Τα ταμπού, οι προκαταλήψεις, το πολιτικό κόστος από τη δυσαρέσκεια ψηφοφόρων φαίνεται να περιορίζουν το κράτος δικαίου καθώς και τη δημιουργία νομοθεσιών που να προστατεύουν τους πολίτες, οι οποίοι σύμφωνα και με το Σύνταγμα είναι ίσοι απέναντι στο νόμο. «Έκαστος απολαύει πάντων των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των προβλεπομένων υπό του Συντάγματος άνευ ουδεμιάς δυσμενούς διακρίσεως αμέσου ή εμμέσου εις βάρος οιουδήποτε ατόμου ένεκα της κοινότητος, της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, της γλώσσης, του φύλου, των πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων» και ούτω καθεξής.
Ωστόσο, η εν λόγω Αρχή δεν εφαρμόζεται πιστά. Αυτό διαφαίνεται, μεταξύ άλλων, στην περίπτωση των ατόμων της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ. Το νομοσχέδιο για τη Νομική Αναγνώριση Ταυτότητας Φύλου βρίσκεται σε αναμονή τα τελευταία έξι χρόνια, επιτρέποντας την αναπαραγωγή διακρίσεων, την ψυχική επιβάρυνση και την πρόκληση δυσκολιών στην καθημερινότητα των τρανς και των ίντερσεξ ατόμων. Συζητήσεις επί συζητήσεων, δεν οδήγησαν προς το παρόν πουθενά και όλα αυτά, απλώς, για την αλλαγή φύλου στα χαρτιά. Για άλλα θέματα, όπως για την τεκνοθεσία από ΛΟΑΤΚΙ ζευγάρια ή το γάμο, ούτε λόγος…
Η αναφορά σε νομοθεσίες που σχετίζονται με τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ γίνεται ενόψει της πρότασης νόμου που κατέθεσε ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Γιώργος Κουκουμάς, σχετικά με την ποινικοποίηση των “θεραπειών” μεταστροφής. Δυστυχώς, υπάρχει ανάγκη δημιουργίας και ψήφισης νομοθεσιών που θα προστατέψουν την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ και που θα διασφαλίσουν την ακεραιότητα των ατόμων τα οποία την απαρτίζουν.
Υπάρχει ανάγκη καθώς υιοθετούνται μεσαιωνικές και ταπεινωτικές πρακτικές σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ της Κύπρου, ώστε να τους αλλάξουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου και την έκφραση φύλου στα πρότυπα της ετεροφυλοφιλίας. Όπως αναφέρθηκε στον «Φ» στο πλαίσιο “θεραπείας” μεταστροφής υπέβαλλαν ένα άτομο σε εξορκισμό. Σε άλλες περιπτώσεις ιερείς ή γονείς έστελναν ΛΟΑΤΚΙ άτομα για ορμονοθεραπείες. Προξενιά, γάμοι, προτροπή για χρήση βιάγκρα, προσευχή και μετάνοια, νουθεσίες, συνεδρίες με ψυχολόγους, ακολουθούνται ως πρακτικές ψευτοθεραπείας.
Ανάμεσα στα πιο σοκαριστικά που αναφέρθηκαν, ήταν ότι οι ιερείς ενδιαφέρονταν ιδιαιτέρως να μάθουν για τη συμπεριφορά των ατόμων στο σεξ. «Αν ήταν «ενεργητικά» ή «παθητικά». Αν ήταν ενεργητικά, τους προέτρεπαν σε γάμο και τους έκαναν προξενιά. Πρότειναν, μάλιστα, να λαμβάνουν βιάγκρα από το φαρμακείο για να μπορούν να εκτελέσουν τα συζυγικά καθήκοντα». Επιπλέον, ιερείς προέτρεπαν ΛΟΑΤΚΙ άτομα να σκέφτονται ότι τρυπούν το σώμα του Ιησού με καρφιά και συνεπώς να προσεύχονται και να κλαίνε.
Άραγε, στην περίπτωση της εν λόγω πρότασης για την ποινικοποίηση των “θεραπειών” μεταστροφής, πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να καταστεί νομοθεσία; Για πόσο ακόμη θα επιτρέπεται να βασανίζονται και να θυματοποιούνται άνθρωποι;
