Είδα, που λέτε, μια πρώιμα χριστουγεννιάτικη ταινία, με τίτλο «Holdovers». Που, σύμφωνα με το Λεξικό του Κέιμπριτζ, αναφέρεται σε ένα πρόσωπο ή και πράγμα που έχει ξεμείνει και αναγκαστικά επιβιώνει, ή και αντέχει το παρόν. Θυμωμένος και πελαγωμένος. Επίσης, Holdover είναι κάποιος που μένει στη δουλειά υποχρεωτικά, επειδή δεν έχει που αλλού να πάει. Νοιώθει ότι τον έχουν παρατήσει.
Στην ταινία, που μου θύμισε πολύ και τα δικά μου μαθητικά χρόνια στην Αφρική, σε αυστηρά, βρετανικά εσώκλειστα σχολεία, ένας μαθητής ξεμένει διότι η μητέρα και ο πατριός του επέλεξαν να πάνε για σκι τα Χριστούγεννα και δεν τον ήθελαν μαζί τους.
Έτσι, ο νεαρός μένει στο σχολείο αναγκαστικά, με έναν πολύ συντηρητικό, αυστηρό και ιδιότροπο καθηγητή, τον Πολ Τζιαμάτι και την καλοκάγαθη οικιακή βοηθό Ντα Βιν Τζόϊ Ράντολφ (Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου) και μεταξύ τους, ενώ κανένας δεν μιλούσε στον άλλον, αγαπήθηκαν και έδεσαν. Ευτυχώς, στις ζοφερές μέρες που βιώνουμε, με δολοφονίες, εκτελέσεις.
Εμείς, χθες, είχαμε «σοβαρή προειδοποίηση» από το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης (που και μόνο η ονομασία του σε έχει μονίμως στην πρίζα για κακό…), και μάλιστα «πορτοκαλί χρώματος». Το ’ψαξα λίγο και βρήκα πως είναι απλό. Τα καιρικά φαινόμενα ξεκινούν από κίτρινη προειδοποίηση – ΑΕΚ είναι αυτό, περνάς. Προχωράει σε πορτοκαλί προειδοποίηση που, όπως στα φανάρια της τροχαίας, σημαίνει «περνάς-δεν περνάς». Και τέλος, η «κόκκινη προειδοποίηση», ό,τι και να αφορά, κλάφτα Χαράλαμπε!
Η (εικονιζόμενη) Πορτογαλίδα πιανίστα, Μαρία Ζοάο Πίρες, 81, τιμήθηκε χθες στη Λισαβόνα με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Helena Vaz da Silva**. Τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, η Πίρες ανακοίνωσε ότι θα έπρεπε να αποσυρθεί προσωρινά από τη σκηνή μετά από ένα μικρό εγκεφαλικό επεισόδιο λόγω εγκεφαλοαγγειακής πάθησης.
Αλλά δήλωσε ότι η απόφασή της είναι κάτι περισσότερο από επαγγελματική, αντιπροσωπεύοντας μια μεταμόρφωση στην πνευματική της ζωή. Στην ομιλία της για την αποδοχή του βραβείου, εξήγησε ότι βρίσκεται «σε μια διαδικασία ριζικής αλλαγής, σε μια αναζήτηση αληθειών».
Η Πίρες έκανε το ντεμπούτο της στο κοινό σε ηλικία πέντε ετών και έχει μια καριέρα που εκτείνεται σε περισσότερες από έξι δεκαετίες, ερμηνεύοντας με τις μεγαλύτερες ορχήστρες του κόσμου, όπως η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου, η Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης, η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου, η Ορχήστρα του Παρισιού και η Φιλαρμονική της Βιέννης. Η ηχογράφηση των νυκτερινών του Σοπέν έχει ονομαστεί η καλύτερη διαθέσιμη έκδοση από το περιοδικό «Gramophone».
(**) Η Helena Vaz da Silva ήταν μία από τις πρώτες και πιο επιδραστικές δημοσιογράφους του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ στην Πορτογαλία. Επίσης, ήταν μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μεταξύ 1994 και 1999.
In Memoriam. Ντικ Τσέινι, που σε όλες τις νεκρολογίες από χθες που απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών, περιγράφεται ως ο ισχυρότερος σύγχρονος αντιπρόεδρος της Αμερικής και κύριος αρχιτέκτονας του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», ο οποίος όμως κατέληξε, με λανθασμένες υποθέσεις και μη διασταυρωμένες πληροφορίες στον άτυχο πόλεμο στο Ιράκ. Υπηρέτησε ως 46ος αντιπρόεδρος, υπό την προεδρία του Ρεπουμπλικανού προέδρου Τζορτζ Μπους του νεότερου για δύο θητείες μεταξύ 2001 και 2009.
Στα τελευταία του χρόνια, ωστόσο, ο Τσέινι, ακόμα σκληροπυρηνικός συντηρητικός, αποστασιοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό από το κόμμα του λόγω της έντονης κριτικής του προς τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο χαρακτήρισε «δειλό» και «τη μεγαλύτερη απειλή για τη δημοκρατία». Οι εφημερίδες τον χαρακτήριζαν τότε ως «γενναίο αποστάτη», που πήρε πολιτικές αποστάσεις από τον «Τυφώνα», όπως έλεγε τον τωρινό Πρόεδρο. Στις τελευταίες προεδρικές εκλογές του 2024 στήριξε για Πρόεδρο την Κάμαλα Χάρις των Δημοκρατικών, αποδοκιμάζοντας το λαϊκιστικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, όπως το έκανε ο Τραμπ.
Σε προσωπικό επίπεδο, ο Τσέινι βασανιζόταν στο μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του από καρδιαγγειακές παθήσεις. Επιβίωσε από μια σειρά καρδιακών προσβολών και έζησε μια πλήρη, δυναμική ζωή και πολλά χρόνια στη σύνταξη μετά από μεταμόσχευση καρδιάς το 2012, την οποία χαρακτήρισε σε μια συνέντευξη του 2014 ως «το δώρο της ίδιας της ζωής».
(*) Τίτλο που έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές στη Στήλη. Και σκοπεύω να το συνεχίσω. Κόντρα στα τοξικά απόβλητα!…
