Ο Σάββας Αγγελίδης, λοιπόν, δεν παραιτείται από την θέση του βοηθού γενικού εισαγγελέα. Απλά συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας στο προεδρικό, σε ανθρώπινο επίπεδο, για να του θέσει τους προβληματισμούς του για διάφορα ζητήματα που τον παρεμποδίζουν να κάνει σωστά τη δουλειά του καθώς και για άλλα που τον αφήνουν εκτεθειμένο.

Αυτό ήταν που διαμείφθηκε στη συνάντηση μεταξύ Αγγελίδη και Χριστοδουλίδη, όπως διαβεβαιώνουν τόσο ο ίδιος ο πρόεδρος όσο και ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος. Και δεν έχουμε λόγο να το αμφισβητήσουμε. Ωστόσο, όταν δυο άτομα συναντιούνται για να τα πουν μεταξύ τους, πως είναι δυνατόν να διαρρέει η συνομιλία που είχαν δίνοντας τροφή για ειδήσεις;

Μήπως το αποκάλυψε ο οδηγός του βοηθού γενικού εισαγγελέα; Που ήξερε όμως τον σκοπό της συνάντησης; Δεν πιστεύουμε να υπάρχει τόση οικειότητα ώστε να αποκάλυψε στον οδηγό το λόγο της συνάντησης; Μήπως το μαρτύρησε ο φρουρός του προεδρικού; Τόσοι και τόσοι εισέρχονται, που να ξέρει τι λένε με τον πρόεδρο; Μήπως το είπε ο κηπουρός του προεδρικού ή η καθαρίστρια που τον είδαν να ανεβαίνει τα σκαλιά; Επίσης δύσκολο να γνωρίζουν τι ειπώθηκε; Ακόμα και ο σερβιτόρος που πήρε τον καφέ δεν θα είχε τον χρόνο να ακούσει πολλά. Μήπως υπάρχουν κοριοί στο προεδρικό;

Με άλλα λόγια, όταν δυο άνθρωποι συναντιούνται σε κλειστό χώρο ανταλλάσσοντας προβληματισμούς και τρεις μέρες μετά, όχι μόνο η συνάντηση, αλλά και το θέμα της συνάντησης γίνεται είδηση, πάει να πει πως ένας από τους δύο (ή και οι δύο) ήθελαν να μαθευτεί. Γιατί όμως;

Σύμφωνα με το πρώτο δημοσίευμα που ήταν στην εφημερίδα «Πολίτης» ο κ. Σάββας Αγγελίδης έκανε αναφορά στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για ανικανότητα και διαφθορά από μερίδα του αστυνομικού σώματος, πράγμα που δεν επιτρέπει τη διεκπεραίωση πολλών υποθέσεων. Είπε επίσης ότι δέχεται απειλές από βαρυποινίτες που του τηλεφωνούν μέσα από τις Κεντρικές Φυλακές και τους οποίους η Διεύθυνση δεν φαίνεται να μπορεί να ελέγξει. Ανέφερε ακόμα πως αισθάνεται θιγμένος από τη στάση της Αρχής Κατά της Διαφθοράς η οποία κρατεί στα συρτάρια καταγγελίες εναντίον του χωρίς να τις διεκπεραιώνει με αποτέλεσμα να διαιωνίζονται οι ψίθυροι εναντίον του και «να αισθάνονται κάποιοι γνωστοί -άγνωστοι ότι μπορούν να τον εκβιάζουν».

Κάτω από τέτοιες συνθήκες προφανώς και ο κ. Αγγελίδης όφειλε να παραιτηθεί. Πως μπορεί να λειτουργεί στη θέση που βρίσκεται εκβιαζόμενος; Ωστόσο «στον ίδιο εναπόκειται τι θα πράξει» όπως δήλωσε ο πρόεδρος. Αν συνυπολογίσουμε τη δήλωση του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπρόσωπου πως και «στο παρελθόν ο κ. Αγγελίδης είχε διατυπώσει παρόμοιους προβληματισμούς», τι να υποθέσουμε; Μήπως, εν τέλει, ο πρόεδρος δείχνει την πόρτα εξόδου στον κ. Αγγελίδη;