεχτεί, ο Καναδάς, να γίνει η 51η Πολιτεία της Αμερικής. Αυτή κι αν είναι απειλή!
Ανάρτηση της Ημέρας, Από τον δημοσιογράφο Κώστα Στούπα στο «Χ». Θυμάται την περίφημη ρήση της πρώτης γυναίκας πρωθυπουργού στη Βρετανία, της Μάργκαρετ Θάτσερ, που έλεγε ότι «όταν το Κράτος δίνει τα πάντα σε σένα, πολύ γρήγορα θα στα πάρει όλα πίσω», μήπως και το καταλάβουμε κάποτε.
Παρόμοια συμβουλή, θυμάμαι, μου είχε δώσει στα 15 μου χρόνια ο καλός μου πατερούλης: «Μην απλώνεις τα πόδια σου, γιε, μου πέρα από εκεί που φτάνει το κρεβάτι σου».
ΥΓ: Δυστυχώς, έφυγε πολύ νωρίς. Και δεν μπόρεσε να με «μαζέψει» όταν, όπως όλος ο βουλιμικός λαός της Ελλάδας τα χρόνια που το χρήμα έρρεε ανεξέλεγκτο και οι τράπεζες δάνειζαν όποιον περνούσε απ’ έξω, παρασύρθηκα κι εγώ να «παίξω» στο Χρηματιστήριο. Άσχετος των ασχέτων. Και, βεβαίως, επειδή δεν ήξερα ότι κάποια στιγμή πρέπει να πουλήσεις, τα άφησα εκεί να …ωριμάσουν και να δρέψω καρπούς. Χα-χα-χα! Η συνέχεια, γνωστή. Ευτυχώς, άπλωσα τα πόδια μου λίγο πιο πέρα απ’ όσο χωρούσε το κρεβάτι μου. Η ζημιά ήταν μικρή. Αλλά το σοκ μου μεγάλο. Ποτέ πιά!