Την Ελλάδα μας που, σε όποιο σάιτ, κανάλι, ραδιόφωνο κι αν προσγειωθείς αυτές τις μέρες, θα πέσεις επάνω στον Τσίπρα και το βιβλίο του.
> Όπου, μεταξύ άλλων (δεν το διάβασα, αλλά βρίσκω αποσπάσματα παντού), γράφει ότι το «βαθύ σύστημα εξουσίας» κατάφερε να μετατρέψει τους κατηγόρους σε κατηγορουμένους. Αφορά, συγκεκριμένα, την υπόθεση Novartis. Και λέει το εξής ενδιαφέρον:
> «Αντί να αναλάβουμε την πολιτική πρωτοβουλία και να δείξουμε ξεκάθαρα ποιοι είμαστε και τι επιδιώκουμε, χαθήκαμε μέσα στη λογική του φυσικού δικαστή, που στο τέλος λειτούργησε σε βάρος μας και προς όφελος όσων ήθελαν να παρουσιάσουν την υπόθεση ως πολιτική σκευωρία».
Το «χαθήκαμε μέσα στη λογική του φυσικού δικαστή, λειτούργησε εις βάρος μας», δυσκολεύομαι να το κατανοήσω καλά… Ανησυχώ, κιόλας.
Όπως και να ’χει, χωρίς να εκληφθώ ως αγενής και επειδή όλη αυτήν την υπόθεση την έζησα εκ του επαγγέλματός μου, ξόδεψα άπειρες ώρες διαβάζοντας και συνομιλώντας με ανθρώπους με ειδικές γνώσεις και έχω στοίβες από βιβλία που θέλω να διαβάσω, την «Ιθάκη» του Τσίπρα την αφήνω για άλλα, πιο συναρπαστικά ταξίδια, που με περιμένουν στα γεμάτα ράφια της βιβλιοθήκης μου.
Πάντως, σαν υστερόγραφο και έχοντας μόλις τελειώσει το σερφάρισμά μου στον ξένο Τύπο και τα sites που έχω επιλέξει, βλέπω ότι τα περισσότερα δημοσιεύματα αναφέρονται – «έριξε» ο Τσίπρας στον Γιάνη Βαρουφάκη. Τον επηρμένο ναι, Υπουργό του τον Οικονομικών, που, όμως, πριν μπει φουριόζος στην άγρια αρένα της πολιτικής:
> Είχε γράψει σημαντικά βιβλία για την παγκόσμια κατάσταση της Οικονομίας.
> Είχε δώσει πολλές διαλέξεις σε γνωστά και καταξιωμένα πανεπιστήμια στην Αμερική, στην Ευρώπη και στην Αυστραλία.
> Και ήταν καλεσμένος σε εκπομπές πολλών μεγάλων μέσων ενημέρωσης παγκοσμίως.
> Πολλοί συμπέραιναν τότε, ότι ο άνθρωπος αυτός «έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του». Μεταξύ μας, όμως, το ίδιο σύνδρομο είχε και ο Τσίπρας. Με την εξής διαφορά, όμως: Ο Βαρουφάκης είχε και τα πτυχία.
Βεβαίως, σκοτεινή στιγμή στην εξουσία του Τσίπρα, ήταν και τα εγκληματικά σχέδια που συζητιούνταν εν κρυπτώ, για πιθανή επιστροφή της Ελλάδος στη δραχμή. Δεν ξέρω ποιος καλός Θεός «εμπόδισε» αυτό το «έγκλημα».
Εκείνος που συνηγορούσε σε αυτό ήταν και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, που ήταν από τους …πιο αριστερούς της κυβέρνησης και αναφανδόν υπέρ της επιστροφής στη δραχμή.
Τώρα, με την κυκλοφορία της «Ιθάκης», μπήκε και ο κ. Λαφαζάνης, εμμέσως προς το παρόν, στο πάρτι της κριτικής. Στενός συνεργάτης και συνοδοιπόρος του, είναι ο εξαιρετικός σκιτσογράφος Στάθης Σταθόπουλος, ο οποίος έγραψε στο Χ, αυτό:
«Είναι εντυπωσιακό, αλλά σε όλο του το βιβλίο ο Τσίπρας δεν λέει λέξη για τους Δυνατούς, τους ισχυρούς του χρήματος. Ουδείς εξ αυτών του έφερε κάποιο εμπόδιο; Για κανένα θέμα; Με όλους καλά τα είχε; Όλους τους υπόλοιπους τους πήδηξε βεβαίως – αλλά αυτό είναι από άλλο έπος…».
Το ξέρω, ότι οι περισσότεροι από εσάς στην Κύπρο, έχετε πολύ πιο σοβαρά πράγματα να κάνετε παρά να σας πρήζουμε εμείς από την Αθήνα με τη «Νέα Τσιπριάδα». Βεβαίως, κυκλοφόρησε σχετικά πρόσφατα και το βιβλίο «Ο Συκοφάντης», του πρώην Προέδρου, Νίκου Αναστασιάδη, αλλά δεν είδα να «περπατάει» πολύ. Σίγουρα, ούτε καν θα πλησιάσει ποτέ τον Αλέξη, που την πρώτη, μόνο, μέρα της κυκλοφορίας της «Ιθάκης», πούλησε πάνω από 300.000 αντίτυπα!
