Στο αυτοκίνητο ακούμε τη Δήμητρα Γαλάνη να τραγουδάει με εκείνη τη χαρακτηριστική φωνή της «Τα Βαλς των χαμένων μετά» και μέχρι το δεύτερο κουπλέ οι νευρώσεις της πόλης έχουν μείνει πίσω.

Καθώς η Γαλάνη τραγουδάει την ολοκαίνουρια «Εκδρομή» της είμαστε έτοιμοι να εξερευνήσουμε το βουνό που απλώνεται μπροστά μας. Ακολουθάμε τη φιδίσια ουρά του δρόμου και περνάμε την καταπράσινη είσοδο του Forest Park (25421751) που φέτος φυσάει τα 80 του κεράκια! Στο lobby υπάρχει ένας δίσκος με σπιτική πορτοκαλάδα ενώ στο τραπεζάκι παραδίπλα ένα βάζο με κόκκινα τριαντάφυλλα, κομμένα απ’ τον κήπο του ξενοδοχείου, απ’ τα σπιτικά, εκείνα που μυρίζουν, μας καλωσορίζουν με τον πιο γλυκό τρόπο. Όλα εδώ είναι καλοδιατηρημένα και πεντακάθαρα. Η 50’s ατμόσφαιρα με τις vintage καρέκλες, τα ρουστίκ τραπεζάκια προς στιγμή σε συγχύζουν μιας και νομίζεις πως από μια γωνιά θα βγει ο Κωνσταντάρας με τη Βλαχοπούλου και θα ξεκινήσουν να τσακώνονται!
 

Απ’ το παράθυρο στο δωμάτιο του έβδομου ορόφου βλέπουμε τα αιωνόβια πευκόδεντρα σε πρώτο πλάνο και πιο πίσω το δάσος του Προδρόμου. Αφήνουμε τα πράγματά μας στο δωμάτιο και καθόμαστε στις καρέκλες της παραδοσιακής ταβέρνας Ανώι (25422900) για να φάμε μια ποικιλία κυπριακών μεζέδων. Το πρωινό μάς βρίσκει να βολτάρουμε ξανά στο χωριό που είναι πνιγμένο απ’ τα πευκόδεντρα. Πρώτη στάση στο περιβόητο Σοκολατοποιείον (99766446/99494335) που φτιάχνει εξαιρετικά σοκολατάκια. Το best seller εδώ είναι ένας συνδυασμός με πολλά, μικρά σοκολατάκια εμπνευσμένα από την Κύπρο. Στο στόμα μας σκάνε γεύσεις ανακατεμένες με μαεστρία: σοκολάτα με ζιβανία, σοκολάτα με brandy sour, bitter με κουμανταρία ενώ δοκιμάζουμε και τη… Ζούγκλα του Βιετνάμ με καυτό πιπέρι, τζίντζερ και λεμονόχορτο!

Λίγο πριν το ρολόι δείξει τρεις, ακολουθούμε τη φιδίσια ουρά του βουνού, αυτή τη φορά, για το δρόμο της επιστροφής.