…με το Ισραήλ να τον κηρύττει ουσιαστικά Persona non Grata!
Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Μπορεί να καταλαβαίνω τι ήθελε να πει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, αλλά το είπε με λάθος, κακό τρόπο. Και, σίγουρα, σε εντελώς λάθος χρονική στιγμή. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι προσπάθησε (ατυχώς, ολωσδιόλου) να δικαιολογήσει τα φρικτά εγκλήματα της Χαμάς, υπενθυμίζοντας «τα δεινά του παλαιστινιακού λαού, πάνω από μισό αιώνα τώρα».
Την Τρίτη, μιλώντας σε ειδική συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, αναφέρθηκε κατ’ αρχάς στον πόλεμο Ισραήλ –Χαμάς που πυροδοτήθηκε από την άγρια επίθεση μελών της οργάνωσης εναντίον ισραηλινών οικισμών (κιμπούτς), σφάζοντας πέραν των 1.400 Ισραηλινών (ανδρών, γυναικών, ηλικιωμένων και παιδιών) και παίρνοντας περισσότερους από 220 ομήρους, τους οποίους τώρα διαπραγματεύεται.
Πρόσθεσε ακόμα, ότι στη συνέχεια, ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις κατέστρεψαν μεγάλα τμήματα του θύλακα της Γάζας, σκοτώνοντας τουλάχιστον 6.500 Παλαιστινίους, ανάμεσά τους πάνω από 2.700 παιδιά, σύμφωνα με το εκεί Υπουργείο Υγείας, το οποίο διοικείται από τη Χαμάς.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ είπε τότε στο Συμβούλιο ότι καταδικάζει «ανεπιφύλακτα τις τρομακτικές και δίχως προηγούμενο “πράξεις τρόμου” από τη Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου μέσα στο Ισραήλ», προσθέτοντας ότι «τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει εσκεμμένη δολοφονία, τραυματισμό και απαγωγή ομήρων, αλλά ούτε και την εκτόξευση ρουκετών εναντίον ανθρώπινων στόχων».
Αυτή ακριβώς η εξίσωση που έκανε ο Γκουτέρες μεταξύ των δύο πλευρών, έκανε έξαλλους τους Ισραηλινούς. Ιδίως δε, όταν είπε πως «οι επιθέσεις από τη Χαμάς, δεν συνέβησαν μέσα σε κενό». Δηλαδή, ότι μπήκαν στα κιμπούτς και έσφαξαν αμάχους επειδή …υπάρχει λόγος!
Και ποιος είναι αυτός; Το εξηγεί:
«Ο παλαιστινιακός λαός έχει υποστεί 56 χρόνια ασφυκτικής κατοχής. Έχει δει τη γη του να καταβροχθίζεται σταθερά από οικισμούς και να μαστίζεται από τη βία. Η οικονομία του πνίγηκε. Οι άνθρωποί τους εκτοπίστηκαν και τα σπίτια τους κατεδαφίστηκαν. Οι ελπίδες τους για μια πολιτική λύση στα δεινά τους έχουν εξαφανιστεί», είπε.
Αυτός, δεν είναι, δεν μπορεί να είναι λόγος που εκφέρεται από έναν άνθρωπο σε τούτο το συγκεκριμένο αξίωμα. Και το χειρότερο τώρα, είναι ότι του προκαλεί, λέει, εντύπωση η αντίδραση στα όσα είπε, και, μάλιστα, δηλώνει σοκαρισμένος. Αν μη τι άλλο, κάτι λέει όλο αυτό το πράγμα για τους ανθρώπους που επιλέγονται να διευθύνουν έναν τέτοιο Οργανισμό, που υποτίθεται ότι υπάρχει για να σβήνει φωτιές, όχι να ρίχνει κι άλλο λάδι σε καυτές εστίες.
Το Τελ Αβίβ αντέδρασε αμέσως, λέγοντας ότι παύει να χορηγεί βίζα σε αξιωματούχους του ΟΗΕ να μπουν στο Ισραήλ και, ταυτόχρονα, ζητά την άμεση παραίτηση του Γκουτέρες επειδή, όπως λέει, «εξέφρασε κατανόηση για την τρομοκρατία και τις σφαγές από τη Χαμάς».
Σε άλλα νέα τώρα από τις πολιτικές ζυμώσεις, διαγραφές και παραιτήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ εδώ στην Ελλάδα. Όπου ευτυχώς, δεν έχουμε Χαμάς, αλλά γίνεται χαμός!
Ένας ωραίος μεζές στην ελληνική πολιτική κουζίνα, όπως το δημοφιλές πιάτο με τον νέο αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτός (ο μεζές, δηλαδή) που, ψάχνοντας να βρούμε τις πρώτες ύλες του, συνήθως τις κρυφές και μη αναγνωρίσιμες στην κοινή παλέτα, καταλήγουμε σχεδόν πάντα σε «οικονομικούς και επιχειρηματικούς κύκλους».
Το πέταξε προχθές στο τραπέζι ο Νίκος Φίλης, λέγοντας: «Τυπικά, τον Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ τον έφερε ο Τσίπρας. Το ποιος τον έφερε στον Τσίπρα, θα το πει ο Αλέξης». Τρέχα-γύρευε, δηλαδή. Σιγά μην το πει ο Τσίπρας. Εξαφανισμένος είναι. Και θα είναι.
Στα σόσιαλ μίντια και στα πολιτικά καφενεία, οργιάζει το γνώριμο συστατικό αυτών των μεζέδων: «Οικονομικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες». Που κατά καιρούς εμφανίζονται να επηρεάζουν πολιτικά πρόσωπα, ή να τα καθοδηγούν και να τα αναδεικνύουν, ή ακόμα και να τα σκοτώνουν. Εγώ, πάντως, δεν τα πιστεύω αυτά…
Δεν πιστεύω ότι ο Κασσελάκης υποδείχτηκε στον Τσίπρα από επιχειρηματία που θέλει να έχει και πολιτικό έλεγχο των πραγμάτων. Μόνο στη Μπανανία γίνονται αυτά. Και, ευτυχώς, η Ελλάδα δεν είναι…
ΥΓ: Το πόνημά μου στο κυριακάτικο φύλλο, θα πάρω θέση υπέρ του Κασσελάκη. Και το εννοώ!…
