ΤΟ καμπανάκι κτύπησε εδώ και πολύ καιρό και μάλιστα ηχηρά. Τα τελευταία σοβαρά περιστατικά σχολικής βίας και παραβατικότητας έχουν σημάνει εκ νέου συναγερμό και το αρμόδιο υπουργείο σπεύδει να δώσει λύσεις. Λύσεις, οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά το φαινόμενο αυτό, το οποίο εξελίσσεται σε άκρως επικίνδυνο.
ΠΛΑΙΣΙΟ δράσης από το αρμόδιο υπουργείο φαίνεται να υπάρχει. Ωστόσο, το υπουργείο Παιδείας ενόψει των τελευταίων ακραίων περιστατικών προχωρεί στη λήψη περαιτέρω μέτρων αντιμετώπισης αυτών των ακραίων περιστατικών βίας. Της ακραίας νεανικής παραβατικότητας.
ΕΓΙΝΕ γνωστό ότι το υπουργείο Παιδείας συνεχίζει την μεγάλη προσπάθεια για την εγκατάσταση καμερών και κλειστών συστημάτων ασφαλείας σε σχολεία, με τη διαδικασία αυτή να είναι υπό την ευθύνη των Σχολικών Εφορειών. Σε αρκετά σχολεία έχουν τοποθετηθεί κάμερες ενώ σε άλλα δρομολογείται καθώς τα χρήματα έχουν δοθεί και ξεκίνησαν οι διαδικασίες αγοράς και εγκατάστασης.
ΣΕ πρόσφατο ρεπορτάζ του «Φ», γίνεται αναφορά σε δηλώσεις της υπουργού Παιδείας, Αθηνάς Μιχαηλίδου, σύμφωνα με τις οποίες υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις οποίες οι κάμερες κατέγραψαν τα παιδιά που προκάλεσαν ζημιές σε σχολεία και στη συνέχεια, κλήθηκαν οι γονείς τους, οι οποίοι πλήρωσαν το κόστος των καταστροφών. Η υπουργός Παιδείας ανέφερε ότι σε κάποιες περιπτώσεις όταν γονείς ενημερώθηκαν ότι το παιδί τους είχε εμπλοκή σε βανδαλισμούς και το αρνήθηκαν, όταν είδαν τα πλάνα από τις κάμερες προχώρησαν στη διευθέτηση της δαπάνης.
ΕΔΩ βρίσκεται και η ευθύνη των γονιών, της οικογένειας. Δεν αρκεί να βλέπουν στις κάμερες τα παιδιά τους και να πληρώνουν για την αποκατάσταση των βανδαλισμών. Το θέμα είναι να μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά. Εκ των προτέρων πάντα.
ΚΙ αυτό γιατί μπορεί να συζητούμε ενίοτε τις ευθύνες των αρμοδίων, του υπουργείου Παιδείας στην προκειμένη περίπτωση, αλλά κανείς δεν αμφισβητεί το ρόλο της οικογένειας. Το ρόλο, που διαδραματίζει, έχοντας την ευθύνη να προετοιμάσει τα παιδιά με τρόπο ώστε να μην καταφεύγουν στη βία και στην παραβατικότητα.
ΤΟ θέμα έχει πολλές παραμέτρους. Πρωτίστως, ωστόσο, είναι ζήτημα κοινωνικό καθώς παρακολουθούμε πώς λειτουργεί μια μερίδα της νεολαίας και πόσο αυτό έχει αρνητική επίδραση σε παιδιά, έφηβους. Τα μέτρα που λαμβάνονται και συνεχώς ενισχύονται βοηθούν σημαντικά στην αντιμετώπιση του φαινομένου αλλά δεν αφορά μόνο τους αρμοδίους. Αφορά όλους μας.
