Ο καταξιωμένος συνθέτης και πιανίστας Εβγκένι Γκρίνκο, που συγκινεί το ευρωπαϊκό κοινό με τη μουσική του, έρχεται για πρώτη φορά στην Κύπρο, στο πλαίσιο της καλοκαιρινής ευρωπαϊκής του περιοδείας.

Θα εμφανιστεί σε μια μοναδική, ανεπανάληπτη συναυλία στον ειδυλλιακό χώρο του Αρχαίου Θεάτρου Κουρίου, την Κυριακή 6 Ιουλίου.

Μία βραδιά. Ένα πιάνο με ουρά. Ένα κουαρτέτο εγχόρδων. Και μία σκηνή όπου 2000 χρόνια ιστορίας συναντούν τον κινηματογραφικό παλμό της νεοκλασικής μουσικής.

Οι συνθέσεις του Εβγκένι Γκρίνκο είναι οικείες και σαγηνευτικές, ένας συνδυασμός απαλού πιάνου, συμφωνικών αποχρώσεων και βαθιάς συναισθηματικής έντασης. Συχνά τον συγκρίνουν με τον Λουντοβίκο Εϊνάουντι, ενώ το ύφος του συγκρίνεται με αυτό των Μαξ Ρίχτερ, Γιαν Τιρσέν και Όλαφουρ Άρναλντς, ωστόσο παραμένει αυθεντικά δικό του.

Αυτή τη νύχτα, κάτω από τα αστέρια, οι πιο αγαπημένες του μελωδίες θα ακουστούν ζωντανά με κουαρτέτο εγχόρδων, περιτριγυρισμένες από φλόγες κεριών και τη μαγευτική ακουστική του Αρχαίου Θεάτρου του Κουρίου.

Η μουσική του Ρώσου συνθέτη θα σας φανεί αμέσως οικεία, σαν το σάουντρακ μιας ταινίας που αγαπήσατε, χωρίς να την έχετε δει ποτέ.  Το έργο του είναι ποιητικό, κινηματογραφικό και βαθιά ανθρώπινο. Οι viral συνθέσεις του όπως τα «Valse», «Serenade» και «Field», μετρούν εκατομμύρια ακροάσεις κι έχουν αποκτήσει cult status στους λάτρεις της σύγχρονης κλασικής μουσικής.

Οι μελωδίες του δεν ψυχαγωγούν απλώς, αλλά αγγίζουν βαθιά τον ακροατή.

Πού και πότε

  • Λεμεσός, Αρχαίο Θέατρο Κουρίου, Κυριακή 6 Ιουλίου, 8μ.μ. Εισιτήρια: Soldout Tickets Διάρκεια: 80’

Για τον Εβγκένι Γκρίνκο

Μερικές φορές η μουσική ταξιδεύει αναπάντεχα στις πιο μακρινές γωνιές του κόσμου. Έτσι συνέβη και με τον πρώην μουσικό της noise rock, του οποίου το πρώτο βήμα στον χώρο της νεοκλασικής μουσικής, η σύνθεση «Valse», εξελίχθηκε σε φαινόμενο που ξεκίνησε οργανικά από την Τουρκία και στη συνέχεια διαδόθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το χιούμορ, η μελαγχολία και η νοσταλγία συνυπάρχουν στις συνθέσεις του, οι οποίες διαθέτουν κινηματογραφικά στοιχεία, παρά τον λιτό οργανολογικό τους χαρακτήρα. Τα ηχητικά χρώματα μπλέκονται και ξετυλίγονται μέσα στη μουσική, σχηματίζοντας πότε- πότε ένα αυθόρμητο ηχητικό ουράνιο τόξο. Όπως λέει ο ίδιος: «Κάθε νέα σύνθεση είναι για μένα ένα μικρό θαύμα. Και όταν δημιουργείς ένα θαύμα, φυσικά θέλεις να το μοιραστείς με τον κόσμο!»

Με πάνω από εκατοντάδες εκατομμύρια ακροάσεις στο Spotify και το YouTube και πάνω από 2,1 εκατομμύρια μηνιαίους ακροατές, η μουσική του συνεχίζει να αποκτά φανατικό κοινό παγκοσμίως. Μόνο το 2023, σχεδόν 7 εκατομμύρια άνθρωποι άκουσαν τη μουσική του για πρώτη φορά.

Παράλληλα, η κοινότητα γύρω από το έργο του Γκρίνκο συνεχώς μεγαλώνει: πάνω από 387.000 συνδρομητές στο YouTube και 392.000 ακόλουθοι στο Instagram, που ελκύονται από την καλλιτεχνική ποιότητα και την ακεραιότητα του περιεχομένου του.

Η ζωντανή του παρουσία είναι εμπειρία ζωής. Οι συνθέσεις του αναδημιουργούνται με ακρίβεια και ερμηνεύονται από ένα εξαιρετικό μουσικό σύνολο, ενώ το πρόγραμμα περιλαμβάνει ανέκδοτα έργα και απρόσμενες εκπλήξεις.

Γεννημένος το 1985 στο Ζουκόφσκι της Μόσχας, είχε επαφή με τη μουσική από πολύ μικρή ηλικία. Από τα τέσσερά του χρόνια θυμάται να παρατηρεί τη μουσική σε ταινίες και κινούμενα σχέδια, όπως «Οι Τρεις Σωματοφύλακες» και άλλες ρωσικές παραγωγές. Στα έξι του, πριν το σχολείο, άκουγε rockabilly και surf μουσική από την τηλεόραση. Η γοητεία του για τη μουσική οδήγησε τους γονείς του να του αγοράσουν μια κασέτα με παρόμοια κομμάτια.

Καθώς η δυτική ποπ μουσική έκανε την εμφάνισή της στη ρωσική τηλεόραση, παρακολουθούσε με ενθουσιασμό καλλιτέχνες όπως οι Prodigy, Chemical Brothers και Nirvana. Έτσι, με τη βοήθεια των γονιών του, απέκτησε την πρώτη του κιθάρα.

Μετά από δύο χρόνια κιθάρας, στράφηκε στα τύμπανα και συμμετείχε σε indie noise συγκροτήματα στην πατρίδα του και στη Μόσχα. Ένα από τα σημαντικότερα σημεία αυτής της περιόδου ήταν μια περιοδεία μαζί με τον Ντάμο Σουζούκου, πρώην μέλος των Can, του θρυλικού γερμανικού krautrock συγκροτήματος.

Το 2007 άρχισε να μαθαίνει μόνος του πιάνο, αυτοσχεδιάζοντας και ανακαλύπτοντας ήχους. Τρία χρόνια αργότερα, γεννήθηκε η «Valse». Όπως αφηγείται: «Ήταν ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα. Αυτοσχεδίαζα στο πιάνο και εμφανίστηκε μπροστά μου η πρώτη φράση της μελωδίας. Ένιωσα ότι κάτι γεννιόταν, οπότε τράβηξα ένα βίντεο με το κινητό μου. Τη λησμόνησα για μήνες, αλλά όταν επέστρεψα σε αυτήν, την ολοκλήρωσα και την ανέβασα αμέσως στο Facebook.»

Το «Winter Sunshine» ηχογραφήθηκε στο σπίτι του στο Ζούκοφσκι και κυκλοφόρησε το 2011. Συνθέσεις όπως «Other Child Room» και «It Smells Like Chamomile Tea» χαρακτηρίζονται από μινιμαλισμό και ελαφρά δυσαρμονία, ενώ τα «Winter Sunshine», «Blizzard» και «Sunset» εκφράζουν τη χαρά των μικρών χειμερινών ημερών.

Το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ του, «Ice for Aureliano Buendia», κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2013, μετά από δύο χρόνια ηχογραφήσεων. Ο τίτλος παραπέμπει στον χαρακτήρα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, του οποίου η ισχυρότερη ανάμνηση είναι ο πάγος.