Οι γονείς μου ανησυχούν ότι τρώω υπερβολικά υγιεινά. Κατανοητό, γονείς είναι, για κάτι πρέπει να ανησυχούν και αυτοί. Έτσι, ένα ηλιόλουστο σαββατιάτικο πρωινό, κάλεσα τη μαμά (εκπρόσωπος τύπου της οικογένειας) για ένα υγιεινό brunch στο Crowne Plaza για να καταλάβουν ότι κανείς δεν έπαθε τίποτα από υπερβολική κατανάλωση σπόρων chia.
Το περιβάλλον βοηθούσε ιδιαίτερα την κατάσταση, μιας και καθίσαμε έξω στη βεράντα, έχοντας θέα τους ολοπράσινους κήπους του ξενοδοχείου, τη θάλασσα, το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και τα αφράτα συννεφάκια. Υπήρχε ένας σταθερός ήχος νερού που έτρεχε και σε έβαζε αυτόματα σε κατάσταση Ζεν. Ξεκινήσαμε με το ροκ σταρ του μενού, τις τηγανίτες Pink Dragon από αλεύρι βρώμης και αλεύρι Ζέας, με άγρια μούρα, φράουλες, πιστάτσιο, dragon fruit, σκόνη φραγκοστάφυλου και την προαιρετική σος λευκής σοκολάτας.
Έμαθα ότι αυτή είναι και η αγαπημένη επιλογή των παιδιών και εύκολα βλέπω τον λόγο. Μπορεί να μην είμαι παιδί αλλά η Μπάρμπι που κρύβω (πολύ βαθιά) μέσα μου, λάτρεψε αυτές τις τηγανίτες. Δε φτάνει που είναι αφράτες, υγιεινές και νόστιμες, είναι και ροζέ βρε παιδί μου. Μια συμβουλή όσον αφορά τις Pink Dragon: φάτε όλη τη γαρνιτούρα και χρησιμοποιήστε όλη τη σος λευκής σοκολάτας. Είναι εκεί για κάποιο λόγο. Σου λέω, συνωμότησε όλο το σύμπαν για να βρίσκονται εκεί. Καλή η υγεία, καλή και η λευκή σοκολάτα όμως.
Συνεχίσαμε ακάθεκτες με το θεματικό ροζ και προχωρήσαμε στο Pink Panther, ένα πιάτο με κινόα, παντζάρι, τζίντζερ και φέτες πορτοκαλιού με μους από αβοκάντο-wasabi. Μια θρεπτικότατη επιλογή, με ενδιαφέρουσα γεύση. Ήθελε σίγουρα αλάτι και πιπέρι, όπως θέλουν αρκετά από τα πιάτα του brunch, όμως ενημερώθηκα ότι αφού ακολουθούν μια γραμμή βασισμένη στην υγιεινή διατροφή, αφήνουν το αλατοπίπερο στην κρίση και το γούστο του πελάτη. Το πιάτο λοιπόν, όπως όλα άλλωστε, ήταν ευπαρουσίαστο, ανάλαφρο, με γήινες γεύσεις από την κινόα και το παντζάρι και μια απαλή ασιατική νότα από το τζίντζερ και το wasabi.
Δοκιμάσαμε και τo Raspberry Swirl, με βάση πουτίγκα σπόρων chia, με γάλα καρύδας και βρώμης, κακάο, χαρουπόμελο, σταφίδες, μύρτιλο και σπιτικό σορμπέ μπανάνας και βατόμουρου. Σε περίπτωση που δεν έχετε ξαναφάει πουτίγκα chia, πρόκειται για ένα σχετικά άγευστο ζελέ που παράγεται όταν μουσκέψουν οι σπόροι σε υγρό. Το άγευστο κομμάτι της εξίσωσης διορθώνεται εύκολα με ό,τι επιπρόσθετα επιθυμεί ο καθένας, όπως φυσικά γλυκαντικά, φρούτα, ξηρούς καρπούς και μυρωδικά. Και τώρα διακόπτουμε τη ροή του προγράμματός μας για ένα γρήγορο ανακοινωθέν για τους σπόρους chia: Σημαίνει «δύναμη» στη γλώσσα των αρχαίων Μάγιας, έχουν 3 φορές περισσότερο σίδηρο από το σπανάκι, 15 φορές περισσότερο μαγνήσιο από το μπρόκολο, 2 φορές περισσότερο κάλιο από τις μπανάνες και 6 φορές περισσότερο ασβέστιο από το γάλα! Είναι χαμηλοί σε θερμίδες και έχουν μια εξαιρετική ισορροπία λιπαρών οξέων Ωμέγα 3 προς Ωμέγα 6. Η συγκεκριμένη πουτίγκα, θύμιζε ελαφριά σοκολατένια κρέμα με πολύ ωραία και φρέσκια αντίθεση από το γλυκόξινο σορμπέ βατόμουρου.
Συστήνω να ανακατέψετε καλά το σορμπέ με την πουτίγκα γιατί νιώθω ότι δουλεύει καλύτερα σαν μια ενιαία γεύση. Για το τέλος, επειδή ξέρω ότι η μαμά εγκρίνει τα αβγά σε όλες τις μορφές και εκφάνσεις, παρόλο που ένιωθα ότι δεν με σήκωνε να φάω άλλο, θυσιάστηκα, για χάρη του ιερού σκοπού της επίσκεψης. Έφαγα ένα ωραίο αβγό ποσέ (που ήθελε κι αυτό αλατάκι, αλλά είπαμε, το προσπερνάμε) πάνω σε αβοκάντο, ντομάτα και σπανάκι, όλα αυτά πάνω σε ένα μυρωδάτο ψωμάκι ολικής αλέσεως. Όταν έρθετε και εσείς με το καλό στο brunch του Crowne Plaza, δεν θέλω να ξεχάσετε σε καμία φάση ότι βρίσκεστε σε ένα πανέμορφο και πολυτελές ξενοδοχείο, όπου επιβάλλεται η καλή συμπεριφορά και πάνω από όλα η χρήση μαχαιροπίρουνων.
Εγώ το ξέχασα, έπιασα το ψωμάκι υπερπαραγωγή στο χέρι σαν σάντουιτς και μου ανατινάχθηκε ο κρόκος στη μούρη. Πιρούνι+Μαχαίρι=πάντα καλή ιδέα. Για να ξεπλύνω όλη αυτή την υγεία, έπιασα και ένα smoothie, το Vitamin Burst με παντζάρι, καρότο, σπανάκι, μήλο και πορτοκάλι. Ήταν έντονο, νόστιμο με μια κλωτσιά υγείας και φρεσκαδούρας. Μετά από τέτοιο γεύμα, η μάνα μου ανάσανε λιγάκι από ανακούφιση. Την επόμενη μέρα έφτιαξα μπισκότα με τα παιδιά και τους έφαγα τα μισά, έτσι απλά για να υπάρχει ισορροπία.
