Άρθρο στη ψηφιακή, συλλεκτική έκδοση του Φιλελευθέρου «Η ΚΥΠΡΟΣ ΤΟ 2024! ΕΤΟΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΩΝ» που διατίθεται δωρεάν μέσω του philenews.com
Το 2023 σηματοδότησε 10 χρόνια από τη σύναψη συμφωνίας με το Συμβούλιο της Ευρώπης για την προώθηση της εκστρατείας «ένα στα πέντε» στην Κύπρο. Αυτή ήταν και η αρχή μιας ομαδικής προσπάθειας να σηκώσουμε το πέπλο της σιωπής, να αποδεχθούμε ότι ναι και στην Κύπρο παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά και επιτέλους να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα.
Σε αυτά τα 10 χρόνια κάναμε άλματα για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών όπως την ενημέρωση της κοινωνίας, ψήφιση νέων νομοθεσιών, εκπαίδευση επαγγελματιών που έρχονται σε επαφή με παιδιά, κύρωση της Σύμβασης Λανζαρότε, δημιουργία Σπιτιού του Παιδιού και του Κέντρου Νήμα για την παροχή υπηρεσιών σε ενήλικες που κακοποιήθηκαν ως παιδιά.
Όσα όμως και εάν έχουν επιτευχθεί γνωρίζουμε ότι άλλα τόσα πρέπει ακόμη να γίνουν με πρώτο στόχο την πρόληψη. Ιδιαίτερα όσον αφορά κινδύνους που εμείς στην δική τους ηλικία ουδέποτε έπρεπε να αντιμετωπίσουμε.
Στον κόσμο που τα παιδιά μας σήμερα μεγαλώνουν το διαδίκτυο είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής τους. Ένα εργαλείο μάθησης και ψυχαγωγίας απαραίτητο πλέον στην καθημερινότητας μας. Ένα μέσο όμως που οδηγεί στην κοινωνικοποίηση τους από πολύ νωρίς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αναπόφευκτα τα εκθέτει σε νέους και αυξανόμενους κινδύνους. Εμείς, οι γονείς τους, δυστυχώς δεν γνωρίζουμε επαρκώς τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσουν στην «εικονική» τους αυτή ζωή. Αλλά τα στατιστικά μας λένε την αλήθεια. Μόνο το 2022 στην Ευρώπη, καταγράφηκαν 32.000.000 καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών μέσω του διαδικτύου. Σύμφωνα με την έρευνα ‘’2021 Global Threat Assessment report’’ από το We Protect Global Alliance, το 57% των κοριτσιών και το 48% των αγοριών σε όλο τον κόσμο, έχουν υποστεί τουλάχιστον μία φορά κάποιο είδος σεξουαλικής κακοποίησης στο διαδίκτυο.
Η ανωνυμία του διαδικτύου επιτρέπει σε επιτήδειους να προσεγγίσουν και να εκμεταλλευτούν τα παιδιά και την αθωότητα τους. Παράλληλα, η κοινωνική πίεση για «likes» και «followers» συχνά τα οδηγεί σε συμπεριφορές όπου από μόνα τους εκθέτουν τον εαυτό τους σε επικίνδυνες καταστάσεις που είτε καταλήγουν στην εκμετάλλευση ή κακοποίηση τους ή σε διαδικτυακό εκφοβισμό (Cyberbullying) με απρόβλεπτα αποτελέσματα και επιπτώσεις.
Η αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων ναι μεν χρειάζεται την ενημέρωση και ενδυνάμωση των ίδιων των παιδιών για τους κινδύνους, αλλά απαιτείται και η δική μας ενεργή συμμετοχή ως γονείς, στην προστασία των παιδιών μας κατά την άσκηση της ψηφιακής τους δραστηριότητας. Απαιτείται η επένδυση στην δική μας εκπαίδευση εάν πράγματι θέλουμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας. Και πάνω από όλα απαιτείται η αποποίηση της άρνησης και της εσφαλμένης πεποίθησης ότι «δεν θα συμβεί σε εμάς».
Πρέπει να αποκτήσουμε τα απαραίτητα εργαλεία και εφόδια για να μπορούμε και εμείς να αναγνωρίζουμε τους κινδύνους, για να μπορούμε να συζητούμε ανοικτά με τα παιδιά μας για τα όρια και τον σεβασμό στην συμπεριφορά τους, για τις υγιής σχέσεις, για τις επιλογές τους, τόσο στον «πραγματικό» αλλά και στον «εικονικό» τους κόσμο. Επειδή για εκείνα, οι δύο αυτοί κόσμοι είναι αλληλένδετοι και αδιαχώριστοι.
Με άλλα λόγια πρέπει να επενδύσουμε στην διαπαιδαγώγηση. Στο καλύτερο και κυριότερο μέτρο πρόληψης, το οποίο εφοδιάζει τα παιδιά μας με δεξιότητες ζωής, στάσεις και αξίες που τα βοηθούν να αναγνωρίζουν επιβλαβείς συμπεριφορές, να παίρνουν ενημερωμένες αποφάσεις και να προστατεύουν τον εαυτό τους. Αλλά και στη διαπαιδαγώγηση που θα μας επιτρέψει και εμάς να γίνουμε οι καλύτεροι σύμμαχοι στη μάχη για την προστασία των παιδιών μας.
Ως Συμβούλιο ΦΩΝΗ μάθαμε ένα πράγμα τα τελευταία 10 χρόνια. Αυτή η μάχη απαιτεί όλους μας. Απαιτεί τη συνεργασία όλων ενδιαφερομένων φορέων, της Κυβέρνησης, των κρατικών υπηρεσιών, των μη κυβερνητικών οργανισμών και του κάθε ενός από εμάς ως μέλη μιας κοινωνίας η οποία πρέπει, όχι μόνο στα λόγια, αλλά έμπρακτα καθημερινά να αποδεικνύει ότι έχει μηδενική ανοχή για αδικήματα έναντι των παιδιών μας.
Με αυτό το μάθημα το 2024 θα μας βρει να συνεχίζουμε με τον ίδιο ζήλο για την επίτευξη του στόχου μας: Να είμαστε η Φωνή της πρόληψης και της συζήτησης. Να δώσουμε «Φωνή» σε όλους όσους θέλουν να προστατεύσουν τα παιδιά μας. Και πάνω από όλα να δώσουμε πίσω στα θύματα τη «Φωνή» τους και διά μέσου αυτής, την αξιοπρέπειά τους και τα εχέγγυα για να προχωρήσουν μπροστά, απελευθερωμένα από την τραυματική εμπειρία που βίωσαν.
*Πρόεδρος Συμβουλίου «Φωνή»