Για το χθεσινό κείμενο στο philenews («Η ΕΕ μας ζήτησε χθες να επιστρέψουμε 67 εκατ. για παράτυπη κατακύρωση του τερματικού στους Κινέζους»), ένας αναγνώστης έστειλε σχόλιο, ώστε να εμφανιστεί μαζί με σχόλια άλλων αναγνωστών.

Ο μόνος λόγος που δεν εμφανίστηκε το σχόλιο ήταν γιατί περιείχε μια φράση που έμοιαζε δυσφημιστική εναντίον ενός αξιωματούχου και δεν μπορούσε λόγω του φορμάτ του σχολίου να αφαιρεθεί μόνο αυτή.

Το σχόλιο του αγαπητού -παρ’ ότι άγνωστου- Solidarity δημοσιεύεται εδώ, χωρίς την επίμαχη πρόταση.

Solidarity: «Κρατώ μια πισινή για το συγκεκριμένο άρθρο, γιατί έρχεται μια μέρα μετά από την ασφυκτική πίεση που δέχτηκε ο νυν υπουργός Ενέργειας στην Επιτροπή (Ενέργειας) της Βουλής. Και πού θέλω να καταλήξω?!?! Ο κυριος Χρύσανθος Μανώλη είναι πολύ καλός φίλος του Γιώργου Παπαναστασίου (βγες και διέψευσε αν είσαι μάγκας, κύριε Χρύσανθε), οπότε είμαι σχεδόν σίγουρος ότι τα άρθρα του στο συγκεκριμένο θέμα δεν είναι αμερόληπτα και ούτε αντικειμενικά. Γιατί δεν λες και στον κόσμο για τη συνάντηση που είχε ο φίλος σου ο Παπαναστασίου όταν ήταν CEO της VTTV και πρότεινε στον προηγούμενο Πρόεδρο να γίνει το τερματικό στη VTTV και να σταματησουν οι Κινέζοι?!?!?!?».

Όλοι πρέπει να κρατούμε και μία και δύο πισινές, για όσα διαβάζουμε. Πολύ καλά κάνατε Solidarity και κρατήσατε χθες μια πισινή. Δεν υπάρχει όμως λόγος να κρατάτε ακόμα πισινή. Η είδηση επιβεβαιώθηκε. Ναι, παραλήφθηκε προχθές επιστολή από τον CINEA που μας ζητά να επιστρέψουμε, μέχρι τις 6 Νοεμβρίου 2025, 67.2 εκατ. ευρώ.

Και έγινε χθες πολύωρη σύσκεψη στη Νομική Υπηρεσία, για να αποφασίσουν πότε και πώς θα πληρωθεί το χρεωστικό. Και πώς θα προχωρήσει το τερματικό.

Ο αγαπητός και ανώνυμος Solidarity με προκαλεί, «αν είμαι μάγκας, να βγω να διαψεύσω» ότι είναι πολύ καλός μου φίλος ο υπουργός Ενέργειας.

Θα μείνουμε κι εγώ κι εσύ φίλτατε με την απορία αν είμαι μάγκας ή όχι, διότι δεν μπορώ και δεν θέλω να διαψεύσω πως ο Γιώργος Παπαναστασίου είναι φίλος μου. Από τον καιρό που πρωτοπήγε στη VTTI, πριν πολλά χρόνια, μετά από μακρά καριέρα σε πολυεθνικές εταιρείες πετρελαιοειδών. Έγινε φίλος μου γιατί είναι ένας πολύ καλός τεχνοκράτης και αξιόπιστος και καλοπροαίρετος συνομιλητής, που ξέρει τι λέει για τα θέματα του ενεργειακού ρεπορτάζ. Για ποδόσφαιρο δεν μιλάμε γιατί υποψιάζομαι πως… «εν λλίη η μάππα του». Όχι πως του Προέδρου είναι πολλή.

Θα εκπλαγείτε, ίσως, Solidarity, αλλά μέσα από τη δουλειά διατηρώ -όπως όλοι οι δημοσιογράφοι- πολλούς φίλους και συνεργάτες. Κάποιοι μπήκαν από το επιχειρείν στην πολιτική ή σε πολιτειακές θέσεις και παραμένουν, κάποιοι είναι ή επέστρεψαν στο επιχειρείν. Και πολλοί απολαμβάνουν τις οικογένειες τους ως συνταξιούχοι.

Και χαίρομαι που πολλοί από τους φίλους αυτούς παραμένουν φίλοι και με τιμούν με την εμπιστοσύνη τους, παρ’ ότι πολλές φορές διαφωνούν με αυτά που γράφουμε. Ή παρ’ ότι ενίοτε αισθάνονται, κάποτε δικαιολογημένα, ότι τους θίγουμε. Το ίδιο συμβαίνει με όλους τους δημοσιογράφους. Με τα χρόνια δημιουργούνται φιλίες και γνωριμίες. Αλλά η δουλειά (πρέπει να) είναι δουλειά. Και για τους απ’ εκεί και για τους απ’ εδώ.

Άφησα τελευταία την ερώτηση του αναγνώστη: «Γιατί δεν λες και στον κόσμο για τη συνάντηση που είχε ο φίλος σου ο Παπαναστασίου όταν ήταν CEO της VTTV και πρότεινε στον προηγούμενο Πρόεδρο να γίνει το τερματικό στη VTTV και να σταματήσουν οι Κινέζοι?!?!?!?».

Έχω γράψει χιλιάδες λέξεις, στον «Πολίτη» και στον «Φιλελεύθερο», για τις εναλλακτικές επιλογές που είχε προτείνει τότε γραπτώς ο κ. Παπαναστασίου, εκ μέρους της VTTV (θυγατρική της VTTI – VITOL) και ξένων εταιρειών συνεργατών της, όπως η νορβηγική Hoegh. Πήρα και συνέντευξη από τον CEO της Hoegh, που είχε προτείνει να φέρει ιδιόκτητο FSRU στο Βασιλικό, χωρίς κεφαλαιουχική δαπάνη της Κύπρου, με χρέωση ανά μονάδα επαναεριοποιημένου LNG που θα πήγαινε στον σταθμό της ΑΗΚ. Αν βέβαια κρίναμε συμφέρουσα την τιμή, στη βάση ενός πολυετούς συμβολαίου. Κι αφού το ψάχναμε και με άλλους ενδιαφερόμενους. Δεν το ψάξαμε. Τους είπαμε να πάνε στο καλό. Και προχωρήσαμε με τη CPP. Για την οποία από τότε έλεγε και έγραφε ο Παπαναστασίου πως «δεν μπορεί να τελειώσει το τερματικό». Και μόλις πρόσφατα, ο Owner’s Engineer, που είχε βάλει η ΕΤΥΦΑ να ελέγχει τους Κινέζους, είπε στη Βουλή πως αυτός «δεν θα έδινε ποτέ το έργο σε αυτή την εταιρεία». Ποιος δικαιώθηκε τελικά;

Γράψαμε και για τις προτάσεις της Energean για αγωγό από το Ισραήλ. Γράψαμε και για την πρόταση της VTTI να ενοικιάσει ή και να πωλήσει στο κράτος τμήμα της προβλήτας της στο Βασιλικό (δίπλα στη δική μας προβλήτα, που ξεπέρασε και το γεφύρι της Άρτας) για να δέσει πάνω ένα FSRU, ώστε να αποφευχθεί η δαπάνη των 300 εκατ. που υπολογιζόταν τότε το έργο του τερματικού ή έστω ένα μεγάλο μέρος της δαπάνης (και του χρόνου κατασκευής) για την προβλήτα.

Εκείνον τον προϋπολογισμό σχεδόν τον «φάγαμε» και τερματικό δεν έχουμε. Θα χρειαστούμε, ίσως, άλλα τόσα. Και ξαναγίναμε και ρεζίλι. Αν μας πάρουν πίσω και τη χορηγία για το καλώδιο, εκεί να δείτε.

Πήραμε τότε την πολιτική απόφαση να αποκτήσουμε ιδιόκτητες υποδομές. Δεν τα καταφέραμε. Και δεν φταίει ο Παπαναστασίου.