Εννοούσε ο Ντόναλντ Τραμπ τα όσα είπε στους δημοσιογράφους σήμερα; Ήταν όντως έξω φρενών, κυρίως δε με το Ισραήλ ή ήταν κι αυτή μια απο τις παραστάσεις τις οποίες η Ουάσινγκτον δίνει συχνά προκειμένου να δείξει ότι βρίσκεται σε ρήξη με την Ιερουσαλήμ;
Η απάντηση όπως όλα δείχνουν είναι πως εννοούσε κάθε λέξη, αυτή τη φορά. Γι αυτό και το Ισραήλ αναδιπλώθηκε και ο ίδιος ο Βενιαμίν Νετανιάχου επικοινώνησε αμέσως με τον Ντόναλντ Τραμπ και, δίνοντας μια πιο ήπια εικόνα από εκείνη των διαρροών στις ΗΠΑ, διαβεβαίωσε ότι η Ιερουσαλήμ δεσμεύεται απόλυτα στην τήρηση της εκεχειρίας.
Δικαίως θα απορήσει κάποιος γιατί αυτό από μόνο του να διαφοροποιεί τα σημερινά από πολλά άλλα που προηγήθηκαν και τα οποία ήταν ομολογουμένως εξαιρετικές θεατρικές παραστάσεις και από τις δύο πλευρές.
Η διαφορά δεν έγκειται ούτε στην επιμονή Τραμπ να αναφέρεται συνεχώς στο Ισραήλ στη δήλωσή του, ούτε καν στην κοινή αναφορά για τα δύο μέρη με γλώσσα τουλάχιστον αδόκιμη για Πρόεδρο και τη φράση “they don’t know what the fuck they are doing”, η οποία στα ελληνικά αποδίδεται “δεν έχουν ιδέα τι στο διάολο κάνουν”, η επίμαχη λέξη όμως είναι… διεθνής.
Η διαφορά αφορά το εξής: μετά και την αποτυχία της παρέμβασής του στο Ουκρανικό η υπόθεση Ιράν είναι, μέχρι στιγμής, ένα εντυπωσιακό success story για το Λευκό Οίκο. Η κυβέρνηση Τραμπ εξάντλησε όλα τα περιθώρια για διάλογο με την Τεχεράνη, προειδοποίησε επανειλημμένα το καθεστώς, ότι τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί, με το τελευταίο μάλιστα να τον ειρωνεύεται δημοσίως.
Τότε και μόνο, λέει το αφήγημα Τραμπ, ο σοφός Πλανητάρχης έδειξε στο Ιράν τι σημαίνει να νομίζει μία κλίκα μουλάδων ότι μπορεί να προσβάλλει και κυρίως να αγνοεί, αυτό είναι το βασικό, τον ηγέτη της μεγαλύτερης δύναμης στον κόσμο. Και αφού το έκανε, είπε πως ήρθε η ώρα για ειρήνη και την επέβαλε με την εκεχειρία.
Πρωτίστως, και αυτό κανείς δεν πρέπει να το ξεχνάμε ο Τραμπ δεν απευθύνεται στους Ιρανούς, ούτε στους υπόλοιπους δυτικούς ή κάποιον άλλον. Εδώ, σχεδόν αποκλειστικά, το αφήγημα απευθύνεται στο εκλογικό σώμα των ΗΠΑ και ακόμη περισσότερο στους ψηφοφόρους του Ντόναλντ Τραμπ. Αυτούς οι οποίοι τον ψήφισαν λόγω της υπόσχεσής του να βάλει μπροστά την Αμερική για να την «κάνει μεγάλη ξανά».
Όσο κι αν η σφυγμομέτρηση του CNN, με βάση την οποία το 56% των Αμερικανών είναι αντίθετο στην άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ στα του Ιράν παρουσιάστηκε με όντως παραπλανητικό τρόπο προκαλώντας και την «κομψή» αποστασιοποίηση του ίδιου του αναλυτή στον αέρα, η ουσία είναι το γενικότερο κλίμα. Η παραπλάνηση ειρήσθω εν παρόδω ήταν πως το CNN έδωσε την εντύπωση ότι έγινε μετά το χτύπημα των ΗΠΑ, ενώ είχε γίνει αμέσως πριν.
Τι αλλάζει; Αλλάζει το κατοπινό αφήγημα του Λευκού Οίκου και του Τραμπ, ο οποίος γνωρίζοντας προφανώς πως ένα κρίσιμο μέρος των ψηφοφόρων του δεν συμφωνεί με την πολεμική εμπλοκή, αυτό άλλωστε είχε φανεί εδώ και μέρες, επικεντρώθηκε στο αποτέλεσμα: ένα παρανοϊκό καθεστώς απειλούσε όχι μόνο την περιοχή και το Ισραήλ αλλά και την παγκόσμια ειρήνη με την εμμονή του να αποκτήσει πυρηνικά όπλα – και όχι απλώς πυρηνικό πρόγραμμα για ειρηνικούς τάχα σκοπούς.
Έτσι η Αμερική του Τραμπ, έχοντας ξυπνήσει από τη φθορά της εποχής Μπάιντεν κατά την οποία η επιρροή της μειωθεί και όλοι σχολίαζαν ότι το παιγνίδι περνούσε σταδιακά στα χέρια άλλων δυνάμεων, υπενθύμισε σε όλους ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει και πως οι ΗΠΑ δεν αστειεύονται και μια χαρά μπορούν να κάνουν ότι (σχεδόν) θέλουν.
Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς πόσο σοβαρό ήταν το λάθος Νετανιάχου όταν εξαπέλυσε (κατά τον Τραμπ τουλάχιστον) τη ισχυρότερη επίθεση ή την όποια επίθεση σε απάντηση «ενός πυραύλου που δεν έπεσε πουθενά» (πάλι κατά το λεκτικό του Αμερικανού Προέδρου που δεν ήταν τυχαίο).
Το Ιράν έκανε την κίνηση ελπίζοντας σε αντίδραση του Ισραήλ και γνωρίζοντας ότι η Ιερουσαλήμ θα ήταν έξαλλη από το πολύνεκρο χτύπημα νωρίτερα σε πολυκατοικία στη Μπερσέβα. Το Ισραήλ έπεσε στην παγίδα -ή και όχι…- εξαπολύοντας μια επίθεση τόσο σφοδρή που θα είχε σοβαρές συνέπειες όχι μόνο στην εκεχειρία αλλά και τη σοβαρότητα του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ.
Το «ή και όχι» αναφέρεται στο ότι η Ιερουσαλήμ δεν μπορεί να μην γνώριζε ότι ο Τραμπ θα αντιδρούσε, ίσως όχι τόσο έντονα αλλά θα αντιδρούσε, και ήδη είχε προετοιμάσει την αναδίπλωση ζυγίζοντας τον κίνδυνο με το όφελος μιας τελευταίας (;) μαζικής επίθεσης κατά του καθεστώτος του Ιράν. Διότι το Ισραήλ ήταν και παραμένει ο σύμμαχος του Τραμπ, όχι βέβαια το Ιράν.
Όσο για το καθεστώς, γράφαμε πριν μέρες ότι ένα από τα σενάρια είναι πως οι ΗΠΑ δεν θα το ανέτρεπαν φροντίζοντας να το ελέγξουν όσο μπορούν δια των απειλών έστω και δίδοντάς του δύο επιλογές: την υπακοή ή την ανατροπή, ο Τραμπ το είπε άλλωστε περίπου χθες.
Οι ΗΠΑ δεν είναι διατεθειμένες να επαναλάβουν λάθη του παρελθόντος και να μην υπολογίσουν με ακρίβεια τι θα ακολουθήσει, όπως έγινε με το Ιράκ.
Το καθεστώς των Μουλάδων είναι δεδομένο ότι πέρα από τη ρητορική του, δεν θα υποχωρήσει. Και οι ΗΠΑ, πολύ πιθανόν μαζί με το Ισραήλ, ήδη σχεδιάζουν την προσεκτική ανατροπή του καθεστώτος μελλοντικά και την αντικατάστασή του ίσως με ένα παρόμοιο μόρφωμα στο οποίο όμως δεν θα κάνουν κουμάντο οι μουλάδες αλλά το πολιτικό κατεστημένο.
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει εάν πλήττεται η εικόνα του Τραμπ και αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε σήμερα: ότι υπάρχουν όρια και για το Ισραήλ και πως κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι ο Τραμπ θα ρισκάρει να χάσει την υποστήριξη των οπαδών του, για τον οποιονδήποτε λόγο. Ούτε και να ανεχθεί ανυπακοή από εχθρούς και συμμάχους.
Το μήνυμα ολοφάνερα ελήφθη στην Ιερουσαλήμ.
