Ευτυχώς που τον εγγυούνται Ελληνοκύπριοι πολιτικοί τον Τουφάν Ερχιουρμάν, όπως ο Τουμάζος Τσελεπής, που συνεργάστηκε μαζί του επί Ταλάτ και βρήκαν πολλές συγκλίσεις. Μην πάμε στα τυφλά. Τον γνωρίζουν και τον εγγυούνται.
Όπως και οι πολιτικοί αρχηγοί μας, που από το βράδυ της Κυριακής είχαν μελετήσει τα αποτελέσματα και τους λόγους που οι ψηφοφόροι στα κατεχόμενα, κατά πλειοψηφία έποικοι, ψήφισαν τον Ερχιουρμάν. Μην ασχολούμαστε με όσα λένε οι ειδικοί για τα οικονομικά προβλήματα των Τ/κ, που απέδωσαν στον Τατάρ, ή τη διαφθορά ή την προώθηση των πολιτικών της Άγκυρας για τα σχολεία, για τον εποικισμό, για τον θρησκευτικό φανατισμό.
«Οι Τουρκοκύπριοι με την ψήφο τους γύρισαν την πλάτη στη λύση των δυο κρατών», έλεγε η ανάλυση της Αννίτας Δημητρίου. «Η τουρκοκυπριακή κοινότητα αποφάσισε υπέρ της λύσης ομοσπονδίας και της επανένωσης», έλεγε η ανάλυση του Στέφανου Στεφάνου.
Δεν έχει σημασία ούτε το ότι ψήφισαν τον Ερχιουρμάν και ψηφοφόροι των κομμάτων που δεδηλωμένα απορρίπτουν αυτό που εμείς ονομάζουμε «ομοσπονδία και επανένωση» και αναμενόταν να ψηφίσουν Τατάρ. Καθώς και έποικοι. Εμείς βολευόμαστε να πιστεύουμε ότι αυτοί ξύπνησαν το πρωί της Κυριακής και ανακάλυψαν ότι είναι κακό πράγμα να είσαι Γκρίζος Λύκος κι έτσι απέρριψαν τον Τατάρ και γύρισαν την πλάτη στη λύση των δυο κρατών.
Κάπως έτσι όλοι οι ενθουσιασμένοι στην ελληνοκυπριακή κοινότητα υποδέχτηκαν το αποτέλεσμα της παράνομης διαδικασίας στην κατεχόμενη Κύπρο, μιας διαδικασίας μολυσμένης, που όσο επαναλαμβάνεται τόσο βαθύτερα ριζώνει την κατοχή της πατρίδας μας.
Εντάξει, ευτυχώς έχασε ο Ερσίν Τατάρ και σύντομα θα εξαφανιστεί από το προσκήνιο να ησυχάσουμε από την τοξική παρουσία του. Μόνο έχθρα και μίσος δημιουργούσε, και μαζί του δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να βρεθεί τρόπος συνεννόησης. Ούτε για τα απλούστερα. Όπως το αν στο Ριζοκάρπασο, οι απεσταλμένοι του υπουργείου Παιδείας θα συναντούν τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς στο σχολείο τους και όχι στο καφενείο.
Τελείωσε, λοιπόν, κι αυτός, δεν θα τον ξαναδούμε. Αλλά, από κει και πέρα ας συγκρατηθούν και λίγο, τουλάχιστον οι πολιτικοί μας. Είναι με την κατοχή της Τουρκίας, που έχουμε να κάνουμε και είναι για την ελευθερία του τόπου μας που μιλάμε, όχι για την ίδρυση ενός πολιτιστικού συλλόγου, που με τον απολίτιστο Τατάρ δεν μπορούσαμε να τον κάνουμε, ενώ με τον πολιτισμένο Ερχιουρμάν θα γίνει το όνειρό μας πραγματικότητα. Άλλωστε, φρόντισε κι ο ίδιος από την πρώτη του μέρα να είναι ξεκάθαρος. Οι χειρισμοί του στο Κυπριακό και στην εξωτερική του πολιτική, λέει, δεν θα γίνονται χωρίς διαβούλευση με την Τουρκία.
Θα πει κάποιος ότι είναι υποχρεωμένος διότι χωρίς την Τουρκία δεν έχει καμιά πρόσβαση στον έξω κόσμο. Και στο Κυπριακό δεν μπορεί να κάνει βήμα αν δεν το θέλει η Τουρκία. Όπως έλεγε και ο Ταλάτ (του ίδιου κόμματος), ακόμα και τις σημειώσεις του από τις συνομιλίες τις έστελνε στην Άγκυρα για έγκριση. Αλλά, εμάς τις μας ενδιαφέρει; Αν ο Ερχιουρμάν είναι πιο αρεστός από τον αντιπαθητικό και άγαρμπο Τατάρ για να εκπροσωπεί τους Τουρκοκύπριους; Ή για να τους βοηθήσει στα οικονομικά τους προβλήματα (δεν είναι στα καθήκοντα του, αλλά ούτε και του Τατάρ ήταν, μα πλήρωσε τη δυσαρέσκεια προς την ψευδοκυβέρνηση);
Να χαρούμε, λοιπόν, που θα υπάρχει τώρα απέναντί μας (ναι, απέναντι θα είναι και όχι δίπλα μας, όσο είναι δίπλα από την κατοχική δύναμη) ένας καλλιεργημένος άνθρωπος, που μπορείς να ανταλλάξεις μαζί του δυο κουβέντες, αλλά χωρίς υπερβολές. Διότι είναι με αυτές τις υπερβολές (τις είδαμε με τον Ταλάτ και με τον Ακιντζί), που δώσαμε υπόσταση σε μια άνομη ηγεσία και εξαφανίσαμε από το πρόβλημα της κατοχής την χώρα που έχει την απόλυτη ευθύνη.
Υ.Γ. Πάντως, την πιο ολοκληρωμένη συμφωνία για να δοθεί ώθηση προς την τελική διευθέτηση, είναι ο Αναστασιάδης με τον Έρογλου που την έκαναν. Το 2014. Μιλούσε ακόμα και για τις ιθαγένειες στις δύο συνιστώσες πολιτείας, και για τις εξουσίες των δύο πολιτειών «χωρίς επεμβάσεις από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση». Με τον Έρογλου, που ήταν με τον Τατάρ ίδιος κι απαράλλαχτος. Δεν έγινε με κανέναν διαλλακτικό Τ/κ, αλλά με τον Έρογλου. Διότι, έτσι βόλευε την Τουρκία. Αλλά εμείς, αλλού γι΄ αλλού πάντα.
