Απ’ ότι ξέρω, κάποια κόμματα στην Κύπρο έβαλαν πλάτη για να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Νίκος Χριστοδουλίδης.
Υποθέτω ότι, εκτός από τα ανταλλάγματα που ζήτησαν και πήραν , θα δεσμεύτηκαν να τον στηρίξουν κιόλας στα δύσκολα.
Ξέρουμε ποια είναι αυτά. Ας μη κάνουμε τις πάπιες. Όπως με πληροφορεί η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ), την οποία εμπιστεύομαι πολύ περισσότερο από τις όποιες δεσμεύσεις πολιτικών κομμάτων, «η έκφραση “κάνω τη πάπια” σημαίνει ότι κάποιος προσποιείται τον ανήξερο ή προσπαθεί να αποφύγει να πάρει θέση σε κάτι, παρόλο που γνωρίζει την κατάσταση ή έχει ευθύνη».
Ο ΠτΔ καταβάλει προσπάθεια τώρα αναθέρμανσης της προσπάθειας να πείσουμε εκείνους που πρέπει για να ξαναμπεί το Κυπριακό σε μια σοβαρή τροχιά λύσης.
Είναι μαζί του; Όλοι οι … εταίροι; Ψυχή τε και σώματι, ώστε να κινητοποιήσουν και τους ψηφοφόρους τους προς αυτήν την εθνική κατεύθυνση;
Το μήνυμα τότε της κάλπης στην εκλογή Προέδρου, αφορούσε τα κόμματα του λεγόμενου «ενδιάμεσου χώρου». ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ στήριξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Και έτσι έγιναν ο λεγόμενος «τρίτος πόλος» στην πολιτική ζωή της Κύπρου.
Όμως, last but not least, για να μην ξεχνιόμαστε, σημαντική «δεξαμενή» για τον νέο Πρόεδρο ήταν και το ΕΛΑΜ, που φαίνεται ότι τον πριμοδότησε με ένα ποσοστό κοντά στο 4%, δηλαδή περίπου 18.000 ψήφους, σύμφωνα με τις τότε εκτιμήσεις του Σκάι των Αθηνών.
Επαναλαμβάνω, είναι μαζί του στη μακρά και όχι εύκολη διαδικασία επανεκκίνησης μιας νέας προσπάθειας για λύσης;
«Ναι μεν, αλλά», δεν χωρούν εδώ. Εάν «την κάνουν» μερικοί, και, μάλιστα, στην πιο κρίσιμη στροφή της θητείας Χριστοδουλίδη, δεν θα δυσκολευθούν οι νοήμονες πολίτες να τους χρήσουν καιροσκόπους και εξουσιολάγνους. Και αυτή πλέον θα είναι η ταμπέλλα τους.
Ναι. Είμαστε πολύ στην αρχή. Ξανά, δυστυχώς. Και δεν ξέρουμε αν και πότε θα γίνει η επανεκκίνηση. Είναι ανάγκη όμως, ασχέτως αυτού, να ξανακτιστεί στην Κύπρο ένα συμπαγές και πατριωτικό μέτωπο για να βγει ο τόπος μας από την σκλαβιά και, κυρίως, να σώσουμε όσα λίγα απόμειναν. Και που είναι βέβαιο, ότι αν δεν το κάνουμε τώρα, που έχει ήδη γίνει το «μεγάλο πλιάτσικο» στα κατεχόμενα, από εχθρούς και φίλους.
Η Ιστορία, αν χάσουμε και αυτήν την ευκαιρία, θα είναι αμείλικτη. Όχι τόσο για τους άρπαγες. Αλλά για όσους τους επέτρεψαν (με την … ραθυμία τους) να αρπάξουν!…
Δεν γίνεται να «πιάνουμε» το Κυπριακό συνήθως κοντά στα μισά της πρώτης θητείας του εκάστοτε Προέδρου και να την εγκαταλείπουμε όταν θα πλησιάσει η ώρα για τις επόμενες εκλογές. Στις οποίες κανένας δεν θέλει να πηγαίνει με σημαία το πρόβλημά μας….
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Από μόνη της, λέει όσα θα έπρεπε για να μην ησυχάσουμε, μέχρι να φύγει αυτός ο λεκές από το βουνό μας. Τον Πενταδάκτυλο. Και πάλι, το ΑΙ μας βάζει τα γυαλιά: «Οι στίχοι του ποιήματος “Απόσεισέ τους” του Κώστα Μόντη είναι: “κι απόσεισέ τους Πενταδάκτυλέ μου, ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισέ τους”. Το ποίημα αναφέρεται στην αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας και εκφράζει δυσπιστία απέναντι σε μια απειλή, ζητώντας από το βουνό να την απομακρύνει.». Μακάρι να «δουλέψει» και η δική μας, όχι Τεχνητή Νοημοσύνη, να γίνει αυτό που τόσο δυνατά έγραψε ο Ποιητής!
