Ο οποιοσδήποτε, ποινικής φύσης, περιορισμός της ελευθερίας της τέχνης με επίκληση την προσβολή των συναισθημάτων μερίδας του κοινού είναι πλήρως ανεπιθύμητος σε μια Δημοκρατία, επισημαίνει ο νομικός Αχιλλέας Αιμιλιανίδης, σχολιάζοντας τον σάλο και την καταγγελία στην Αστυνομία, σε βάρος του εικαστικού Γιώργου Γαβριήλ για τον δήθεν πίνακά του που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί η έκθεση των έργων του σε γκαλερί. Ο κ. Αιμιλιανίδης, μέσω ανάρτησής του, καλεί τα πολιτικά πρόσωπα να επιδεικνύουν αυτοσυγκράτηση και υπενθυμίζει πως έχει επαναληφθεί αντίστοιχο ζήτημα ξανά λίγους μήνες πριν από βουλευτικές εκλογές.
Αναλυτικά η ανάρτηση:
Με τη δημόσια συζήτηση για τον ζωγράφο Γιώργο Γαβριήλ είχα ασχοληθεί λεπτομερώς σε άρθρο μου το 2021 στο Cambridge Journal of Law, Politics, and Art, που εκδίδει το Πανεπιστήμιο του Cambridge. Θα βάλω τον σύνδεσμο στο πλήρες άρθρο σε σχόλιο για όσους ενδιαφέρονται, μια και εξακολουθώ να υιοθετώ την ανάλυση.
Προσθέτω όμως εδώ τα ακόλουθα: Ο καθένας έχει δικαίωμα να του αρέσει ή όχι ένα είδος τέχνης και να εκφέρει την άποψή του, ακόμα και έντονα, όχι όμως προφανώς με απειλές. Οποιοσδήποτε ποινικής φύσης περιορισμός της ελευθερίας της τέχνης κατ’ επίκληση προσβολής των συναισθημάτων μερίδας του κοινού είναι πλήρως ανεπιθύμητος σε μια δημοκρατική κοινωνία. Η δημοκρατία είναι χώρος ανταλλαγής απόψεων, μερικές φορές ακραίων, άλλοτε αποκρουστικών, και είναι σκόπιμο να μην μεταβάλλεται η άποψή μας ως προς τη σημασία της ελευθερίας της έκφρασης, αναλόγως αν μας αρέσει ή όχι η εκάστοτε έκφραση. Όταν εξάλλου πολιτικά πρόσωπα συμμετέχουν σε δημόσιο διάλογο αναφορικά με παρόμοια ζητήματα πρέπει να επιδεικνύουν τη δέουσα αυτοσυγκράτηση, καθώς η άσκηση δημόσιας εξουσίας δεν μπορεί να γίνεται με σκοπό την καταστολή της καλλιτεχνικής ελευθερίας. Παραδόξως βέβαια και η προηγούμενη φορά που έγινε δημόσιος διάλογος για το ζήτημα ήταν μερικούς μήνες πριν από βουλευτικές εκλογές.
