Αυτό το μαγαζί απευθύνεται σε ανθρώπους που παίρνουν την μπίρα και το μπέργκερ τους πολύ στα σοβαρά, μιας και ειδικεύεται και στους δύο τομείς. Και εγώ επειδή όντως θεωρώ το μπέργκερ πολύ σοβαρή υπόθεση, βρέθηκα εκεί για μεσημεριανό.
Το μαγαζί δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, θα το ξέρεις σίγουρα, από τα events που διοργανώνει, όπως τα Φεστιβάλ Μπίρας ή το Whiskey Experience. Εκ πρώτης όψεως μιλάμε για μια ζεστή, καλόγουστη μπιραρία, όπου θα δεις τον αγώνα, θα ακούσεις τη ροκιά σου και θα πιεις την μπίρα σου. Αφήνοντας για λίγο όμως τα στερεότυπα, ανοίγοντας το μενού, θα εκπλαγείς ευχάριστα, γιατί εκτός από τα τυπικά πιάτα που αναμένεις να βρεις, προσφέρονται ευφάνταστες σαλάτες, ορεκτικά και κυρίως γεύματα από τη διεθνή κουζίνα, υγιεινά πιάτα με superfoods και ένα πολύ περιεκτικό μενού για παιδιά, γιατί όλοι είναι ευπρόσδεκτοι εδώ (ακόμα και τα ζωάκια σας).
Με τη φίλη μου πήραμε για ορεκτικό το Μαλαισιανό Κοτόπουλο Satay, μαριναρισμένο σε πιπερόριζα, κουρκουμά, σόγια, τσίλι, λικέρ καρύδας, σερβιρισμένο με σάλτσα φιστικοβούτυρου. Οφείλω ότι και αυτό (εκτός από το ίδιο το μενού) με εξέπληξε πολύ ευχάριστα. Κυρίως γιατί αντί να μας φέρουν μικρά αποξηραμένα τουβλάκια κοτόπουλου (βλέπε στήθος κοτόπουλο) μας ήρθαν τρυφερά και ζουμερά κομματάκια από μαριναρισμένο, καραμελωμένο, πικάντικο μπουτάκι. Αν ήθελες, «έσπαζες» την (ευπρόσδεκτη) ένταση με κρεμώδες μυρωδάτο φιστικοβούτυρο, που του ταίριαζε πολύ ωραία, όμως προτιμούσα να αφήσω τις γεύσεις άθικτες. Συνεχίσαμε με τη σαλάτα τεμπούρα με wakame φύκια, αγγουράκι, tobiko χαβιάρι, γαρίδες τεμπούρα και ντρέσιγκ από τροπικά φρούτα. Η σαλάτα ήταν τεράστια, ολόφρεσκια, με ωραίες τραγανές λεπτομέρειες από τα αγγουράκια και τα φύκια.
Οι γαρίδες τεμπούρα ήταν ελαφρώς γλυκιές και αφράτες σαν λουκουμαδάκια. Γενικώς θύμιζε μια ωραία χορταστική σαλάτα που θα έτρωγες σε ένα ασιατικό εστιατόριο. Πήραμε και δεύτερη σαλάτα με γλυκό κουμκουάτ και κατσικίσιο τυρί, ντοματίνια, καβουρδισμένα πινόλια και βινεγκρέτ από πορτοκάλι και μέλι. Και αυτό το πιάτο είχε μέγεθος σαν να ήρθε να φάει ο Οβελίξ και σε αυτήν την περίπτωση, θα προτιμούσα να ήταν φτιαγμένη για τον Αστερίξ. Σίγουρα ήμασταν ευγνώμονες για τη γενναιόδωρη μερίδα όμως τα συνοδευτικά, δηλαδή οι απαλές μπαλίτσες από κατσικίσιο τυρί, το πολύ νόστιμο σιροπιαστό, γλυκόξινο κουμκουάτ με την ελαφρώς καπνιστή μυρωδιά και απαραίτητη τραγανότητα των πινολιών, χάνονταν μέσα στο αχανές λιβάδι που βρισκόταν στο πιάτο μας. Κάθε φορά που έβρισκα κουμκουάτ ή τυρί, το γιόρταζα σαν να κέρδισε το λαχείο μου γιατί πραγματικά ήταν πολύ ευχάριστη και νόστιμη προσθήκη. Με λιγότερη πρασινάδα, η σαλάτα θα έδενε πιο αρμονικά και η χαρά θα ήταν σίγουρα διπλάσια. Για κυρίως μοιραστήκαμε ένα Straffe Hendrik Μπέργκερ, με σάλτσα από την ομώνυμη μπίρα με μέλι, τραγανό μπέικον και τηγανητά κρεμμύδια.
Η μπίρα Straffe Hendrik Quadrupel που αποτελεί τη βάση της σάλτσας, είναι μια βελγική μπίρα με πλούσια και γεμάτη γεύση με βαθύ σκούρο χρώμα που αφήνει στο στόμα ζεστή επίγευση φρούτων. Έχει επίσης 11% αλκοόλ! Άρα αν κάποιος θέλει να δοκιμάσει την ξεχωριστή αυτή μπίρα, αλλά θέλει να περιορίσει τις πιθανότητες ενός θετικού άλκοτεστ, το μπέργκερ είναι η τέλεια λύση. Το μπιφτέκι ήταν ζουμερό και μύριζε γκριλ, τα ψωμάκια θεόρατα και αφράτα και η σάλτσα γλυκιά και πλούσια με ευδιάκριτες νότες από το αλκοόλ (λίγο σαν αλκοολούχο barbeque sauce). Στο τέλος αφεθήκαμε στα χέρια των επαγγελματιών, που μας έκαναν food pairing το γλυκό μας, με σουφλέ σοκολάτας και Kasteel Rouge, ένα μίγμα της σκούρας και κρεμώδους μπίρας Kasteel Donker με λικέρ κεράσι. Όντως, η μπίρα ταίριαζε άψογα με το σουφλέ, οι γεύσεις έσμιγαν αρμονικά και είχε ένα αποτέλεσμα λίγο σαν ένα ζεστό Black Forest Cake. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο μαγαζί μπορούν να σου κάνουν pairing όλα τα φαγητά του μενού με την κατάλληλη μπίρα ή ουίσκι για να αναδειχθούν οι γεύσεις τόσο του φαγητού, όσο και του ποτού σου.
Επίσης διαθέτουν ένα πλούσιο κατάστημα-υπερπαραγωγή που πουλούν τις εξαιρετικές, artisan μπίρες τους, είτε στο χώρο τους ή στο διαδικτυακό κατάστημα www.beershopcy.com.
Περιοδικό Go, τεύχος 49.