Επτά χρόνια στο Θιβέτ – Seven years in Tibet

Το 1939 ένας Αυστριακός ορειβάτης επιχειρεί ανάβαση στα Ιμαλάια. Όταν ξεσπά ο πόλεμος, αιχμαλωτίζεται από τους Βρετανούς. Θα αποδράσει, θα καταφύγει στο Θιβέτ και θα γνωριστεί με τον τότε έφηβο Δαλάι Λάμα. Η αληθινή ιστορία του ορειβάτη Χάινριχ Χάρερ ενέπνευσε τον Ζαν Ζακ Ανό για αυτή την πανέμορφη εικαστικά αλλά κενή ουσίας και μάλλον κουραστική προσθήκη στη –σύντομη- θιβετομανία που έπιασε τον Χόλιγουντ στα late 90s (βγήκε την ίδια εποχή με το ακόμα πιο βαρετό «Kundun» του Σκορτσέσε). Τα πλάνα είναι εκθαμβωτικά, ο Ανό διηγείται την ιστορία του (που βασίστηκε σε προσωπικές σημειώσεις του Χάρερ) με έμφαση στις όμορφες εικόνες και τους δεσμούς φιλίας μεταξύ του ορειβάτη και του νεαρού Δαλάι Λάμα αλλά η υπερβολική διάρκεια και το όχι-και-τόσο-συναρπαστικό στόρι, περιορίζουν το δαπανηρό αυτό φιλμ σε ένα (πολύ) μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ του National Geographic. Ο Πιτ (βασικός πόλος έλξης) υποδύεται επάξια τον «Άριο» Χάρερ που όπως αποκαλύφθηκε (κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων) ανήκε στην ελίτ των SS! Έτσι, το studio βρέθηκε με ένα έπος 65 εκ. δολαρίων όπου ένας hot star έπαιζε έναν… Ναζί! Άντε να το πουλήσεις τώρα αυτό! Ναζί, ξε-ναζί, το φιλμ πάντως πήγε άπατο. Γυρισμένο στην Αργεντινή(!) όταν οι κινεζικές αρχές αρνήθηκαν να δώσουν άδεια για γυρίσματα στο Θιβέτ. Συνεργείο του Ανό πάντως μπήκε στην κατεχόμενη χώρα κρυφά και 20 περίπου λεπτά του υλικού που κινηματογραφήθηκε χρησιμοποιήθηκε στην τελική εκδοχή. M.N.