Με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από τον θάνατο του Βάσου Λυσσαρίδη (1920-2021) το Ίδρυμα Λυσσαρίδη διοργανώνει από την 1η Ιουνίου την εικαστική έκθεση «Βάσος Λυσσαρίδης – Φύση Κυπριακή».
Τόσο η έκθεση όσο και η συνοδευτική έκδοση λαμβάνουν χώρα με χορηγία του Ιδρύματος Αναστάσιος Γ. Λεβέντης και επιμέλεια της Λεβέντειου Πινακοθήκης. Επιμελήτριες είναι η Κατερίνα Στεφανίδου και Κατερίνα Πατσαλίδου.
Η έκθεση και η έκδοση εστιάζουν στην καλλιτεχνική προσωπικότητα του Λυσσαρίδη. Στοχεύουν να αναδείξουν την ευαίσθητη, ξεχωριστή σχέση του με την Κύπρο, τον τόπο του και να σκιαγραφήσουν τον τρόπο που την εξερευνούσε και την απέδιδε στους πίνακές του.
Όπως σημειώνουν οι επιμελήτριες, στο έργο του διερευνώνται δύο θεματικές: η προσήλωσή του στα κυπριακά τοπία, κυρίως ορεινά και η απεικόνιση των εκκλησιών ως κεντρικών και βασικών χώρων στις ελληνορθόδοξες κοινότητες.
Η πρώτη ενότητα προσεγγίζει την προσωπική και βαθιά ριζωμένη σχέση του με τα κυπριακά βουνά. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ορεινή περιοχή της Λάρνακας, στα Πάνω Λεύκαρα, τα οποία και επισκεπτόταν συχνά. Τα καλοκαίρια λάτρευε να διαμένει στο εξοχικό του στον Πρόδρομο, όπου περνούσε ώρες ζωγραφίζοντας τα αγαπημένα του τοπία. Ιδιαίτερη έμπνευση αντλούσε από τους επιβλητικούς όγκους του Πενταδάκτυλου, που απεικόνισε πολλές φορές. Αυτή η προτίμησή του φαίνεται πως συνδέεται με τη δράση του την περίοδο 1963-1964.
Η δεύτερη ενότητα εστιάζει στην ιδιαίτερη σχέση του με την ορθοδοξία και τον ελληνισμό.
Η απεικόνιση εκκλησιών στους πίνακές του –κυρίως σε χωριά και ορεινά τοπία– αντικατοπτρίζει την αγάπη του για τον ελληνισμό και την Ελλάδα, ενώ αποκαλύπτει την ουσιώδη θέση που είχαν οι χώροι λατρείας στις αγροτικές ελληνορθόδοξες κοινότητες.
Στην έκδοση, μαζί με τα έργα, παρουσιάζονται ορισμένα αποσπάσματα από τα ποιήματά του.
- Λευκωσία, Άγιοι Ομολογητές, Ίδρυμα Λυσσαρίδη (99982421). Εγκαίνια: Πέμπτη 1η Ιουνίου, 7μ.μ. Διάρκεια: Μέχρι 4 Αυγούστου
Το εγκαίνια θα τελέσει ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Αναστάσιος Γ. Λεβέντη, Αναστάσιος Π. Λεβέντης.
Τα πρώτα βήματα του Β. Λυσσαρίδη στη ζωγραφική ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1950, λαμβάνοντας μαθήματα από τον γνωστό Κύπριο τοπιογράφο Ανδρέα Ασπρόφτα (1919-2004) και συνέχισε να δημιουργεί μέχρι τα βαθιά γεράματά του.
Ο Λυσσαρίδης, ακολουθώντας το παράδειγμα πολιτικών φυσιογνωμιών, βρήκε στη ζωγραφική και στη λογοτεχνία μια πηγή γαλήνης και εσωστρέφειας, μακριά από τη μάχιμη δράση του στην πολιτική και στα κοινά. Μια εσωτερική παρόρμηση τον οδήγησε στην αναζήτηση της έκφρασης μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Τόσο η τέχνη του όσο και η ποίησή του έχουν ως βασικό σημείο έμπνευσης την Κύπρο – «μια κυπριακή ρίζα», όπως ο ίδιος έλεγε χαρακτηριστικά. Στα έργα του από ακουαρέλα και ακρυλικό, τα οποία ζωγράφιζε εκ του φυσικού, κυριαρχούν το τοπίο και η νεκρή φύση. Με επιρροές από τον Ιμπρεσιονισμό και Μεταϊμπρεσιονισμό –που είναι ιδιαίτερα εμφανείς στις ακρυλικές του συνθέσεις–, επιζητούσε το χρώμα και το φως της κυπριακής φύσης. Εξέθεσε τα έργα του για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Πλατρών και στη συνέχεια σε ατομικές εκθέσεις στην Κύπρο (1980, 2014), στην Αθήνα (2005) και στο Στρασβούργο (2005).
