ΤΟ θέμα του σφετερισμού ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, αφορά βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Με τον σφετερισμό, που είναι παράνομη πράξη, παραβιάζονται τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων, των οποίων οι περιουσίες τυγχάνουν εκμετάλλευσης στα κατεχόμενα, χωρίς τη συγκατάθεσή τους.
ΤΟ κατοχικό καθεστώς έχει δημιουργήσει ένα μηχανισμό, που ξεπουλά τις ελληνοκυπριακές περιουσίες κι αυτό το θεωρεί «κανονικότητα». Και θεωρεί ότι «δικαιωματικά» το πράττει. Πώς προκύπτει τούτο; Από το θράσος του κατακτητή, του άρπαγα. Και από την αποχή των διάφορων τρίτων.
Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ πλευρά υποστηρίζει πως η συνέχιση των διώξεων θα τινάξει στον αέρα τις υπό εξέλιξη προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών για να υπάρξει επανεκκίνηση μιας νέας διαδικασίας στο Κυπριακό. Αυτό, βέβαια, διατυπώνεται εκβιαστικά. Κι εάν σταματήσουν, δηλαδή, οι διώξεις σφετεριστών, η τουρκική πλευρά θα αλλάξει στάση; Θα εγκαταλείψει την παρελκυστική της τακτική, την επιδίωξη της για λύση δυο κρατών; Μόνο αφελείς μπορούν να το πιστέψουν αυτό.
ΚΑΙ με την ευκαιρία θα πρέπει να επισημάνουμε πως δεν δικαιολογείται κανένας Ελληνοκύπριος να υιοθετεί το αφήγημα ότι οι διώξεις προκαλούν τη «δικαιολογημένη αντίδραση της Άγκυρας» και των εγκάθετων της και ότι θα επηρεασθούν, δήθεν, οι προσπάθειες στο Κυπριακό.
ΑΥΤΟΣ ο ισχυρισμός, θα το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά, δεν ισχύει. Και το ξέρουν όλοι. Ακόμη και οι Τούρκοι δεν το πιστεύουν αυτό. Κι όταν το προτάσσουν και «επιχειρηματολογούν» επί τούτου, γνωρίζουν ότι δεν έχουν δίκαιο. Ό,τι δεν μπορεί να θέτουν όρους, που η αποδοχή τους νομιμοποιούν τις παρανομίες τους.
Η ΛΕΥΚΩΣΙΑ έχει σαφέστατη θέση επί τούτου. Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, διαμήνυσε πως «πέραν τούτου η συνειδητή ταύτιση του σφετερισμού με την πολιτική διάσταση είναι αβάσιμη και επικίνδυνη. Δεν μπορεί να αποτελεί όρο, εντός ή εκτός εισαγωγικών, για συνομιλίες ή για υποτιθέμενη ένδειξη καλής θελήσεως η ατιμωρησία και η παραβίαση περιουσιακών ή ανθρώπινων δικαιωμάτων».
ΤΟΣΟ τα Ηνωμένα Έθνη όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορούν προφανώς να δεν δικαιολογούν τις τουρκικές παράνομες ενέργειες. Και οι δυο Οργανισμοί γνωρίζουν πως το δικαίωμα στην περιουσία, στην ιδιοκτησία είναι αναφαίρετα και αδιαπραγμάτευτα. Δεν μπορούν, με βάση τις αρχές, που διέπουν την λειτουργία τους, να αποδεχθούν τις τουρκικές παράνομες πράξεις.
ΜΕΝΕΙ, βέβαια, τούτο να το δείξουν και στην πράξη. Και να το ξεκαθαρίσουν στην κατοχική πλευρά με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο.
