Είναι πραγματικά άξιο απορίας πώς η κυβέρνηση «καταφέρνει» να διαχειρίζεται με τόσο προβληματικό τρόπο τα διάφορα ζητήματα που ανακύπτουν – και, μάλιστα, πολλαπλά επίπεδα και πλαίσια. Από το φαινομενικά απλό θέμα των μονιμοποιήσεων, με την αθέτηση της σχετικής συμφωνίας που μέχρι και σήμερα ταλαιπωρεί την εκπαίδευση, έως τα οικονομικά, τις πυρκαγιές και κάθε άλλη κρίσιμη πρόκληση.
Ζητήματα που, τις περισσότερες φορές, δεν αντιμετωπίζονται με γνώμονα τη λύση, αλλά μετατρέπονται σε μια αγωνιώδη προσπάθεια διάσωσης της «επικοινωνιακής» εικόνας του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ασχέτως του τι υπόσχεται προεκλογικά -το άλφα- τελικά εφαρμόζεται το βήτα, οι υπουργοί δηλώνουν το γάμα ή/και δέλτα και στο τέλος καταλήγουμε στο έψιλον: Αδυναμία διαχείρισης και αποτυχία υλοποίησης.
Η κυβέρνηση πάσχει από συνοχή, ομοφωνία και αξιοπιστία. Παράδειγμα, η περιβόητη φορολογική μεταρρύθμιση: Υπόσχονται προεκλογικά αφορολόγητο στις €24.500, προτείνουν €20.500, οι υπουργοί μιλούν για διαβούλευση και καταλήγουμε στη φορολόγηση επιδομάτων. Ή η ΑΤΑ: Δεσμεύονται προεκλογικά για πλήρη αποκατάσταση, εφαρμόζουν το 66,67%, επικαλούνται ένα αφηρημένο και ατεκμηρίωτο «εκσυγχρονισμό» και δεν έχουν σχέδιο για το επερχόμενο αδιέξοδο. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται ακόμη πιο εμφανές το κενό που άφησε πίσω της η μακαριστή Ζέτα Αιμιλιανίδου, η οποία και άφησε το στίγμα της στην εργασιακή ειρήνη στον τόπο μας, με σημείο αναφοράς τη συμβολή της στη συμφωνία του 2017 για την ΑΤΑ, σε πλήρη αντίθεση με τους σημερινούς διαδόχους της.
Μέσα σε αυτό το τοπίο, η ΠΟΕΔ -ως ενεργό μέλος του πανσυνδικαλιστικού κινήματος- έχει ήδη τη δημοκρατική εντολή των μελών της να προχωρήσει στη λήψη δυναμικών μέτρων, σε συντονισμό με ολόκληρο το συνδικαλιστικό κίνημα. Το επόμενο διάστημα ενδέχεται να κληθούμε να λάβουμε κρίσιμες αποφάσεις. Με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης για τη διαφύλαξη της ενότητας του κινήματος, ο μόνος δρόμος που απομένει είναι η κοινή πορεία και ο ενιαίος αγώνας όλων.
* Β. Ταμίας ΠΟΕΔ, εκπρόσωπος ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ
