Έχει πρόταση για τις περιουσίες ο Τατάρ. Αλλά τώρα να δεις που ακόμα κι αν πούμε να το συζητήσουμε, θα κολλήσουμε στην αριθμητική. Όχι ότι υπάρχει περίπτωση να το συζητήσουμε, αλλά δείχνει κι αυτό αν υπάρχει πιθανότητα να συνεννοηθούμε με αυτούς τους συμμορίτες.
Προτείνει, λέει, να γίνει ανταλλαγή των ελληνοκυπριακών περιουσιών που βρίσκονται στα κατεχόμενα με τις τουρκοκυπριακές περιουσίες που βρίσκονται στις ελεύθερες περιοχές. Οι περιουσίες των Τουρκοκυπρίων παραχωρήθηκαν στην «τδβκ» η οποία μπορεί να κάνει την ανταλλαγή, λέει, ως και οι κλεμμένες περιουσίες ανήκαν στην «τδβκ» και αποφάσισε να τις ανταλλάξει (άκου θράσος!). Τώρα, λοιπόν, ετοιμάζονται με πρωτοβουλία της Τουρκίας, να προσφύγουμε στο δικαστήριο του Στρασβούργου, δηλαδή στο ΕΔΑΔ, για να γίνει αυτή η ανταλλαγή.
Όλο ανέκδοτα είναι αυτός ο τύπος! Αλλά, άκου τώρα τι έχει στο μυαλό του. «Έχουμε ακόμα 500.000 στρέμματα περιουσίας στο νότο. Η αξία της είναι 150 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτή η περιουσία που παραχωρήθηκε (από τους Τ/κ ιδιοκτήτες) ανήκει στην «τδβκ» και μπορεί να ανταλλαχθεί. Αυτά τα 150 δισεκατομμύρια δολάρια (γύρω στα 130 δισεκατομμύρια ευρώ) τα κατέβασε από τον νου του. Διότι η αλήθεια είναι ότι οι τουρκοκυπριακές περιουσίες στις ελεύθερες περιοχές, μπορεί να είναι σε έκταση κάπου εκεί που λέει, αλλά σε αξίες καμία σχέση. Το 1974 είχαν αξία 153 εκατομμύρια ευρώ, και με σημερινές τιμές έχουν αξία λίγο πάνω από τα 5,2 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ξέρει άραγε πόσες είναι οι ελληνοκυπριακές περιουσίες στα κατεχόμενα; Να του πούμε, διότι μπορεί να νομίζει πως ξεχάσαμε. Είναι 1.463.382 σκάλες. Δηλαδή, ένα εκατομμύριο σκάλες περισσότερες από τις τ/κ στις ελεύθερες περιοχές. Η αξία τους με τιμές του 1974 ήταν 3 δισεκατομμύρια ευρώ και με σημερινές αξίες είναι 46 δισεκατομμύρια ευρώ. Ακόμα και να γίνει η ανταλλαγή, που προτείνει, θα εκκρεμούν κάπου ένα εκατομμύριο σκάλες Ελληνοκυπρίων που βρίσκονται στα κατεχόμενα. Τι θα γίνει; Θα τα ξεχάσουμε ή θα μας τα επιστρέψουν;
Ε, κύριε Τατάρ; Αφού είσαι τόσο αποφασισμένος πήγαινε στο Στρασβούργο να δούμε τι θα γίνει. Διότι το ΕΔΑΔ, τόσο σε ατομικές προσφυγές όσο και σε διακρατική προσφυγή της Κυπριακής Δημοκρατίας απέρριψε τον τουρκικό ισχυρισμό ότι οι ελληνοκυπριακές περιουσίες στα κατεχόμενα έχουν «απαλλοτριωθεί» και πέρασαν στα χέρια της «τδβκ». Αποφάσισε ότι τα τουρκικά στρατεύματα ασκούν πλήρη και αποτελεσματικό έλεγχο στα κατεχόμενα και καταδίκασε την Τουρκία, κρίνοντας ότι είναι υπεύθυνη για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων στις περιουσίες τους.
Είναι απόφαση του ΕΔΑΔ ότι δεν έχει καμιά ισχύ η ανταλλαγή που έκανε το ψευδοκράτος με τους Τ/κ, και οι Ελληνοκύπριοι παραμένουν ιδιοκτήτες των περιουσιών αυτών.
Αυτά, για να ξέρουμε τι μας γίνεται. Διότι όσο περνά ο καιρός και όσο πιο μεγάλες μπαρούφες ακούνε οι Ε/κ από τους Τ/κ πολιτικούς, ξεφτίζουν περισσότερο οι αλήθειες και αποποιούμαστε μόνοι μας τα δίκαια μας. Είναι γι΄ αυτό που έχουν ιδιαίτερη σημασία και οι συλλήψεις σφετεριστών των περιουσιών μας που ενεργοποίησε η σημερινή κυβέρνηση, ενώ όλες οι προηγούμενες άφηναν τους πλιατσικολόγους να αλωνίζουν ξέγνοιαστοι.
Έστω και με την λανθασμένη αριθμητική του ο Τατάρ προτείνει μια διευθέτηση στο περιουσιακό (την ανταλλαγή). Αλήθεια, όμως, νομίζουν οι Τουρκοκύπριοι ότι αυτό είναι το πρόβλημα; Αυτό μπορούσε να διευθετηθεί από το 2004, όταν στο σχέδιο Ανάν προβλεπόταν να επιστραφεί στους Ελληνοκύπριους μια έκταση 366.000 σκάλων (με σημερινές αξίες, πάνω από 25 δισεκατομμύρια ευρώ).
Το βασικό πρόβλημα είναι αυτό που τόσο ο Τατάρ, όσο και ο αντίπαλός του, ο Ερχιουρμάν, όπως και όσοι προηγήθηκαν, καλοί και κακοί, δεν το συζητούν καν. Την απαλλαγή της Κύπρου από την τουρκική ομηρία. Η παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο είναι «απαραίτητη» και η αποχώρησή του «θα έκανε την περιοχή χειρότερη και από τη Γάζα», έλεγε ο Τατάρ στην ίδια συνέντευξη. Κι αυτό, όχι επειδή έχει πράγματι ανησυχία ότι θα γίνουμε χειρότερα από τη Γάζα, αλλά για να τρομοκρατήσει τους Τ/κ. Άλλωστε, αν υπάρχει κάποιος που βάζει την Κύπρο σε κίνδυνο είναι η Τουρκία, κανένας άλλος.
Υ.Γ. Με αφορμή όσα είπε ο Τατάρ θύμισα κάποια στοιχεία για τις περιουσίες. Διότι είναι βαρύ το τίμημα της λησμονιάς, στρεβλώνει ακόμα και το δίκαιο.
